به گزارش خبرگزاری مهر، دفتر شعر «در ارتفاع شانههایت برف میبارد» سروده پروین سلاجقه در ۶۸ صفحه و بهای ۱۳ هزار تومان از سوی نشر سیب سرخ روانه بازار کتاب شد. این دفتر شعر شامل ۳۱ قطعه شعر سپید است که از سال ۹۷ تاکنون سروده شده است و با انتخاب شاعر در این دفتر گردآوری شده است.
سلاجقه درباره این دفتر شعر با اشاره به اینکه هر قطعه شعر در این اثر دارای نامی است که همراه با سرایش آن انتخاب شده است، عنوان کرد: درون مایه اشعارم در این دفتر عمدتاً سمبلیک است و در واقع طیف گستردهای از موضوعات متنوع را شامل میشود؛ اعم از عشق، هم در محور شخصی و هم در محور عشق اجتماعی و عشق به هستی، انسان و جهان، رنج، مصایب اجتماعی، صلح، تنگناهای زندگی زن شرقی وخاورمیانه ای و عدم آزادی و عدالت در اجتماع و رنج انسان در تلاش برای رهایی. این سروده ها به طور کلی، درون مایه اجتماعی پررنگی دارند، در عین اینکه بر گرد محور اصلی عاطفه ی انسانی، یعنی عشق می چرخند و البته باید این را هم بگویم که در این اثر هر جا سخن از عشق است شاید نقطهگاه اولیه آن عشق شخصی باشد ولی شعر در نهایت مسایل دیگری را نیز در بر میگیرد، میشود.
سلاجقه در عین حال به نگاه خاص فلسفی اشعارش نیز اشاره کرد و ادامه داد: نوع نگاه راوی اشعار به جهان و روایت او از اندوه زندگی تراژیک انسان؛ جبر و همه چیزهایی که به گونهای عمیق و ژرف در هستی وجود دارد و ما با آن درگیر هستیم در این اشعار نمود داشته است.
وی در بخشی دیگر از این گفتوگو نیز عنوان کرد: زبان برخی از اشعار تا اندازهای به زبان حماسی و کتیبهای نزدیک شده است و به نوعی هنجارگریزی بر محور زبان معیار و نوعی بیزمانی را شامل میشود. به عبارت دیگر دست انداختن به یک زبان اسطورهای و در این اشعار خود را نشان داده است تا جایی که برخی سرودهها در این موارد به یک لحن کتیبهای آغاز زمانی و آخر الزمانی و در عین حال نزدیک به متون مقدس نزدیک شدهاند.
سلاجقه با اشاره به تاثیرپذیری اشعارش از وقایع و حوادث اجتماعی پیرامونش، افزود: در سروده های این دفتر تاریخ سرایش اشعار ذکر شده و تاریخ ها اغلب با جریانها و وقایع اجتماعی مقارن است، برای نمونه در رابطه با حوادث آبان شعری بنام «هجوم» در این مجموعه وجود دارد، برخی اشعار نیز تاریخ معاصر ما را پیش رو میگذارند نه تاریخ گذشتههای دور سرزمین را به نحوی که در مجموعههای قبلی من بود ضربان قلب من به عنوان راوی این سرودهها و به عنوان کسی که در این دوره از تاریخ ایران ایستاده است، با ضربان قلب مردم در اجتماع، هماهنگ است و به آن واکنش نشان میدهد و از هیچکدام از افت و خیزهای زندگی مردم و جامعه، شادیها و رنجها ی آنان و … دور نیست.فکر می کنم این ویژگی اغلب اشعار شاعران امروز است.
وی در همین زمینه تاکید کرد: شعر معاصر به باور من حس و قلب دارد، درد میکشد و شاعر آن نیز جدا از افت و خیزهای جامعه نیست، بدون تردید حتی زمانی که او نخواهد هم در سطرهای نانوشته شعرش بروز میکند. البته من به نوعی یک انسان جهان وطن هستم، انسان بودن را خاص جهان میدانم و جهان را هم مکان زندگی انسان. فکر نمیکنم مرزهای جغرافیایی چیزی را در این فصل مشترک انسانی تغییر دهد.