به گزارش خبرگزاری مهر، کیهان نوشت: مشارکت و همدلی وحدت و انسجام به وجود می‌آورد و در این راستا است که مردم با دلسوزی و شناخت برای رفع مشکلات خود اقدام می‌کنند و انگیزه در بین مسئولان نیز برای ارائه خدمات بیشتر فراهم می‌شود. در واقع ارتقای سطح و بهبود شرایط زندگی در نواحی مختلف کشور علاوه‌بر رشد و توسعه شهر و روستا، برای رسیدن به توسعه ملی نیز موثر خواهد بود که در این راستا مشارکت‌های مردمی و تلاش مردم و مسئولین در جهت پیشرفت، مهم‌ترین رکن توسعه محسوب می‌شود. همه مسئولان ذی‌ربط باید با برنامه‌ریزی صحیح و توزیع عادلانه منابع در تمام نقاط شهری و روستایی رفاه و آسایش را برای همگان به ارمغان آورند و از فاصله طبقاتی بین زندگی خانوار روستایی و شهری بکاهند.
«وظیفه امروز مردم این است که اولاً، وحدت و صفا و برادری را با همه وجودشان حفظ کنند. ثانیاً، ملّت ایران گوش به زنگ باشند تا آنجایی که انقلاب و نظام حضور آنها را لازم می‌داند در صحنه حاضر باشند. با حضور آگاهانه و مخلصانه شما، تمام مشکلات ریز و درشت این کشور و ملّت برطرف خواهد شد.»
(مجموعه رهنمودهای مقام معظم رهبری، حدیث ولایت، تهران، سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، ۱۳۷۵، ج ۱، ص ۳۱۰)
اردوهای جهادی مصداق بارز همبستگی مردمی برای تحقق آبادانی
یکی از مصادیق بارز همبستگی‌ها برای تحقق آبادانی اقصی نقاط کشور به ویژه آبادانی روستاها و بخش‌های دور افتاده و مرزی حرکت اردوهای جهادی بعداز پیروزی انقلاب اسلامی بوده است. حرکتی که به نظر می‌رسد این روزها در سایه بیماری همه‌گیر کرونا کم رنگ شده و باید با رعایت پروتکل‌ها و اتخاذ تمهیدات جدید جانی دوباره بگیرد.
حامد ترابیان با ورق زدن دفتر خاطرات ذهنی‌اش به یکی از حرکت‌های جهادی و عمرانی تاثیرگذار در روستای بازفت کردستان اشاره کرده که با همدلی و همبستگی مردم روستا انجام شده است. وی می‌گوید: «شرکت خصوصی برای حفر کانال آب در میان صخره‌ها زمان یکساله و هزینه میلیونی خواسته بود. وقتی راه صعب‌العبور را دیدیم، هر کداممان روی یکی از سنگ‌ها وا رفتیم. باد سردی می‌آمد. به یکباره فکری به ذهنم رسید تا پروژه کانال آب را با هزینه کمتر و با کمک نیروهای مردمی منطقه به سرانجام برسانیم.»
وی در ادامه می‌گوید: «با توکل به خدا اولین تیشه را به صخره‌ها و سنگ‌ها زدیم. به دوستم مجیدی گفتم؛ امروز هر طور شده باید تا ۱۰ متر جلو برویم. در همین حین یاد خاطرات جبهه افتادم که در کتاب‌ها خوانده بودم. فرمانده می‌گفت: بچه‌ها! امروز باید تا خاکریز شماره… به پیش برویم.»
این فعال جهادی در ادامه می‌گوید: «ساعاتی که گذشت بچه‌ها خسته و نفس بریده شدند. احساس کردم اطرافم خلوت شد. کم کم برای پیشروی ۱۰ متر در یک روز ناامید می‌شدم. ناگهان صدای فریاد یا زهرا (س) از مسیر شیب تند مرا به خود آورد. به آن سمت سر برگرداندم و دیدم ۵۰ نفر نیروی تازه نفس مردمان روستا از آن سمت به سوی بچه‌های جهادی می‌آیند تا نشدنی‌ها در سایه همدلی و همبستگی شدنی
گردد.»
شناسایی مشکلات به کمک نخبگان و نظرخواهی از مردم
محسن مسعودیان، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های جامعه متمدن امر گفت‌وگو است؛ می‌گوید: «گفت‌وگو عامل تمایزبخشی است بین توحش و زندگی جمعی مسالمت‌آمیز است و به عبارتی گفت‌وگو یکی از بهترین شاخص‌های جامعه فرهیخته است. خداوند بهترین نعمتی را که به انسان‌ها عطا فرموده زبان است و به مدد زبان است که می‌توانیم با دیگران صحبت و گفت‌وگو کنیم. در واقع به کمک گفت‌وگو است که می‌توان انسان‌ها را گردهم جمع کرد و قراردادهایی را تنظیم کرد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «آقای رئیسی، رئیس‌جمهوری منتخب ایران، نکته بسیار خوبی را اشاره کرده‌اند و آن این است که برای رفع مسایل و مشکلات جامعه باید با مردم گفت و گو کرد. از این رو، در اینجا دو سؤال مطرح می‌شودکه لازم است به آنها پرداخته شود. یک با دولت درباره چه چیزی گفت‌وگو کنیم؟ و دوم اینکه چگونه با دولت گفت‌وگو کنیم؟ برای پاسخ به پرسش اول باید گفت، ابتدا باید مسائل و مشکلات مبرم جامعه، شناسایی شوند. مادامی که مسائل جامعه‌شناسایی نشوند و ما دغدغه‌مند امور و مسائل واقعی کشور نباشیم، نمی‌توانیم مسائل و مشکلات جامعه را حل کنیم؛ لذا برای شناسایی این مسائل و مشکلات کافی است به نخبگان جامعه رجوع کنیم. مثلاً در حوزه اشتغال لازم است به سراغ جامعه‌شناسان، جمعیت‌شناسان و اقتصاددانان برویم. یا در مورد آب به سراغ متخصصان حوزه زیست آب و منابع طبیعی برویم. برای هر کدام از این مسائل می‌توانیم به گروه نخبگان مراجعه کنیم.
گروه نخبگان به عنوان مرجع انتخاب شده مردم هستند و مردم نظرات آنها را پیرامون مسایل و مشکلات می‌خوانند و در این‌صورت می‌توانند تایید یا رد کنند. پس از اینکه مسائل دقیقاً بررسی شد و ایرادات مطرح شد، دولت موظف است آنها را در یک تارنما یا سایتی عیان سازد و مردم به میزان اهمیت این مسایل و مشکلات رای دهند.
پس از رای‌گیری درباره اهمیت این مسائل از سوی مردم به نحوی به پاسخ به پرسش اول میرسیم یعنی اینکه چگونه با دولت گفت‌وگو کنیم.»
ظرفیت مردمی را وارد عمل کنیم
عزت الله اکبری رئیس‌کمیسیون صنایع و معادن مجلس با بیان اینکه نگاه ما این است که اگر ظرفیت مردمی را وارد عمل کنیم کشور از هر نظر بیمه شود، می‌گوید: «ولی باید این امر را باور کنیم، نه اینکه فقط حرفش را بزنیم.»
این مسئول با تاکید بر اینکه رفع مشکلات فعالان اقتصادی و تولیدی باید در اولویت باشد، می‌گوید: «بر این باور هستیم که بخش خصوصی نه‌تنها باری بر دوش نظام نیست، بلکه سراسر سود است. باید توجه داشته باشیم که بخش خصوصی با ایجاد اشتغال باری از دوش دولت بر می‌دارد.»
اکبری با اشاره به اینکه هدف ما ایجاد انسجام بین فعالان اقتصادی در سراسر کشور است، می‌افزاید: «ما می‌خواهیم فعالان عرصه اقتصادی از دولتی که روی کار می‌آید، مطالبه‌گری داشته باشند و اعضای دولت دور از لابی‌گری‌های مرسوم باشد.»
وی در پایان تصریح می‌کند: «مردم ولی‌نعمت انقلاب‌اند و پشتوانه مستحکم عبور کشور از بحران‌های بزرگ. تجربه نشان داده در مقاطعی که عزم ملّت بر تحوّلات اساسی است، جریان نفاق سعی می‌کند با حرکات براندازانه ارادهٔ عمومی را بشکند. مسئولان باید با خدمت مجاهدانه به مردم، توطئه‌ها را خنثی کنند.»
مدیریت منابع و نیروها برای هزینه در جای درست
یک نیازسنجی درست و درمان به شما کمک می‌کند که پولتان را بهینه و در جای درست، هزینه کنید. قبل از برآوردن حاجت نیازمندان، فهرستی دقیق از نیازمندی‌های آنها تهیه کنید. تهیه اقلام حیاتی که این روزها، مردم به آن نیاز فوری دارند، اولویت دارد. در بسته‌های ارزاقی که تهیه می‌کنید، به جای یک کالای لوکس و کم‌کاربرد، سراغ مواد مصرفی با ماندگاری بالا بروید.
علیرضا خسروی یک امدادگر با ورق زدن دفتر خاطرات ذهنی‌اش می‌گوید: «در تجربه‌ای که برای امداد رسانی به هموطنان زلزله زده کرمانشاهی داشتم، به عینه دیدم که متاسفانه در شرایط بحرانی مدیریت کمک‌های مردمی به نحو احسن صورت نمی‌گیرد. برای مثال برخی اقلام تکراری از جانب مردم گردآوری شده، در حالی که مردم منطقه به اقلام دیگری نیازمند بودند.»
وی در ادامه می‌گوید: «در منطقه و حین توزیع اقلام پیرمردی را دیدم که سه بسته پوشک برداشت و راهی محل اسکانش شد. پرسیدم: پدر جان شما بچه دارید؟ گفت: نه. می‌برم تا اگر لازم شد با کالای دیگری عوضش کنم. در واقع تفکر او در اوج بحران تفکر دپو کردن و معامله پایاپای بود. در حالی که چند چادر آن طرف‌تر نوزاد داشتند و به پوشک بچه خیلی نیازشان بود.» این امدادگر در تکمیل صحبت‌هایش می‌گوید: «باید مدیریت درست منابع و کار فرهنگی عمومی برای انسجام اذهان مردم توامان در رسانه‌ها و از سوی مدیریت‌هایی که عهده‌دار کار خیر هستند، صورت پذیرد تا شاهد بیشترین اثرگذاری‌ها باشیم.»
موازی کاری نکنید
یکی از دغدغه‌های کسانی که در امور خیریه فعال هستند، توجه نامتوازن به مناطق محروم و متمرکز شدن کمک‌های مردمی در چند نقطه خاص است. این اتفاق سبب می‌شود برخی مناطق از کمک‌های مردمی بهره‌مند شوند و مناطق دیگری همچنان گرفتار فقر شدید باشند. پس برای توزیع اقلام و بسته‌هایی که آماده کرده‌اید، دنبال جاهایی بگردید که کمتر کسی سراغ آن رفته است. استفاده از تجربه کسانی که سابقه کارهای خیر دارند، در این مورد کمک‌کننده است. یکی دیگر از عوامل شکست پویش‌های خیریه، زیاده‌روی در استفاده از فضای مجازی است.
مهدی احمدی یک بانی کار خیر از مسجدی واقع در شرق تهران برایمان می‌گوید: «اینکه شما برای جمع‌آوری کمک در همه شبکه‌های اجتماعی موجود پست، استوری و… منتشر کنید و متن درخواست کمک را در همه گروه‌هایی که عضو هستید ارسال کنید، نتیجه‌ای جز دلزدگی مخاطب‌تان ندارد.
به‌جایش می‌توانید محدود اما اثرگذار عمل کنید و فقط در جاهایی از دیگران کمک بخواهید که احتمال می‌دهید افراد علاقه‌مند در آن حضور دارند. یادتان نرود بعضی‌ها هم در فضای مجازی حضور ندارند، اما مشتاق مشارکت در کارهای خیر هستند.»
وی در ادامه می‌گوید: «این خیلی مسئله مهمی است که برای یک خانواده نیازمند چه اقلامی تهیه کنید؟ از آنجا که مطمئناً بودجه محدودی در اختیار دارید، باید اطمینان حاصل کنید که ضروری‌ترین چیزها را در بسته ارزاق می‌گذارید؛ مواد غذایی اساسی و ضروری مانند برنج، روغن، انواع حبوبات، گوشت، مرغ، ماکارونی، رب و… که با توجه به شرایط اقتصادی این روزها برای خیلی‌ها آرزوست. لبّ‌کلام اینکه با هزینه یک کالای لوکس، می‌توانید چندین کالای حیاتی تهیه کنید که بیشتر به کار نیازمندان می‌آید. یکی از دغدغه‌های کسانی که در امور خیریه فعال هستند، توجه نامتوازن به مناطق محروم و متمرکز شدن کمک‌های مردمی در چند نقطه خاص است.
این اتفاق سبب می‌شود، برخی مناطق از کمک‌های مردمی بهره‌مند شوند و مناطق دیگری همچنان گرفتار فقر شدید باشند. پس برای توزیع اقلام و بسته‌هایی که آماده کرده‌اید، دنبال جاهایی بگردید که کمتر کسی سراغ آن رفته است. استفاده از تجربه کسانی که سابقه کارهای خیر دارند، در این مورد کمک‌کننده است.»