به گزارش خبرنگار مهر، بر اساس برنامه اعلام شده از سوی فدراسیون تکواندو، رقابتهای بین المللی جام فجر، جام باشگاههای آسیا و تورنمنت آزاد طی روزهای ۲۲ تا ۲۸ مهرماه در خانه تکواندو برگزار خواهد شد. مسابقاتی که برگزاری آن به دلیل شرایط حاد شیوع ویروس کوید -۱۹ در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
غیر از جام باشگاههای آسیا که مسابقاتی تیمی و مخصوص باشگاههای برتر کشورهای مختلف می‌باشد، برای حضور در دو رویداد بعدی تکواندوکاران می‌بایست ثبت نام کنند. فدراسیون نیز طی بخشنامه‌ای شرایط ثبت نام تکواندوکاران داخلی را به تمامی استان‌ها اعلام کرده است. نکته مهم در این بخشنامه چند صفحه‌ای هزینه‌های بالای ثبت نام است که نگرانی اهالی تکواندو را در خصوص عدم توانایی مالی برخی از تکواندوکاران برای شرکت در این مسابقات در پی داشته است. در واقع اغلب تکواندوکاران بخصوص آنها که باید از شهرستانها راهی تهران شوند، می‌بایست هزینه بالایی را پرداخت کند.
۷۰ دلار هزینه ثبت نام، ۰۰۰/۵۰۰/۸ ریال هزینه اسکان در هتل (یک شب) و ۰۰۰/۸۰۰/۲ ریال هزینه تست PCR، در مجموع مبلغی نزدیک به ۰۰۰/۰۰۰/۳۰ ریال برای حضور در یک تورنمنت برای تکواندوکار بار مالی دارد. اگر تکواندوکاری بخواهد در هر دو تورنمنت حضور داشته باشد که باید بالای ۵۰ میلیون ریال هزینه نمایند. ضمن اینکه اگر یک تکواندوکار، کارت گلوبال ۲۰۲۱ (عضویت فدراسیون جهانی) را نداشته باشد که به مبلغ بالا باید بیش از ۱۰ میلیون ریال اضافه کرد (۴۰ دلار به همراه ۰۰۰/۱,۷۳۰ ریال هزینه پستی).
در زمانی که اغلب کسب و کارها به دلیل شرایط کرونا تعطیل است و درآمدها به شدت کاهش پیدا کرده، چند تکواندوکار شرایط مالی حضور در این رقابتها را دارند؟ آیا برای یک تورنمنت داخلی فدراسیون می‌بایست بخش اعظمی از هزینه‌ها را از شرکت کنندگان دریافت کند؟ واقعاً فدراسیون تکواندو نمی‌توانست شرایطی را فراهم کند که هزینه کمتری برای حضور تکواندوکاران داخلی داشته باشد؟
تکواندو مشکلات فنی زیادی دارد و برای رسیدن به روزهای اوج نیاز دارد تا استعدادهای جدیدی را کشف و پرورش دهد. همین یک فرصت برای حضور در تورنمنت بین المللی را برای شناسایی استعدادها با چنین برنامه‌هایی از پیش روی با آتیه ها برمی دارد و این بدون شک به نفع تکواندو نخواهد بود.
نکته دیگر اینکه رقابتهای جام فجر سالهاست در ایران برگزار می‌شود، غیر از چند دوره که با انجام برخی تمهیدات شاهد حضور چهره‌های شاخص تکواندو جهان و یا تیم‌های خوبی چون کره جنوبی، آلمان، اسپانیا و… بودیم، در سایر موارد تعداد معدودی تکواندوکار از کشورهای اطراف فقط برای استفاده فنی از تکواندو ایران در این رقابتها حاضر شده اند. به صورت کلی هدف از برگزاری تورنمنت ورزشی در یک کشور ارتقا سطح فنی آن رشته ورزشی است. آیا مسئولین فدراسیون تکواندو می‌توانند بگویند که برگزاری این تورنمنت‌ها چه دستاورد فنی برای تکواندو ایران داشته است؟
جام باشگاههای آسیا نیز که با خلاقیت فدراسیون تکواندو راه اندازی شد، غیر از یک مورد که در امارات برگزار شد، در سایر دوره‌های به میزبانی کشورمان و با حضور تیم‌های ضعیفی از کشورهای اطراف برگزار شده و رقابت اصلی میان تیم‌های داخلی بوده است، که بازهم هدف نهایی و اصلی محقق نشده است. اخیر هم که چند سالی است تورنمنت آزاد آسیایی نیز به آن اضافه شده و با افتخار می‌گویند میزبانی آن را گرفتیم!
تاکید و تکرار می‌کنیم که تکواندو ایران مشکلات فنی زیادی دارد که بخش اعظمی از آن به برنامه ریزی صورت گرفته از سوی فدراسیون در طول سالهای متمادی باز می‌گردد. اگر تکواندو ایران به جایی می‌رسد که دست خالی میدان بزرگ المپیک را در دو دوره متوالی (ریو در بخش مردان) ترک می‌کند. اگر این شکست‌ها پلی به سمت پیروزی نمی‌شود و سراشیبی سقوط را تند و تندتر می‌کند تنها یک دلیل دارد و آن به ته دیگ خوردن کفگیر مدیریت مسئولان فدراسیون است و بس!