به گزارش خبرنگار مهر، حسن ملکی هفته گذشته در خصوص دلایل نتایج ضعیف تیم ملی تکواندو در بازی‌های المپیک برخی مسائل از جمله نقش اعضای کمیته فنی را مطرح کرد. مطلبی که به مذاق اصغر رحیمی ناخوشایند آمد و نسبت به نطرات ملکی واکنش نشان داد و در تماس با خبرگزاری مهر پاسخی را در همین خصوص مطرح کرد.
اما ملکی نیز مطالب رحیمی را بی پاسخ نگذاشت و با ارسال مطلبی به خبرگزاری مهر در خصوص مطالبی که رحیمی مطرح کرده بود پاسخ داد.
در توضیح ملکی آمده است: « جناب آقای دکتر!! بنده بنا نداشتم خیلی وارد جزئیات شوم اما شما مرا آزردید و مجبورم کردید مطالبی را بیان کنم که تمایلی به ارائه آن نداشتم. متأسفانه شرح وظایف کمیته فنی و سازمان تیم‌های ملی در فدراسیون تکواندو با دیگر فدراسیون‌ها کاملاً متفاوت هست. در فدراسیون‌های دیگر تداخلی در کارها نیست اما در فدراسیون تکواندو همه چیز بستگی به نظر ریاست محترم دارد و ایشان هر زمان که صلاح بدانند دستور جلسه را دیکته می‌کنند و شما جلسه تشکیل می‌دهید. به عنوان مثال وقتی سازمان تیم‌های ملی وجود دارد که می‌بایست تمام امور در آنجا انجام شود چطور کمیته فنی ورود پیدا می‌کند و مربی انتخاب می‌کند؟ اصولاً انتخاب مربی تیم ملی چه ارتباطی به کمیته فنی دارد؟ اگر قرار است کمیته فنی کادر مربیان را انتخاب کند پس سازمان تیم‌های ملی چه وظیفه‌ای دارد؟ شما اگر توانایی داشتید به جای دخالت در کار سازمان تیم‌های ملی تصمیمی اتخاذ می‌کردید تمام تکواندو کشور به «کف دولیو» ختم نشود، فکری به حال مربیانی می‌کردید که هیچ انگیزه‌ای برای پشتوانه سازی ندارند، فکری به حال اسناد تیم‌های ملی می‌کردید که بنام یک سری مربی خاص زده‌اید و تکواندو را به مرز نابودی نمی‌کشاندید و....
شما درست می فرمائید که کار بزرگی کردید و آقای عسکری را به عنوان سرمربی انتخاب کردید اما کار بزرگ‌تر شما این بود که مهدی بی باک را سوزاندید، کسی که می‌توانست به یکی از بزرگترین مربیان تکواندو کشور تبدیل شود. کاری که شما کردید هیچ دشمنی نمی‌توانست در حق آقا مهدی و تکواندو کشور کند. شما اگر معتقد بودید انتخاب بی باک صحیح است چرا از او حمایت نکردید و اگر پی بردید اشتباه است چرا هیچوقت اقرار به اشتباه نکردید؟ شما چرا از کار بزرگی که کردید دفاع نمی‌کنید و آقای عسکری را تنها گذاشته‌اید تا سیبل منتقدین شود؟ اگر ایشان اشتباه کرده اشتباه بزرگ‌تر را شما کرده‌اید که ایشان را انتخاب کردید! پس چرا در مقابل منتقدین سکوت کرده‌اید؟ اصولاً شماها هیچ زمانی پاسخگوی عملکرد ضعیفتان به اذهان عمومی نبوده و نیستید بلکه همیشه حالت طلبکارانه دارید. از نظر من بی باک فقط به بی کفایتی کسانی که سر موقع انتخابش نکردند باخت و سوخت و این سناریو در مورد عسکری هم ادامه دارد.
شما بفرمائید که من کی و کجا از کریمی انتقاد کردم؟ بنده همیشه اعتقاد داشته و دارم که آقای کریمی به حق مربی تیم ملی شده است. بله در مقاطعی از عملکرد آقای ذولقدر انتقاد کردم اما هیچوقت دانش فنی ایشان را نفی نکردم. متأسفانه شما در همین جا هم دارید موج سواری می‌کنید و از خصلت تفرقه پراکنی استفاده می‌کنید زیرا خودت حرفی برای گفتن ندارید. خدا را شکر بالاخره در این فدراسیون یک نفر پیدا شد و شهامت پیدا کرد دلیل برکناری من را عنوان کند که لازم است برای خانواده بزرگ تکواندو توضیحاتی را بیان کنم:
در سال ۷۵ بنده سرمربی تیم تهران بودم و تیم تهران مجبور شد بدون ملی پوشان (هفت نفر از اعضای تیم ملی از استان تهران بودند) در مسابقات کشوری با اقتدار به مقام قهرمانی رسید. از سوی دیگر تیم پارس قو که بنده سرمربی آن بودم در لیگ کشوری بعد از فتح نایب قهرمان شد (باشگاه فتح تمامی ملی پوشان و حتی نفرات دوم تیم ملی را در اختیار داشت) و در همان سال به عنوان مربی برتر انتخاب و لوح تقدیر از ریاست فدراسیون دریافت کردم که عکس آن را ضمیمه خواهم کرد. در جلسه‌ای که در فدراسیون جهت انتخاب سرمربی تیم ملی برگزار شد تنها نفری که تعهد کرد تیم ملی با کسب مدال طلا به کشور باز گردد بنده بودم و به تعهدم نیز عمل کردم. زیرا معتقد بودم این پتانسیل وجود دارد.
به شهادت افرادی که در آن جلسه حضور داشتند بر سر دعوت از مهدی بی باک با رئیس وقت فدراسیون (مختار کلانتری) که مخالفت حضور مهدی در اردوی تیم ملی بود بحث کردم و در نهایت موفق شدم ایشان را دعوت کنم، کاری که هیچ سرمربی انجام نمی‌داد به همین دلیل همیشه خدا را شکر می‌کنم باعث نابودی آینده یک نوجوان نشدم بلکه باعث شدم راهش را پیدا کند و به موفقیت‌های بی شماری برسد، اما شما بگو بر چه اساسی مربی بدنساز تیم ملی شدی؟ با کدام ویژگی؟ در حالی که من مهماندوست را انتخاب کرده بودم و آقای پولادگر به من گفت من نمی‌دانستم مهماندوست کارشناسی تربیت بدنی دارد از مسابقات بعدی ایشان را جایگزین می‌کنیم و به همین دلیل من شما را پذیرفتم، یادت باشد اگر من نمی‌پذیرفتم هرگز رنگ تیم ملی را نمی‌دیدید.
اما شما چه کردید؟ آقای دکتر!! چه کسی تخم نفاق را در تیم پراکند که آن مسائل پیش آمد، تمام این بچه‌ها پیش از این هم در اردوهای استان تهران و تیم ملی شاگرد من بودند و ما هیچ مشکلی با هم نداشتیم. شما می‌دانستی در مسابقات بعدی نیستی و به همین دلیل تلاش کردی که من نباشم و متأسفانه موفق هم شدی چون بچه‌های تیم ملی خالص و پاک بودند و فریب خوردند.
حسن اصلانی یکی از افرادی که نامه را امضا کرده بود، دو هفته بعد و در اردوی دهه فجر نزد من آمد و عذر خواهی کرد و گفت دیشب با همسرم صحبت می‌کردم گفت تویی که این همه از استاد ملکی تعریف می‌کردی چطور توانستی نامه‌ای را امضا کنی که به آن اعتقاد نداری و من اشتباه کردم، می‌خواهم بروم و امضایم را پس بگیرم. اما من مخالفت کردم. چند سال بعد امین ترابی گفت من عذرخواهی می‌کنم، هر وقت شما را می بی نم خجالت میکشم چون در آن زمان به من گفتند شما برای اردوی بعدی مرا دعوت نخواهید کرد آن نامه را امضا کردم. مطمئنم بقیه هم همین حال را دارند.
در نهایت شما و دیگران چه بخواهید و چه نخواهید من به عنوان سرمربی تیم ملی بهترین نتیجه تاریخ تکواندو تا آن زمان را کسب کردم و نامم در تاریخ تکواندو این کشور ثبت شده است و با سر بالا برکنار شدم اما بقیه چی؟ آنها که آن نامه کذایی را امضا کردند به چه سرنوشتی دچار شدند؟ من فقط و فقط چوب سادگی و صداقتم را خوردم و به دلیل اینکه فکر می‌کردم شما کمک من هستید به حرف‌هایتان اهمیت می‌دادم و غافل بودم از اینکه در افکار شما چه می‌گذرد.
بحث در مورد چگونگی انتخاب شما به عنوان مربی تیم ملی، عضویت در هیأت رئیسه و نظارت شما بر تیم ملی زیاد است که بیان آنها دردی از جامعه تکواندو دوا نمی‌کند.