محققان کشور موفق به تولید عصاره ای از پرده آمنیون جنین شدند تا بتوان به واسطه آن بهبود زخم های مزمن دیابتی را بدون جا گذاشتن اسکار یا رد زخم درمان کرد.

دکتر مرضیه ابراهیمی عضو هیات علمی پژوهشگاه رویان و مجری طرح «تولید عصاره آمنیون برای درمان زخم پای دیابتی» در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه در دوره جنینی پرده آمنیوتیک جنین را در بر می‌گیرد، اظهار داشت: سلول‌های تشکیل دهنده این غشا زیستی، ترکیباتی را ترشح می‌کنند که باعث التیام زخم در کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌شود.

ابراهیمی گفت: از ۱۰۰ سال قبل پرده آمنیون به عنوان یک پانسمان زیستی برای التیام زخم‌های وسیع همچون سوختگی‌ها استفاده می‌شود. با این وجود استفاده از آن بطور عمومی با مشکلاتی مواجه است.

وی ادامه داد: بر این اساس طی چندین سال تحقیقات علمی، عصاره آمنیون را از این غشا زیستی تولید کردیم. ابتدا آن را برای التیام زخم‌های قرنیه مورد استفاده قرار دادیم که نتیجه بخش بود.

عضو هیات علمی پژوهشگاه رویان عنوان کرد: این عصاره در ترمیم زخم منجر به بهبود زخم بدون برجای گذاشتن اسکار یا به اصطلاح رد زخم می‌شود.

ابراهیمی افزود: در فاز یک کارآزمایی بالینی این پروژه، تعدادی بیمار مبتلا به زخم پای دیابتی درجه دو را انتخاب و اقدام به درمان آن‌ها با عصاره آمنیون کردیم و نتایج جالب توجهی به دست آمد. در حقیقت استفاده از این قطره بی خطر بود و همچنین باعث ترمیم زخم‌هایی شد که برای ماه‌ها هیچ درمان یا پانسمانی باعث بهبودی آنها نشده بود.

عضو هیات علمی پژوهشگاه رویان گفت: با وجود اینکه این پرده جنینی را به عصاره تبدیل کردیم همان خاصیت درمان کنندگی زخم‌ها را داشت و می‌تواند یک زخم پای دیابتی را طی یک هفته تا ۱۰ روز بهبود ببخشد.

وی با بیان اینکه اکنون این محصول برای تولید انبوه نیاز به سرمایه گذار دارد، گفت امید داریم که با حمایت درست، بتوانیم این محصول را پس از اخذ مجوزهای لازم در دسترس عموم قرار دهیم.

وی تاکید کرد: به دلیل اثبات تاثیر پرده امنیون جنین در زخم‌ها، می‌توان این عصاره را به صورت انبوه و به صورت وسیع به تولید رساند.

به گزارش مهر، این طرح توسط دکتر مرضیه ابراهیمی، دکتر مهین جمشیدی ماکیانی، محمد عظیمی الموتی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه علوم پزشکی ایران، انجام گرفت.

نتایج این پژوهش که در مجله علمی پژوهشی دیابت و متابولیسم ایران به چاپ رسیده است، نشان داد، چهار هفته پس از آغاز درمان، زخم‌ها با توجه به مساحتشان، ۹۲ تا ۹۸ درصد و پس از گذشت شش هفته از آغاز درمان تمام زخم‌ها به طور کامل التیام یافتند.