به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، شقایق نصر عضو هیات علمی مرکز ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران گفت: کفیر یک نوشیدنی تخمیری است که به دلیل حضور مخلوطی از باکتری ها و مخمرها در ماتریکس پلی ساکاریدی آن ویژگی های فراسودمند بسیاری دارد.
وی افزود:جمعیت باکتریایی در کفیر، جمعیت غالبی محسوب می شود، از این رو حضور مخمرها نقش مهمی در ایجاد طعم و ترکیب شیمیایی نهایی کفیر ایفا می کند.
نصر افزود: وجود سویه های مخمری برای ایجاد تعادل میکروبی که به تولید مواد غذایی مورد نیاز جمعیت های باکتریایی پروبیوتیک (مانند ویتامینها و اسیدهای آمینه و نیز برخی ترکیباتی که در ایجاد طعم کفیر نقش دارند) منجر می شود، ضروری است.
وی بیان کرد: در این مطالعه ده نمونه کفیر سنتی از شهرهای ایران (مشهد، تهران و زنجان) جمع آوری شد. در این راستا، رقتهای سریال از نمونه ها بر روی محیط کشت رزبنگال آگار تهیه و پلیت ها در دمای °C25 برای مدت 48 ساعت گرماگذاری شدند.
وی افزود: همچنین کلنی های قارچی بر روی محیط کشت YPG آگار در شرایط مشابه تجدید کشت و خالص سازی شدند. همچنین ویژگی های مورفولوژیک و بیوشیمیایی ایزوله ها مطابق روشهای استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت و مورفوتایپ های مختلف با تعیین توالی ژنهای D1/D2 زیرواحد بزرگ ریبوزومی شناسایی شد.
نصر خاطر نشان کرد: در نتیجه این تحقیق 41 سویه مخمری از ده نمونه متفاوت کفیر بدست آمد و 17 مورفوتایپ برای شناسایی مولکولی انتخاب شد. لذا همه مورفوتایپ های منتخب فاقد فعالیت اوره آزی و در واکنش DBB منفی بودند و لذا به آسکومایست ها تعلق داشتند.
عضو هیات علمی مرکز ذخایر ژنتیکی و زیستی گفت: همچنین تعیین توالی مورفوتایپ ها نشان داد 7 سویه به Pichia fermentans ، شش سویه به Kluyveromyces marxianus و سه سویه به Saccharomyces cerevisiae و یک سویه به Pichia kudriavzevii بیشترین قرابت را داشتند. از این رو به نظر می رسد جنسهای Pichia و Kluyveromyces جنسهای غالب مخمری در نمونه های کفیر سنتی بررسی شده بودند.