حمیدرضا صادقزاده هنرمند مجسمهساز که در بسیاری از سمپوزیومهای مجسمهسازی کشور حضور داشته و اکنون در یک سمپوزیوم در حال ساخت مجسمه است، درباره فرصتی که سمپوزیومهای مجسمهسازی در اختیار یک هنرمند قرار میدهد به خبرنگار مهر گفت: سمپوزیومها فرصت مغتنمی برای خلق آثار هنرمندان حرفهای و رشد و پرورش استعدادهای جوان، تجربه اندوزی و تعامل هنرمندان است و بیشک ارزش افزودهای هم برای شهر دارد تا المانهایی با نگاههای متفاوت خلق شوند و در فضای شهری جانمایی شوند.
وی تصریح کرد: در ایران مجسمهسازهای حرفهای و خوبی داریم و با توجه به اینکه رسانهها کمتر به هنر به ویژه مجسمهسازی میپردازند، ما مجسمهسازها گاه حتی برای خانواده مجسمهسازی کشور نیز ناآشنا هستیم و حضور در سمپوزیومها ضمن اینکه زمینهای را فراهم میکند تا با یکدیگر آشنا شویم، سبب تغییر نگاه جامعه نسبت به مجسمهسازی نیز میشود. در واقع، با برگزاری سمپوزیومهای موضوعی، زمینهای فراهم میشود تا در برخی از شهرها که مجسمهسازها برای ساخت مجسمه با محدودیتهای فراوانی روبرو هستند، شرایط تغییر کند و از محدودیتها کاسته شود.
این مجسمه ساز عنوان کرد: یکی از مزیتهای برگزاری سمپوزیومهای مجسمهسازی در نقاط مختلف کشور این است که زمینهای فراهم میشود تا شهرها هم درگیر برگزاری یک فستیوال هنری شوند و مردم آن شهرها نیز با هنر مجسمهسازی آشنا میشوند. عموم مردم از مجسمهسازی و روند خلق یک اثر بی اطلاع هستند اما بازدید از سمپوزیوم این فرصت را در اختیارشان میگذارد تا با مجسمه سازی آشنا شوند.
وی بیان کرد: اتفاق خوبی که با برگزاری سمپوزیومها رخ داده، قدرت جسارت بخشیدن به مجسمهسازها است و به نظرم مجسمهسازی موفق است که در هر سمپوزیوم با وسواس و تمام توانش کار کند و با شرکت در هر سمپوزیوم توان و قدرت مجسمهسازها افزایش مییابد.
صادقزاده همچنین گفت: من همیشه هنگام خلق اثر، با وسواس خاصی کار میکنم و همین موضوع سبب میشود تا در برخی از موارد اضطراب این را داشته باشم که نکند ابزار لازم برای خلق اثر را نداشته باشم اما خوشبختانه در سمپوزیومی که الان در حال کار هستم، با وجود محدودیتهایی که تحریمها برای تأمین ابزار مورد نیاز مجسمهسازها به وجود آورده، بهترین ابزار موجود در بازار برای کار در اختیار شرکتکنندگان سمپوزیوم گذاشته شده است.
این هنرمند مجسمه ساز در پایان درباره مجسمهای که در حال کار روی آن است، گفت: این مجسمه «نخستین درد» نام دارد که این عنوان را از شعری از شاملو وام گرفتهام. زمانی که انسان دچار مشکلی میشود اگرچه آن مشکل سبب دشواریهای بسیار برای انسان میشود اما همین مشکل به نوعی کمک میکند تا شخصیت او شکل گیرد و کسی موفق است که بتواند از پس این لحظات دراماتیک موفق بیرون بیاید و بی شک کسی که مشکل اینچنینی را درک کرده، با قبل و بعدش فرق میکند. مجسمه «نخستین درد»، تلفیقی از یک سری مکعب سنگی و پرتره است که حالت ساختمان و دیوار ساخته میشوند و بخشی از اثر نیز ترک دارد. این مجسمه بسیار پیچیده و فرمیک است و من با این مجسمه که مطمئن هستم از پس ساخت آن برمیآیم میخواهم توانایی خود را محک بزنم.
حمید رضا صادق زاده متولد ۱۳۶۲ کاشان و فارغالتحصیل کارشناسی مجسمهسازی و کارشناسی ارشد فلسفه هنر است. وی عضو پیوسته انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران است و در کارنامه خود سابقه شرکت در چندین نمایشگاه گروهی مجسمه سازی را دارد. در کارنامه هنری صادق زاده، شرکت در ۱۷ سمپوزیوم بینالمللی و ملی مجسمه سازی در اهواز، تبریز، تهران، جزیره کیش و منطقه آزاد اروند دیده میشود و به عنوان هنرمند منتخب در برخی از این رویدادها مورد تقدیر قرار گرفته است.
طراحی و ساخت مجموعه سردیسهای موزه فرش کاشان و ساخت چندین مجسمه شهری برای شهر کاشان از دیگر فعالیتهای صادق زاده به شمار میرود. وی ساخت آثار پرتره از چند تن از هنرمندان و شخصیتهای مطرح کشور از جمله سردار شهید حسین خرازی، دکتر صادق آئینه وند، شمس لنگرودی و بیژن کامکار را در کارنامه دارد.