به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، دکتر «وزلی ایلی»، سرپرست تیم تقحیق از دانشگاه واندربیلت تنسی، در این باره می‌گوید: «داروهای استاندارد کنونی برای درمان کافی نیستند. علیرغم پیشرفت‌های درمانی با داروهای رمدسیویر، دگزامتازون و توسیلیزوماب، کاهش مرگ و میر در بیماران بستری کرونایی همچنان یک نیاز اساسی برآورده نشده است.»
این مطالعه شامل بیش از ۱۵۰۰ بیمار تحت اکسیژن کمکی در ۱۰۱ بیمارستان در ۱۲ کشور در آسیا، اروپا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی بود.
بیماران در این مطالعه، یکبار در روز تا ۱۴ روز، بارسیتینیب (که دارای خواص ضدالتهابی است) یا دارونما دریافت کردند. در کنار این روند، درمان استاندارد شامل دگزامتازون و رمدسیویر هم ادامه داشت.
نتایج نشان داد میزان مرگ و میر ۲۸ روزه و ۶۰ روزه در گروه باریسیتینیب ۵ درصد کمتر از گروه دارونما بود و هرچقدر شدت بیماری در بیماران به هنگام ثبت نام در این مطالعه بیشتر بود، کاهش ریسک مرگ بیشتر بود.
ایلی در ادامه افزود: «بیماران کرونایی بستری در بیمارستان، اغلب دچار حالت فوق التهابی شدید می‌شوند که می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد اندام‌های مختلف از جمله سندرم پریشانی حاد تنفسی، شوک سپتیک و مرگ شود.»
محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.