خبرگزاری مهر؛ گروه مجله_علیرضا رأفتی: همین الان که شما دارید این متن را می‌خوانید عده‌ای از هم‌وطنان‌مان جلوی سفارت پاکستان تجمع کرده‌اند تا به دخالت نظامی این کشور در ماجرای پنجشیر اعتراض کنند. در همین حال، عده‌ای دیگر از افغانستانی‌های مقیم ایران و بعضی مردم دیگر که طرفدار طالبان‌اند به بهانه اخباری که از ماجرای پنجشیر شنیده‌اند، در بعضی کوچه پس‌کوچه‌های مشهد و شهرهای دیگر شیرینی پخش می‌کنند و پیروزی طالبان را تبریک می‌گویند.
در همین چند گزاره که در پاراگراف قبلی ذکر شد، چند نقطه ابهام وجود دارد که باید دقیق‌تر به آن نگاه کنیم. برای مثال تمام آن‌چه که ما مردم از ماجرای پنجشیر می‌دانیم را از رسانه‌ها شنیده‌ایم. رسانه‌هایی که بیشترشان از خارج از فضای افغانستان، این ماجرا را روایت می‌کنند. فضای ولایت پنجشیر این روزها امنیتی است و اختلالات تلفن و اینترنت، اجازه نمی‌دهد تصویر درستی از وضعیت این منطقه به بیرون مخابره شود. رسانه‌های خارجی هم بنای گزارش‌هایشان را گذاشته‌اند بر چند پیام صوتی گاه و بی‌گاه و چند توییت جسته و گریخته از شخص احمد مسعود.
نقطه ابهام دیگر خبرهای ضد و نقیضی است که از این منطقه می‌رسد. طالبان خبر فتح پنجشیر را اعلام می‌کند و رسانه‌ها فوراً خبر سقوط ولایت پنجشیر را اعلام می‌کنند. ساعتی بعد احمد مسعود از سلامتی و در امان بودن خود خبر می‌دهد و چند ساعت بعد رسانه‌های وابسته به مقاومت ملی از بازپس‌گیری پنجشیر به دست یاران مسعود حرف می‌زنند. اوضاع همین‌قدر غبارآلود است. حالا به نظر شما اگر به کسانی که الان جلوی سفارت پاکستان دخالت نظامی این کشور در افغانستان را فریاد می‌زنند، بگوییم دولت پاکستان هر گونه دخالت نظامی در ماجرای پنجشیر را تکذیب کرده واکنش‌شان چیست؟
همان‌طور که شاید در مطلب اخیر «شبکه‌های اجتماعی» مجله مهر خوانده باشید، امروز هشتگ ترند توییتر «پنجشیر» بود. یعنی کاربران شبکه‌های اجتماعی که از دل ما مردم عادی هستند و همین‌قدر از این فضای غبارآلود اطلاعات دارند، به بیشترین چیزی که در ۲۴ ساعت اخیر واکنش نشان داده‌اند، ماجرای پنجشیر بوده که هنوز اخبار رسانه‌های رسمی هم از این منطقه یکی دو ساعت پس از انتشار تکذیب می‌شوند!
حالا که ماجرای دیگری در گوشه دیگری از این دنیا اتفاق افتاده و دست‌مایه هشتگ‌سازی‌های کاربران فضای مجازی شده بد نیست به این موضوع بپردازیم که واکنش کاربران عادی شبکه‌های اجتماعی چه‌قدر می‌تواند بزرگ باشد و چه‌قدر اهمیت دارد که مطالبی که در قبال آن‌ها واکنش نشان می‌دهیم موثق و تأیید شده باشند.
شاید اسم «میانمار» را در بین اخبار نسل‌کشی مسلمانان شنیده باشید و تصاویر و ویدئوهای دل‌خراشی هم از نسل‌کشی مسلمانان توسط بوداییان میانمار دیده باشید. شاید هم دل‌تان به درد آمده باشد و هشتگی هم برای حمایت از مسلمانان میانمار در شبکه‌های اجتماعی زده باشید اما بد نیست ماجرای شروع نسل‌کشی مسلمانان در میانمار را بدانید.
چند سال پیش یک خانم بودایی ادعا کرد توسط یک مغازه‌دار مسلمان مورد آزار قرار گرفته است. این خبر به سرعت در فیسبوک منتشر شد و مردمی که خون‌شان به جوش آمده بود هشتگ به راه انداختند و خبر را دست به دست کردند. کم کم پای خبر به رسانه‌های رسمی هم رسید و تلویزیون‌های رسمی دنیا خبر را بازتاب دادند و این شد شروع جنایت بوداییان میانمار علیه مسلمانان و سکوت حکومت این کشور که به راحتی می‌توانست به خبری که در رسانه‌های رسمی منتشر شده بود استناد کند.
مدتی گذشت. بسیاری از مسلمانان میانمار به فجیع‌ترین شکل‌ها کشته شدند و عده‌ای هم که ماندند مجبور به ترک دیار شدند و ساکن محیط‌هایی شدند که حداقلی‌ترین ملزومات زنده ماندن را هم نداشت. بعد از همه این اتفاقات مشخص شد خانمی که ادعای آزار کرده، دروغ گفته بوده است. به همین سادگی!