اقبال واحدی که عمر اجرایش در برنامه‌های صبحگاهی به ۲ دهه در تلویزیون می‌رسد با اشاره به برنامه‌های صبحگاهی این روزها و اینکه چرا این برنامه‌ها مثل سابق انرژی لازم را ندارند به خبرنگار مهر بیان کرد: متأسفانه برنامه‌های صبحگاهی رنگ و لعاب ندارد و هر شبکه‌ای را بزنید برنامه‌ها شبیه به هم شده‌اند. همه دور یک میز در حال گفتگو هستند و خلاقیت جدیدی ندارند.
وی ادامه داد: بیننده هم گیج می‌شود و نمی‌داند کدام را ببیند، زمان ما شبکه‌ها کمتر بود بیننده تکلیفش مشخص‌تر بود. برنامه‌های گفتگو محور زمان می‌خواهد، باید زمان داشته باشید تا مطلبی را از اول ببینید و شاهد یک گفتگوی مفصل تر باشید ولی مخاطب صبحگاهی در کل می‌تواند نیم ساعت پای تلویزیون بنشیند و در همان زمان باید به او انرژی و اطلاعات روزش را بدهید، بیننده صبح باید آماده تحرک شود نه اینکه ولو شده باشد جلو تلویزیون.
واحدی بیشترین مشکل را در ساختار این برنامه‌ها دانست و عنوان کرد: تعریف برنامه صبحگاهی این است که مخاطب انرژی بگیرد، خبرهای آب و هوا یا ترافیک را بشنود و با انرژی و اطلاعات بیشتری سر کار برود.
رقابتی غیرمنطقی در برنامه‌های صبحگاهی
این مجری باسابقه تصریح کرد: اکنون رقابتی غیرمنطقی بین شبکه‌ها ایجاد شده است و شاید اگر همه برنامه‌ها را جمع کنند و هزینه را یک کاسه کنند یک برنامه جذاب تولید شود که فضای عام تری داشته باشد و بهتر بتواند بیننده را به تماشا ترغیب کند.
وی با اشاره به برنامه صبحگاهی خود در یکی دو دهه پیش عنوان کرد: ما آن زمان در برنامه‌ها سفرنامه داشتیم، به استان‌های مختلف می‌رفتیم و از هر استانی اطلاعاتی داده می‌شد مردم هم این برنامه را می‌دیدند و برایشان مهم بود به استان‌هایشان برویم. الان اما همه برنامه‌ها در تهران و در استودیوها ضبط می‌شوند و برنامه صبحگاهی با دیگر برنامه‌های تولیدی و گفتگومحور فرقی ندارد. حتی می‌شود در یک روز چند قسمت برنامه را با مهمانان مورد نظر ضبط کرد چون قرار نیست با ساختار برنامه صبحگاهی پیش بروند.
وی درباره مخاطب این برنامه‌ها عنوان کرد: برنامه‌های صبح هم باید حرفی برای بیننده داشته باشد و به لحاظ خبری یا تصویری نکته‌ای را به مخاطب عرضه کنند اما مخاطب می‌بیند با ندیدن برنامه‌ها، چیزی را از دست نداده است و آنها را پیگیری نمی‌کند. گاهی این برنامه‌ها را خود مدیران شبکه‌ها هم نمی‌بینند و صرفاً پر کردن آنتن است.
واحدی با اشاره به برنامه سازی در زمان خود اظهار کرد: ما در آن زمان خیلی برای «صبح بخیر ایران» زحمت کشیدیم، دوربین از تهران خارج شد و به مکان‌های مختلف می‌رفتیم. ما می‌گفتیم طلوع خورشید معجزه هر روزه است تا اگر کسی امکانش را نداشت و منزلش به گونه‌ای بود که طلوع را نمی‌دید، ما طلوع را نمایش می‌دادیم. برنامه‌های صبحگاهی زنده پخش می‌شود تا باران و برف و گرما و سرما را ببینید.
برنامه‌های صبحگاهی را نمی‌بینم
این مجری قدیمی تلویزیون درباره اینکه خودش چقدر این برنامه‌های صبحگاهی را دنبال می‌کند، گفت: خیلی نمی‌بینم، گاهی حتی برخی از شبکه‌ها را انتخاب می‌کنم و مجریانی را می‌بینم که اسامی شأن را بلد نیستم و این یعنی مجری نتوانسته است با مخاطب ارتباط بگیرد.
وی درباره اینکه ساختارهای قدیمی هنوز هم جوابگو هستند یا به تکرار نرسیده‌اند؟ بیان کرد: برنامه صبحگاهی تعریف و ساختاری دارد که طبق آن پیش می‌رود مثل مستندهای راز بقا که هنوز جذابیت دارد و هنوز هم در این مستندها جنگل و رودخانه و حیوانات را نشان می‌دهند و چیزی عوض نمی‌شود اما تکراری هم نیست.
واحدی در پایان درباره حضور بیش از حد مدیران و مسئولان سازمانی در برنامه‌های صبحگاهی عنوان کرد: زمان ما آرزوی مدیر و وزیر بود که آنها را به برنامه دعوت کنیم اما حالا دائم مدیران در برنامه‌ها حضور دارند که شاید هزینه‌ای هم بابت حضورشان در برنامه بپردازند اما فقط حضورشان برای مدیران سازمان خودشان جذاب است. این برنامه‌ها مخاطب عام دارند و از کودک و نوجوان تا زن و مرد میان سال بیننده آنها هستند و باید از گفتگوهای رپورتاژی فاصله گرفت.