سیدعلی حق شناس ضمن بیان مطلب فوق به خبرنگار مهر گفت: روند نزولی تکواندو سالهاست که آغاز شده، پیش از المپیک لندن که آقایان مدعی کسب دو مدال طلا بودند هشدار دادیم تا دیر نشده مهماندوست را برگردانید. فرمودند تا دلتان بخواهد مربی خوب در کشور ریخته است و ما را وطن فروش نامیدند! سه ماه پیش از المپیک ریو هم این شرایط را تذکر دادیم و با این شرایط، شکست سخت‌تری در انتظار تکواندوی ایران است و نتیجه همانی شد که همه می‌دانند.
وی افزود: آقایان مدعی کار زیربنایی در تکواندو بودند. این بود کار زیربنایی؟ کار زیربنایی زمانی صورت می‌گیرد که تکواندوکار از پایه برای حضور در تیم ملی رشد کرده و شیوه مبارزه‌ای تکواندوکاران تغییر کند. در سالهای گذشته قهرمانان ما به هیچ وجه به این شکل مبارزه نمی‌کردند. فیلم‌ها موجود است. چرا که پشتوانه‌ی فنی قوی جوانان دهه ۵۰ و ۶۰ را به ارث برده بودند. آیا رئیس فدراسیون و کمیته فنی توانستند این میراث با ارزش را به نسل بعد انتقال دهند؟ می‌توانستیم با استفاده از تجربیات همان پیشکسوتان و در کنارشان قهرمانان پیشین برای تکواندوکاران و مربیان دوره‌های مبارزاتی فنی و آموزش کلاسیک و دقیق تکنیک‌های پایه در استان‌ها و شهرستان‌های دورافتاده، برگزار کنیم. نه اینکه تکواندوکاری که آموزش پایه‌ای درستی ندیده و در این وادی فنی حاکم، در لیگ و در رقابت‌های قهرمانی رشد کرده را بخواهیم در اردوهای ملی آموزش داده و از او انتظار جشنواره تکنیک و تاکتیک داشته باشیم.
بنیان گذار تاپ تکواندو در ادامه با انتقاد از کمیته فنی فدراسیون گفت: اعضای کمیته فنی باید پاسخگو باشند که چه شد ملی پوش تکواندوی ایران با عقبه پنجاه ساله، توان اجرای یک «مومدولیو چاگی»، یک «دیت چاگی» در زمین را ندارد؟ «تیو» زدن این تکنیک‌ها که پیشکش، چرا قهرمانان ما بارها چندین ضربه به سر را متحمل می‌شوند و توان دفاع ندارند؟ چون کسی دانش دفاع را به آنها نداده است. آنها که مدعی فنی بودن دارند، برای افت بدنی فاحش بازیکنان ما در راندهای سوم در المپیک‌های لندن، ریو و توکیو چه توجیه فنی دارند؟! در این سال‌ها وقت به اندازه کافی برای رسیدگی به این موضوعات را نداشتید؟ فرض بگیریم که تمامی اعضای این کمیته یا اعضای سابقش کاملاً فنی اند. فنی‌های تکواندوی ایران همین چند نفرند؟ اکثریت قابل توجهی از نخبگان قدیمی تکواندو ایران یا خانه نشین شده‌اند، یا در حاشیه اند و یا به خارج مهاجرت کرده‌اند.
سرگروه سابق تیم ملی فول کنتاکت ایران در ادامه بیان داشت: سید محمد پولادگر یک سابقه قهرمانی کوچک در کارنامه اش نیست. یک شاگرد نساخته. یک تیم را در دسته هفتم، دهم نکرده است. می‌گویند نتایج را کمیته فنی بررسی کند. تا افکار عمومی آرام شود. یعنی خودشان شاهکارهای خودشان را بررسی کنند؟! کار از ریشه مشکل دارد. تغییر مدیریت فدراسیون سال‌ها است که خواست قاطبه خانواده بزرگ تکواندو است.
این کارشناس تکواندو در ادامه با اشاره به بودجه فدراسیون تکواندو خاطرنشان کرد: برآیند این حجم حمایت و اختصاص بودجه و امکانات دولتی و در کنارش اخذ وجوهات و شهریه‌های مختلف از کمربند زرد تا دان های بالا و … برای تکواندوی ایران چه بوده؟ دوستان به درستی گفتند با این شرایط المپیک بعدی هم نتیجه نمی‌گیریم. بنده عرض می‌کنم با این شرایط دو المپیک بعدی هم مدال نمی‌گیریم. مسابقات دهه فجر سال ۱۳۶۹ تیم روسیه زنگ تفریح بچه‌های ایران بود. الان قهرمان المپیک می‌شود و ازبکستان که یکی از اقمارش بود با قدرت طلا می‌گیرد. این کشورها بعد از فروپاشی اتحاد شوروی در سال ۷۰، سال‌ها گرفتار جنگ‌های داخلی و شرایط بد اقتصادی بودند. اما حالا با اراده و برنامه ریزی توانستند به اینجا برسند.
رئیس اتحادیه متخصصان ورزش‌های رزمی در پایان گفت: بیش از بیست سال است که ضعف‌ها را گفته‌ایم، با حجم عظیم کارشکنی و بدون بودجه، سابقه درخشان فنی و اجرایی بر جا گذاشته‌ایم و فرصت طلب و سودجو شدیم! خوشبختانه سوابق پاک و روشن است. وامدار احدی نیستیم و مثل برخی به تکواندو نچسبیدیم و سال‌ها از آن ارتزاق نکردیم و به همه چیز نرسیده‌ایم. افتخار می‌کنیم که سال‌ها از جیب مان برای اعتلا و رشد ورزشی که عمرمان را برایش گذاشتیم خرج کردیم و کارنامه مان بیانگر این مدعاست.