خبرگزاری مهر، گروه استانها: تعداد زیادی در مازندران دارای اختلالات شنوایی هستند و همانند دیگر بخش‌ها از مشکلاتی نظیر شغل، مسکن، ازدواج و نبود کمک‌های حمایتی رنج می‌برند.
در حال حاضر سالانه ۷۰ میلیون ریال بودجه برای تأمین اقلام و نیازهای ناشنوایان در مازندران اختصاص داده می‌شود و رفع انبوه مشکلات با این بودجه ناچیز میسر نیست.
سهیل روحی مدیرعامل ناشنوایان بابل و مترجم ناشنوایان مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه هشت هزار ناشنوا در استان وجود دارد، افزود: برخی از این افراد کم شنوا، برخی ناشنوای متوسط و شدید هستند.
وی گفت: در بین ناشنوایان قهرمان بین المللی در رشته کشتی، پینگ پینگ، والیبال و فوتبال داریم.
وی مسکن، اشتغال و دریافت مستمری را از جمله مشکلات ذکر کرد و گفت: نگاه مسئولان به این جامعه رنج آور است زیرا نگاه حمایتی ندارند و مشکلات را پشت گوش می‌اندازند و سهل انگاری می‌کنند.
نگاه مسئولان به این جامعه رنج آور است زیرا نگاه حمایتی ندارند و مشکلات را پشت گوش می‌اندازند و سهل انگاری می‌کنند روحی ادامه داد: همچنین برای دریافت وام باید مدت‌ها دوندگی کنند در حالی که طبق قانون باید تسهیلات چهار درصدی برای اشتغال ارائه شود.
مدیرعامل ناشنوایان بابل یادآور شد: در حوزه مسکن نیز تسهیلات ارائه شده بسیار اندک است و این مشکل در حوزه ازدواج ناشنوایان نیز وجود دارد.
وی خواستار حمایت ویژه مسئولان از این قشر شد و گفت: برای خرید باطری سمعک دچار مشکل هستیم و قیمت باطری در بازار آزاد ۷۰ هزار تومان است و برخی از افراد قدرت خرید آن را ندارند.
وی از دولت و مسئولان خواست تا با پیگیری‌های لازم نسبت به عرضه دولتی سمعک اقدام کنند تا مددجویان از آن بهره مند شوند.
مدیرعامل ناشنوایان بابل بودجه کانون ناشنوایان استان را سالانه هفت میلیون تومان ذکر کرد و گفت: این مبلغ برای جامعه هشت هزار نفری بسیار اندک است زیرا این بودجه کفاف اجرای طرح‌ها را نمی‌دهد.
احمدرضا که دروازه بان و کاپیتان تیم فوتبال ناشنوایان است و از سال ۸۸ در این رشته فعالیت دارد و عضو تیم ملی است، نیز در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: سال‌ها روز جهانی ناشنوایان برگزار می‌شود ولی مسائل و مشکلات این قشر همچنان پابرجا است.
وی ارتباط با ادارات و نهادها را با توجه به ناتوانی در گفتار ضعیف دانست و گفت: نیاز به افرادی به عنوان مترجم داریم تا بتوان مسائل را مطرح کرد.
اشتغال مشکل بزرگ ناشنوایان است
وی اشتغال را دغدغه بزرگ فراروی ناشنوایان برشمرد و گفت: اشتغال افراد ناشنوا نیز با مشکل روبرو است و به رغم وجود مصوبه توجه چندانی به آن نمی‌شود.
احمدرضا یادآور شد: قرار بود اصلاحیه‌ای در مصوبه مجلس صورت گیرد تا ناشنوایان نیز از برخی مسائل بهره مند شوند ولی تاکنون این اصلاحیه انجام نشده است.
وی از نمایندگان خواست تا پیگیر مطالبات ناشنوایان از جمله اشتغال باشند و ادامه داد: توجه به این قشر که در ارتباط گیری با مسئولان و جامعه ضعیف هستند، امری ضروری است و مسئولان باید گوش شنوای پیام جامعه هدف باشند.
فرزاد گوهردهی مدیرکل بهزیستی مازندران نیز در مراسم روز جهانی ناشنوایان در ساری با بیان اینکه باید پیگیری‌های لازم از سوی دستگاه‌ها برای توزیع عادلانه امکانات موجود در جامعه برای افراد دارای معلولیت و شنوایی صورت گیرد، گیرد، افزود: مجموعه‌ای از نهادهای دولتی و غیردولتی و سمن‌ها برای رفع مشکلات باید وارد میدان شوند و پای کار بیایند.
قانون جامع حمایت از توانخواهان نیازمند بودجه کلان است
وی افزود: برای عملیاتی شدن قانون جامع حمایت از معلولان نیازمند تخصیص دو هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان اعتبار است و باید این منابع در اختیار دستگاه‌ها قرار گیرد و اکنون فاصله زیادی بین اعتبار مصوب و تخصیص یافته وجود دارد.
گوهردهی یادآور شد: توسعه خدمات توانبخشی در مناطق مختلف استان از جمله برنامه‌های حمایتی بهزیستی به شمار می‌رود و علاوه براین آموزش مهارت‌های زندگی روزمره برای مددجویان از دیگر اقدامات است.
مدیرکل بهزیستی مازندران حرفه آموزی و اشتغال، روزآمد کردن مهارت آموزی و رفتن به سمت فناوری‌های جدید، راه اندازی تشکل ملی ناشنوایان، را از جمله برنامه‌ها ذکر کرد و گفت: توسعه غربالگری و برنامه‌های ژنتیک در استان در دستور کار قرار گرفت و سال قبل ۲۸ هزار نفر از نوزادان تحت پوشش غربالگری شنوایی قرار گرفته است.
وی از راه اندازی ۱۸ واحد غربالگری شنوایی در استان خبر داد و گفت: از مجموع ۲۸ هزار نوزاد ۴۶ نفر از آنان دارای اختلالات شنوایی بودند و با مداخله بهنگام به مراکز مربوطه مراجعه کردند و هیچ نوزادی نداشتیم که به دلیل ناتوانایی مالی خانواده، پشت نوبت کاشت حلزون قرار گیرد.
وی شمار افراد دارای اختلالات شنوایی تحت پوشش را بیش از هشت هزار نفر ذکر کرد.
ناشنوایان و کم شنواهای مازندران بیش از آنکه نیازمند امکانات و رفع دغدغه‌های فراروی باشند، به توجه مسئولان و شنیدن دردهایشان نیازمند هستند و رفع نگاه‌های ترحم آمیز و تدوین برنامه‌های جامع برای زندگی بهتر از مهمترین مطالبات این قشر به شمار می‌رود.