به گزارش خبرگزاری مهر محمود آموزگار مدیر انتشارات نشر کتاب «آمه» در گفتگوی تلویزیونی برنامه «بی چارچوب»، درباره گران شدن کتاب بیان کرد: در اینکه قیمت کتاب برای افراد بالا رفته تردیدی نیست. من فکر می‌کنم قیمت کتاب در همه دنیا بالاست، با این تفاوت که در آن جا تعداد کتابخانه ها نیز به همان میزان بالاست.
وی افزود: در کشورهای دیگر مردم اوقات قراغت خود را در کتابخانه ها سپری می کنند و هیچ وقت گرانی کتاب برای آن ها معضلی غیرقابل حل نیست. در ایران دسترسی برای توده مردم به کتاب، یکی از وظایف بخش فرهنگی حاکمیت هاست.
آموزگار در پاسخ به این سوال که آیا مخاطبان آثار ترجمه شده را بیشتر از آثار ایرانی دوست دارند؟ بیان کرد: ممیزی نکته ای است که بر روی این موضوع تاثیر می‌گذارد. بسیاری از موارد در روایتی که از خارج می‌آید مباح است اما وقتی در روایت نویسنده ایرانی وجود داشته باشد ممنوع است. حتی اگر آن کارها توسط بد من و شخصیت منفی قصه انجام بشود.
آموزگار با بیان اینکه گاهی برای نشان دادن یک فعل بد، نشان دادن ابزار آن فعل بد نیز لازم است گفت: به این ترتیب شخصیت‌های بد نمیتوانیم به راحتی در رمان‌ها و قصه‌هایمان داشته باشیم.
آموزگار در پاسخ به این سوال مجری برنامه که پرسید چطور می‌شود جلوی انتشار کتاب زخم کاری به دلیل برخی کارهای شخصیت اصلی قصه گرفته می‌شود ولی همان‌ها در مجموعه سینمایی عظیم و پرهزینه ای ساخته می‌شود و به صورت سریال پخش می‌شود گفت: در وزارت ارشاد در بهارستان، سه معاونت فرهنگی، مطبوعاتی و سینمایی است که شاید اتاق های آن‌ها، به همدیگر هم خیلی نزدیک باشد ولی سه سیاست متفاوت ممیزی را تعقیب می‌کنند که برای من خیلی عجیبه و شاید کسی هم تا بحال [به این تناقض] توجه نکرده است. مثلا در سینما اصلا تمایلی به اکران آثار خارجی ندارند و فیلم‌های خارجی را نمایش نمی‌دهند. در مطبوعات هم، با اتکا به قانون مطبوعات، ممیزی پیش از انتشار نداریم و هر روزنامه و نشریه ای می‌تواند هر چیزی را که بخواهد چاپ و منتشر کند و در صورت اعتراض و شکایت دیگران، بعد از انتشار با آن برخورد می‌شود اما در کتاب، ممیزی قبل از انتشار داریم و این چنین برخورد می‌شود که در نهایت کار به جایی می‌رسد که دست نویسنده ایرانی از نوشتن بسیاری موارد کوتاه می‌ماند ولی همان‌ها در نمونه تصویری و سینمایی امکان نمایش پیدا می‌کنند.
آموزگار درباره آمار کتاب خوانی در ایران بیان کرد: از نمونه بخش هایی که تاکنون در دوره 8 ساله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مغعول مانده، حوزه کتاب خوانی روستاهاست. ما آماری از میزان کتاب خوانی افراد روستاها نداریم و میزان مطالعه سرانه روستاها می‌تواند بسیار به آمار کلی ما کمک کند.
وی ادامه داد: به طور مثال در روستاهای مختلف فعالیت های کتابخوانی وجود دارد و حتی در بعضی از این روستاها، تعداد زیادی باشگاه کتاب خوانی وجود دارد که از کودکان تا بزرگسالان در آن فعالیت داشته و مطالعه می‌کنند. تاکنون چهل هزار روستای دوست دار کتاب ثبت شده که کتابخانه دارند و در فضای مجازی نیز برای احداث کتابخانه هایشان درخواست کمک می‌کنند و مردم نیازهای آن ها را تامین می‌کنند.
این مسئول با اشاره به پایتخت های کتابخوانی توضیح داد: در حال حاضر هفتمین پایتخت کتاب در حال شکل گیری است و قبل از آن ششمین پایتخت در شهر شیراز احداث شده بود که من از مخالفان حضور آن در شهر شیراز بودم؛ چون شیراز شهر برخورداری است و این پایتخت ها باید در شهرهای کم برخوردار تاسیس شود تا مردم را برای همدلی و گسترش کتاب خوانی کنار هم جمع کند تا آن شهر در این زمینه به موفقیت برسد.
او اضافه کرد: در دوره گذشته یارانه ای که توسط وزارت ارشاد در نمایشگاه های کتاب توزیع شد، بسیار کمک خوبی کرد و بخشی از آن ها تحت عنوان طرح های فصلی به کتابفروشی ها هم هدایت شد و در نهایت آن ها توانستند به حرفه خود در شرایط فعلی ادامه دهند.