به گزارش خبرگزاری مهر، کاظم غریب آبادی سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان‌های بین‌المللی در وین، طی سخنانی در شورای حکام، با اشاره به عدم عضویت رژیم صهیونیستی در «ان.پی.تی» و همچنین سکوت آژانش در برابر اقدامات تروریستی و خرابکاری علیه تاسیسات هسته‌ای ایران، گفت: عضویت در معاهده عدم اشاعه و اجرای کامل پادمان‌های آژانس چه مزیتی دارد؟
وی تاکید کرد: آیا سیاست سکوت و نادیده گرفتن برنامه‌های هسته‌ای رژیم اسرائیل، این پیام منفی را به اعضای معاهده نمی‌فرستد که عضویت در معاهده برابر است با پذیرش قوی‌ترین نظارت‌ها و راستی آزمایی، در حالی که بیرون ماندن از معاهده به معنای رهایی از هرگونه تعهد و انتقاد و حتی دریافت پاداش است؟!
نماینده دائم کشورمان نزد سازمان‌های بین‌المللی در وین تصریح کرد: با توجه به برخی ادعاهای مطرح شده در این نشست، می‌خواهم دوباره تکرار کنم که این یک طنز تلخ تاریخی است که آژانس از برنامه سلاح هسته‌ای رژیم اسرائیل در منطقه ناپایدار خاورمیانه، غافل است.
اهم مواضع نماینده دائم کشورمان در نشست شورای حکام بدین شرح است:
۱. گزارش فعلی مدیرکل تأیید می‌کند هیچ موضوع مرتبط با پادمان در مورد فعالیت‌های هسته‌ای جاری ایران وجود ندارد.
۲. این، غیر قابل قبول است که در طول مدت دهه گذشته، موضوع هسته‌ای ایران هر از چندگاهی بر اساس ادعاهای بی اساس، اینجا در آژانس همچنان مطرح می‌شود، در حالی که حتی یک مدرک در خصوص انحراف مواد هسته‌ای به سمت اهداف غیر صلح‌آمیز وجود ندارد. چنین ادعاهای ساختگی با هدف ایجاد یک فضای سیاسی و قطب بندی در آژانس انجام می‌شود، و موجب تهدید یکپارچگی و مأموریت‌های فنی آن بر طبق اساسنامه‌اش می‌گردد. بنابراین، قبل از اینکه خیلی دیر شود، باید از این بازی غیرقابل توجیه و بی فایده در آژانس جلوگیری شود.
۳. در حالی که ایران وارد تعاملات عملی و سازنده و روابط کاری با آژانس شد و با حسن نیت تلاش کرد تا به سوالات ادعایی در مورد چند موضوع پیش پا افتاده و غیر فوری گذشته رسیدگی کند، مایه تاسف است که دبیرخانه آژانس یک رویکرد غیرسازنده را به قیمت مخدوش نمودن اعتبار خود اتخاذ نموده است.
۴. گزارش فعلی آژانس، تکرار گزارش قبلی آن بدون انعکاس مناسب آخرین تحولات و پیشرفت‌ها میان دو طرف، خصوصاً طی دو ماه گذشته می‌باشد. چنین تکراری، نه ضروری بود و نه سازنده، مگر اینکه با هدف ایجاد یک دستورکار غیرضروری در کار آژانس باشد. این گزارش، رویکرد یک‌طرفه دبیرخانه در مقابل تعاملات با ایران را نشان می‌دهد و سطح همکاری و تعامل را نادیده می‌گیرد. این رویکرد، می‌تواند به مانعی برای تعاملات با حسن نیت بین دو طرف در آینده تبدیل شود.
۵. این گزارش در رابطه با سابقه همکاری ایران و آژانس و دستاوردهای آن، سازگار نیست. محتوای گزارش مبتنی بر منابع موثق نیست و بنابراین معتبر نیست و این گزارش شامل همه عناصر و جنبه‌های همکاری و پیشرفت‌های حاصله به طور جامع نیست، بنابراین قانع کننده نیز نمی‌باشد.
۶. علاوه بر تعاملات قبلی، فقط در دو ماه گذشته و علی رغم فشردگی رایزنی‌های برجامی در وین، سه دور بحث و گفتگو در سطح تخصصی در وین و تهران بین ایران و آژانس برگزار شد. علاوه بر این، چندین مکاتبه نیز بین دو طرف مبادله گردید.
۷. همانگونه که معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، در نامه ۲۴ می‌خود در پاسخ به نامه مدیرکل اشاره کرده است: در موضوعات پادمانی، ایران تاکنون نهایت تلاش خود را برای همکاری با آژانس به شیوه‌ای محتوایی انجام داده، از هر طریق ممکن و به طور فعالانه با آژانس وارد تعامل شده، و توضیحات و پاسخ‌های لازم را ارائه کرده است. صالحی همچنین از اینکه مدیرکل اعلام نموده برای حصول به نتایج فنی در مورد این موضوعات در دسترس و باز می‌باشد، استقبال نمود و آمادگی ایران را برای ادامه همکاری سازنده با آژانس با هدف بستن چند مسأله پادمانی باقی مانده اعلام کرد.
۸. در همین راستا، در حالی که انتظار می‌رود چنین عزم متقابل منجر به کسب نتایج عملی قابل مشاهده در اسرع وقت شود، مایلم دوباره تکرار کنم که تعامل سازنده نیازمند یک فضای مثبت، اجتناب از بیان هرگونه پیش داوری، ایجاد نگرانی یا ضرب الاجل‌های ساختگی، و همچنین بزرگ نمایی غیر ضروری و نامتناسب چند موضوع پیش پا افتاده می‌باشد.
۹. ایران به تعهدات خود تحت موافقتنامه جامع پادمان پایبند مانده و به پایبندی به مفاد آن ادامه می‌دهد و هرگونه شفاف سازی و دسترسی درخواستی را مطابق با موافقتنامه جامع پادمان خود ارائه می‌دهد. بایستی یادآوری شود که تمامی مواد هسته‌ای در ایران مطابق با موافقتنامه جامع پادمان نیز تحت پادمان آژانس قرار دارند و هیچ نشانه‌ای از انحراف در مواد هسته‌ای و فعالیت‌های اظهار شده در ایران مشاهده نشده است.
۱۰. مایلم به موضوع دیگری که اهمیت برجسته‌ای برای کشور من دارد، اشاره کنم و آن، اقدام تروریستی است که علیه یکی از تأسیسات هسته‌ای در ایران انجام شده است. اقدام تروریستی روز یکشنبه مورخ ۱۱ آوریل ۲۰۲۱، می‌توانست به یک فاجعه انسانی و زیست محیطی تبدیل شود.
عاملان چنین اقدام خرابکارانه‌ای که به طور عامدانه یک تاسیسات هسته‌ای تحت پادمان بسیار حساس با خطر زیاد انتشار بالقوه مواد رادیواکتیو را هدف قرار داده‌اند، نبایستی بدون مجازات بمانند و هر کسی که مستقیم یا غیرمستقیم در این اقدام نقش داشته است، باید به عنوان همدست در این عمل تروریستی پاسخگو و مسئول باشد. رسانه‌های اسرائیلی و غربی به طور ضمنی همدستی رژیم اسرائیل در این اقدام ناجوانمردانه تروریستی را تأیید کرده‌اند.
۱۱. بسیار ضروری است که آژانس بلافاصله به این موضوع رسیدگی کند. جمهوری اسلامی ایران طبق حقوق بین‌الملل، ضمن پاسخ محکم، تمامی اقدامات لازم را نیز برای محافظت و دفاع از شهروندان، منافع و تأسیسات خود در برابر اقدامات تروریستی یا خرابکارانه انجام می‌دهد. جمهوری اسلامی ایران قویاً علیه هرگونه ماجراجویی از سوی رژیم اسرائیل هشدار می‌دهد. تکرار چنین اقدامات جنایتکارانه و ترور دانشمندان هسته‌ای نه تنها با پاسخ قاطعانه ایران مواجه خواهد شد، بلکه قطعاً گزینه دیگری جز تجدیدنظر در اقدامات شفاف ساز و سیاست همکاری آن با آژانس باقی نخواهد گذاشت.
۱۲. با توجه به برخی ادعاهای مطرح شده در این نشست، می‌خواهم دوباره تکرار کنم که این یک طنز تلخ تاریخی است که آژانس از برنامه سلاح هسته‌ای رژیم اسرائیل در منطقه ناپایدار خاورمیانه، غافل است. متأسفانه، این رژیم با کوچک شمردن اهمیت این معاهده، خودداری پیوستن به آن و امتناع از قرار دادن تمامی تأسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای خود تحت رژیم جامع پادمان آژانس، جامعه جهانی را نادیده می‌گیرد. از قضا، رژیم اسرائیل اکنون حتی در مقایسه با کشورهای دارای سلاح هسته‌ای نیز از مزایای ترجیحی بیشتری برخوردار است، چرا که آن کشورها عضو ان.پی.تی هستند و تعهدات متعددی بویژه تحت مواد یک و شش معاهده دارند. در حالی که رژیم اسرائیل با بیرون ماندن از این معاهده، از هرگونه تعهدی تحت معاهده آزاد است و از تمامی مزایای اساسنامه آژانس که مرتبط با ان.پی.تی هست نیز برخوردار می‌باشد.
۱۳. چنین وضعیتی، به این رژیم این گستاخی را داده است تا اختیارات و مأموریت آژانس در جلوگیری از انحراف مواد و فعالیت‌های هسته‌ای خود را به سخره بگیرد. مهمتر از همه، رژیم اسرائیل چنان گستاخ شده است که واقعیات را تحریف کرده و برخی اعضای معاهده عدم اشاعه را حسب اینکه بواسطه عضویتشان در معاهده تعهداتی دارند، ولی خودش فاقد چنین تعهداتی است، مورد انتقاد قرار می‌دهد. این، یک قصور بسیار جدی در کار آژانس است که باید به طور مناسبی مورد رسیدگی قرار گیرد.
۱۴. در چنین وضعیتی، عضویت در معاهده عدم اشاعه و اجرای کامل پادمان‌های آژانس چه مزیتی دارد؟ چگونه جامعه بین‌المللی می‌تواند آژانس را به عنوان یک شریک جدی، حرفه‌ای و بی طرف ببیند، در حالی که اجرای رژیم پادمانی جامع را برای تمامی اعضای خود به طور یکسان و عادلانه پیگیری نمی‌کند، و حتی درباره ضرورت فعالیت‌های راستی آزمایی و بازرسی از برنامه هسته‌ای رژیم اسرائیل، به طور جدی بحث نمی‌کند؟ آیا سیاست سکوت و نادیده گرفتن برنامه هسته‌ای رژیم اسرائیل و سیاست عدم اقدام در این رابطه، پیام منفی به اعضای معاهده عدم اشاعه نمی‌فرستد که عضویت در معاهده برابر است با پذیرش قوی‌ترین نظارت‌ها و راستی آزمایی، در حالی که بیرون ماندن از معاهده به معنای رهایی از هرگونه تعهد و انتقاد و حتی دریافت پاداش می‌باشد؟!
۱۵. رژیمی که به «ان. پی. تی» و پادمان‌های جامع آن مقید نیست و فعالیت‌های تروریستی آن علیه برنامه‌های هسته‌ای صلح‌آمیز و فعالیت‌های هسته‌ای پادمانی دیگران صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی را به خطر می‌اندازد، نه آن را باید به عنوان طرفدار رژیم عدم اشاعه دید و نه به عنوان یک منبع اطلاعاتی موثق برای آژانس، چرا که در غیر این صورت، فقط رفتار مخرب آن در منطقه تقویت می‌شود.
آژانس نباید طوری رفتار کند که گویی به طور مستقیم یا غیرمستقیم از دستورکار سیاسی برخی در برابر دیگران حمایت می‌کند. بدون شک، این شیوه برخورد مغرضانه با اعضای آن نه تنها به رژیم عدم اشاعه آسیب می‌رساند، بلکه همچنین اعتماد به فعالیت‌های حرفه‌ای آژانس و سطح همکاری بین اعضاء و آژانس را کاهش می‌دهد.
آژانس باید خودش را از هرگونه دستورکار سیاسی دور کند و در مورد غیرقابل قبول بودن خارج ماندن اسرائیل از چارچوب «ان.پی.تی» و سرپیچی مداوم آن از قرار دادن تمامی فعالیت‌ها و تأسیسات هسته‌ای خود تحت سیستم جامع پادمان آژانس، موضع شفافی اتخاذ نماید.
۱۶. سکوت آژانس در این زمینه، در کنار سکوت کر کننده آن در خصوص ترور دانشمندان هسته‌ای و اقدامات تروریستی و خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای ایران، اعتبار و بی طرفی آژانس را زیر سئوال برده و شائبه یک سازمان سیاسی را در مورد آن ایجاد می‌کند تا یک سازمان حرفه‌ای. امیدواریم اقدامات لازم در جهت اصلاح این رویه‌های سکوت انجام شود.