به گزارش خبرگزاری مهر، عبدالباری عطوان در مطلبی در رأی الیوم آورده است: شش دلیل در ورای فروپاشی گفتگوهای فلسطینی در قاهره است. چرا محمود عباس تصمیم به تحریم گرفت و مصری‌ها و گروههای مقاومت را با هم عصبانی کرد؟ شروط حماس که او را ناراحت کرد کدام است؟ واکنش مصر به خروج رئیس تشکیلات فلسطین در رام الله چگونه خواهد بود؟
وی می‌نویسد: تحریم جلسات گفتگوهای فراگیر فلسطینی از سوی محمود عباس در قاهره که با ابتکار مصر انجام می‌گیرد در واقع به مفهوم مخالفت با پیروزی گروههای مقاومت به رهبری حماس و جهاد اسلامی در جنگ اخیر غزه و شروع فوری بازسازی غزه از سوی مقامات مصر آن‌هم بدون نظارت تشکیلات خودگردان است؛ موضوعی که سبب شد که مقامات مصری از تعویق گفتگوها به زمان دیگر خبر دهند.
عطوان آورده است: از نگاه تحلیلگران این اقدام مصر یعنی تعویق مذاکرات، نمایانگر خشم قاهره است. محمود عباس به اسرائیل و آمریکا و حمایت‌های این دو دلبسته است و به هرگونه ایفای نقشی از سوی کشورهای عربی اهتمامی ندارد محمود عباس به اسرائیل و آمریکا و حمایت‌های این دو دلبسته است و به هرگونه ایفای نقشی از سوی کشورهای عربی اهتمامی ندارد.
وی می‌نویسد: یک منبع مسئول در یکی از گروههای مقاومت در غزه که گروه مهمی هم هست درباره مخالفت محمود عباس گفت که وی مخالف هرگونه مشارکت دیگران در تصمیم گیری برای فلسطینی هاست و اصرار دارد که تنها مرجع در این باره باشد. محمود عباس نمی‌خواهد که تغییرات جدید پس از پیروزی مقاومت در جنگ غزه را بپذیرد. وی به تشکیلات و توافق اسلو توجه دارد و اینکه وضع کنونی فلسطینی‌ها بدون تغییر بماند.
به گفته این منبع فلسطینی، محمود عباس به دنبال تشکیل دولت وحدت ملی نمادین با رهبری یکی از عوامل خود است تا بر روند بازسازی غزه نظارت داشته باشد و همه پول‌های اختصاص یافته در این زمینه از جمله کمک‌های مصر را به جیب بزند.
عطوان تاکید کرد: منبع فلسطینی که در نشست‌های مقدماتی در قاهره طی روزهای گذشته که با حضور شخصیت‌های برجسته از جمله اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس و زیاد النخاله دبیر کل جهاد اسلامی برگزار شده، حاضر بوده است درباره علت شکست گفتگوی قاهره و تحریم آن از سوی عباس این دلایل ششگانه را به شرح ذیل برشمرد:
دلایل ششگانه شکست مذاکرات قاهره
اول، مخالفت محمود عباس با مشارکت گروههای مقاومت در غزه مانند کمیته‌های مقاومت مردمی در گفتگوها به ویژه که حماس اصرار بر آن داشت. بعید هم نیست که مخالفت به دلیل پیشنهاد مشارکت جریان محمد دحلان عضو جدا شده جنبش فتح هم باشد.
دوم، شرط یحیی السنوار رئیس حماس در غزه مبنی بر اصرار بر بازنگری و بازسازی نهادهای فلسطینی به ویژه سازمان آزایبخش فلسطین از بالا تا پایین آن‌هم در اسرع وقت ممکن و اولویت دادن به سر و سامان دادن به بیت فلسطینی در چارچوب این سازمان.
سوم، مشارکت حتمی محمود عباس در همه جلسات گفتگو و مخالفت با حضور نماینده از سوی او از ابتدا تا پایان.
چهارم، تشکیل شورای ملی جدید با توافق و اجماع که اعضای آن توسط کمیته ویژه ملی انتخاب می‌شوند و این شورا موقتی و دو ساله است و مسئولیت تشکیل هیئت‌های سازمان مانند شورای مرکزی و کمیته اجرایی طبق حجم و اندازه هر گروه فلسطینی را برعهده می‌گیرد.
پنجم، تشکیل رهبری ملی عالی موقت برای ملت فلسطین که فوراً رهبری ملی را تا زمان پایان تشکیل شورای ملی و هیئت‌های منشعب شد از آن بر عهده بگیرد و از دل این رهبری ملی عالی، یک کمیته میدانی یکپارچه مقاومت مردمی شکل گیرد که درگیری‌ها با اشغالگران را در هر مکانی راهبری کند.
ششم، لغو یا معلق کردن هماهنگی امنیتی به طور کل با اشغالگران اسرائیلی و همه تفاهمات نشأت گرفته از توافق اسلو.
عطوان در ادامه می‌نویسد: بر اساس اطلاعاتی که به ما رسیده است، مقامات مصری قصد موعد جدیدی برای گفتگوهای فلسطینی آتی را ندارند و تمام تمرکز آنها در حال حاضر بر بازسازی غزه با هماهنگی رهبری حماس و دیگر گروههای فلسطینی است. یک مهندس فلسطینی گفت که طرح بازسازی مصری فقط به بازسازی ویرانه محدود نخواهد شد بلکه شامل نوسازی غزه و احداث پل و راه‌هایی احداث خواهد بود.
وی تاکید کرد: تشکیلات خودگردان فلسطین پس از کناره گیری از گفتگوی قاهره به این شکل، تقریباً منزوی شده و به حاشیه رانده شده است و از دودستگی رنج می‌برد. برخی از سران آن احساس می‌کنند که گروههای مقاومت در غزه فرش را از زیر پای آنها کشیده‌اند تشکیلات خودگردان پس از کناره گیری از گفتگوی قاهره به این شکل، تقریباً منزوی شده و به حاشیه رانده شده است و از دودستگی رنج می‌برد. برخی از سران آن احساس می‌کنند که گروههای مقاومت در غزه فرش را از زیر پای آنها کشیده‌اند.
عطوان در ادامه به نقل از یکی از فرماندهان مقاومت آورده است: چگونه تشکیلات خودگردان دم از حمایت از ملت فلسطین می‌زند و نیروهای آن حامی شهرک نشینان یهودی هستند که مردم فلسطین و نیروهای امنیتی فلسطینی را می کشند، بهتر است که آنها در وهله اول حامی ملت خود باشند و انتقام خون نیروهای خود را هم بگیرند.
وی در پایان می‌نویسد: انتفاضه نخست در سال ۱۹۸۷ از غزه شروع شد که طی آن چهار فلسطینی از سوی راننده اسرائیلی زیرگرفته شده و شهید شدند، آیا انتفاضه سوم با شهادت سه نفر در شهر جنین یا جنینگراد فلسطین خواهد بود؟ روزها و هفته‌های آتی جواب را مشخص خواهد کرد اما آنچه به طور اختصار می‌توان گفت این است که اسرائیل و تشکیلات خودگردان در رام الله بزرگترین بازنده پیروزی بزرگ غزه هستند. شواهد حاکی از آن است که قطار بیت فلسطینی بدون تشکیلات خودگردان به حرکت درآمده است. شرایط قبل و پس از جنگ غزه کاملاً متفاوت است.