به گزارش خبرگزاری مهر، شاید تصور اینکه محروم بودن مردمانی در همین کشور خودمان، از اولین نیاز بدیهی حیات که «آب» است، سخت باشد! اما واقعیت این است که در قرن چهاردهم، با این همه تکنولوژی و پیشرفت تا چند وقت پیش روستاهای اطراف شهرستان نیک‌شهر سیستان و بلوچستان با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کردند و از امکانات ساده‌ای مانند استحمام و شست‌وشو و حتی آب خوردن، محروم بودند و باید شال و کلاه می‌کردند و دبه به دست، خودشان را به چشمه می‌رساندند.
اما در گزارشی که روزنامه جام‌جم تهیه کرده، حالا اوضاع برخی از این روستاها، با روزهای قبل کمی فرق کرده است؛ وضعیتی که به همت خیرین و جهادگران تغییر کرده و امکانی به نام دسترسی به آب لوله‌کشی برایشان فراهم شده‌است.
حسین‌اصغر روکی، کارشناس امور قرآنی اداره تبلیغات اسلامی شهرستان نیک‌شهر سیستان و بلوچستان است. کارمندی که یک صبح تا عصر مشغول کار است و عصر به بعد وقتش را به رسیدگی و هماهنگی امور خیریه و به‌خصوص خدمت‌رسانی در حوزه آب اختصاص داده است. این روزها، نماینده خیرین نیک‌شهر تمام هم و غمش را بر آبرسانی به روستاهای اطراف این شهر گذاشته است، روستاهایی که از روز اول تا همین چند هفته پیش، با پدیده‌ای مثل باز کردن شیر آب و در اختیار داشتن آب غریبه بودند اما حالا به همت ایشان، خیرین و مؤسسات خیریه حاج اکبر ابراهیمی و بنیاد سفیر کرامت، این اتفاق افتاده است.
این روزها، آقای روکی که غیربومی آن منطقه محسوب می‌شود، کمر همت بسته تا روستا به روستا، راه آب به خانه‌های این روستاها را باز کند، انگار که خودش خاطره تلخی از بی‌آبی روزهای کودکی‌اش دارد: «من اهل روستای روکی در سبزوار هستم. خوب به خاطر دارم که برای تأمین آب خانه، از قناتی پر آب در روستایمان استفاده می‌کردیم و آب به خانه می‌آوردیم.»
او از روزهایی می‌گوید که پدر و مادرش دبه به دست به قنات می‌رفتند و دست پر به خانه برمی‌گشتند: «اما در یک مقطع زمانی، آب این قنات خشک شد و یادم است که چه روزهای سختی را از بی‌آبی گذراندیم.» حالا که همراه با همسرش در نیک‌شهر زندگی می‌کند و سختی زندگی روستاییان را می‌بیند، یاد همان روزها افتاده است: «به این فکر کردم که باید کاری کنم تا سختی و فشار روزهایی که پدر و مادرم تجربه کردند را حتی اگر شده از روی دوش یک خانواده بردارم.» حالا با تمام توان، به روستاهایی که شبیه به روکی سال‌های گذشته است، خدمت می‌کند و پای خیرین را به این روستاها باز کرده است: «اصلا زندگی با آب قشنگ‌تر است.»
شناسایی روستاهای محروم
وقتی خبر بی‌آبی هیتان، سیف‌آباد و اسلام‌آباد به خیرینی در تهران و کرج رسید، با فرستادن مخزن و لوله و هرآنچه برای آبرسانی لازم بود، آب به خانه‌هایشان رسید.
حسین‌اصغر روکی می‌گوید: «سال ۹۸ بود که من به همراه دیگر کسانی که در سال‌های گذشته فعالیت‌های خدمت‌رسانی در مناطق بی‌بضاعت و محروم را انجام می‌دادیم به این نتیجه رسیدیم که در حال حاضر، باید تمام تمرکزمان را روی آبرسانی به روستاهایی که دسترسی به آب ندارند بگذاریم.» موضوعی که زندگی را بر اهالی روستاها سخت و سخت‌تر کرده بود.
برای همین هم در قدم اول، به شناسایی همه مناطق و روستاهایی پرداختند که برای تهیه آب مورد نیاز برای استحمام، شست‌وشو و حتی آب آشامیدنی، لازم بود تا بزرگ و کوچک خانواده دبه به دست خودشان را به چشمه و رودخانه برسانند و آب بیاورند. موضوعی که تنها برای امروز و دیروز و وقوع یک بحران نیست بلکه سال‌هاست که این روستاها از پدیده‌ای به نام آب لوله‌کشی محروم هستند.
یک تماس، یک کار بزرگ
«می‌خواهیم آب به روستا برسانیم؛ ۳۰۰۰ متر لوله نیاز داریم.» این جمله شاید خلاصه‌ترین تعریف از کار مهمی است که آقای روکی و تیمش انجام می‌دهند. اینکه صدای بی‌آبی اهالی روستا را به گوش خیرین و مؤسسات خیریه می‌رسانند. روستای اسلام‌آباد یکی از همین روستاهای بدون آب بود؛ روستایی با جمعیت ۸۰۰ نفر که در ۱۲۰ کیلومتری نیک‌شهر قرار دارد: «تنها ۴۰۰ متر لوله و مخزنی بتونی باعث شد که مردم روستا برای اولین‌بار به‌راحتی به آب دسترسی داشته باشند.» روستای هیتان هم یکی دیگر از همین روستاها بوده‌است.
حالا هرکسی که دسترسی به آب ندارد، می‌داند که باید نه سراغ اداره آب و فاضلاب که احتمالاً زمان زیادی طول می‌کشد تا به نتیجه برسد بلکه سراغ حسین‌اصغر روکی برود: «یکی از اهالی هیتان سراغ من آمد و از مشکلات سخت دسترسی‌شان به آب گفت. همین باعث شد که من با وسیله شخصی، به روستای هیتان بروم و از وضعیت زندگی مردم و دسترسی دشوارشان به آب، فیلم و عکس تهیه و بعد آن را برای خیریه‌های مختلف ارسال کردم. آن‌ها هم تنها یک سوال از من پرسیدند؛ اینکه این روستا برای اینکه به آب دسترسی پیدا کند چه چیزی نیاز دارد؟» آن‌وقت است که خیریه‌ای مانند خیریه حاج‌اکبر ابراهیمی در تهران و سفیر کرامت در کرج پای کار آمدند و متناسب با نیاز هر روستا، لوله، پمپ فشار قوی و ابزارآلاتی برای دسترسی به آب در اختیار تیم آقای روکی قرار دادند. حالا آقای روکی با یک تلفن و یک زنگ به خیرینی که به نیت او و تیم اجرایی این کار اطمینان دارند، ابزارآلات لازم برای دسترسی به آب را به چندین و چند روستا می‌رساند.