به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام مرتضی وافی در شب ششم ویژه برنامه زاینده خون با موضوع تعقل و تفکر اظهار داشت: چهار استعداد در شخصیت وجودی آدمی نهفته است که یکی از عنایات پروردگار به اشرف مخلوقات به شمار می‌رود و انسان در مقابل این سرمایه‌ها موظف به استفاده و عملیاتی کردن آنهاست.
وی با بیان اینکه در صورت شکوفایی این چهار استعداد انسان به تدین و ایمان می‌رسد، گفت: تفکر و تعقل از اولین‌های استعداد ذاتی بشر است که در روایات آن را ارزش و قیمتی برای انسان می‌دانند و عقل شبیه چهلچراغی عنوان است که شخصیت انسان را روشن می‌کند.
انتخاب آگاهانه اصل آزادی بشر است
مدیر پژوهشکده امام حسین (ع) خاطر نشان کرد: از دیگر ویژگی‌های انسان اختیار، عزم و اراده و فطرت است که در واقع اصل آزادی بر پایه انتخاب آگاهانه استوار است و به عنوان توشه راه برای انسان روشنایی به ارمغان می‌آورد.
وی ادامه داد: فطرت و وجدان در کنار جریان تعقل و تفکر است که میل به بی‌نهایت و انگیزه و شوقی است که برای رسیدن به قرب الهی هیچ گاه در زندگی انسان خاموش نمی‌شود.
حجت الاسلام وافی اولین نگاه در جریان دین داری را اجتهاد دانست و افزود: دینداری به منزله تقلید نیست و کسی که به سن تکلیف می‌رسد باید درک این را داشته باشد در اصول و فروع دین از دیگران تقلید نکند، بلکه خودش مجتهد شود. حال اگر در مسئله‌ای با منطق به اجتهاد نرسید می‌تواند از دیگران تقلید کند.
رستگاری در آخرالزمان
اصغر طاهرزاده در شب ششم روضه عاشوراییان به عنوان سخنران بعدی با اشاره به اینکه راه رستگاری در آخر الزمان، اظهار داشت: اگر در حد حق‌الیقینی در این تاریخ حاضر نشوید نه خودتان راضی می‌شوید و نه می‌توانید از ظلمات آخرالزمان عبور کنید.
وی با تعریف علم عین‌الیقینی گفت: قلب انسان با رفع حجاب‌های ظلمانی مثل خودخواهی و خودبینی و با نور حقیقت ارتباط پیدا می‌کند.
این پژوهشگر دینی معتقد است که در واقع انسان می‌تواند به مقامی برسد که تمام وجودش در اختیار حضرت حق باشد و حضرت حق از طریق او اقدام کند و البته انقلاب‌اسلامی ظرفیتی دارد که می‌تواند چنین احساسی را به ما القا کند.
وی با اشاره به روایتی از حضرت سجاد (ع) خاطرنشان کرد: در آخرالزمان مردمانی می‌آیند بسیار عمیق که سوره توحید و آیاتی از سوره حدید برای آن‌ها فرستاده شده است یعنی انسان‌های آخرالزمانی چنان ظرفیتی دارند که در عین درک احدیت حضرت حق، متوجه صمدیت او و به سوی او بودن باشند. بنابراین انسان با چنین درکی حضور حق‌الیقینی خود را در عالم احساس می‌کند.