آیت‌الله محمدهادی عبدخدایی در گفتگو با خبرنگار مهر در بیان عظمت و جایگاه علی بن موسی‌الرضا (ع)، با بیان اینکه خداوند بعد از پیامبر اکرم (ص) دوازده جانشین برای او تعیین کرده است، اظهار کرد: بخش عمده فعالیت این بزرگواران مدیریت جامعه و هدایت و ارشاد و همچنین زدودن شبهات و اشکالات دینی و حفظ تمامیت اسلام بوده است.
وی ادامه داد: در زمینه مدیریت جامعه به علت مخالفت حاکمان زمان خود، به حکومت دست پیدا نکردند اما رهبر علمی جامعه اسلامی بودند.
عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به شبهات و اشکالات دینی، افزود: بخشی از این شبهات داخلی بودند و بخشی از اندیشه‌های دیگر وارد دنیای اسلام شدند که ائمه اطهار عقلانی و بهره گیری از قرآن، پاسخ شبهات را می‌دادند.
وی خاطرنشان کرد: در دوران امامت امام رضا (ع)، وارد دوران جدیدی می‌شویم که در آن مسلمانان با جامعه جهانی ارتباط دارند و تفکرات انحرافی و الحادی بوسیله ترجمه‌های مختلف وارد جامعه اسلامی شده است.
عبدخدایی گفت: تا قبل از امام رضا (ع)، دفاع از کیان اسلام بیشتر جنبه ملی داشت ولی در دوره امام رضا (ع) جنبه بین‌المللی پیدا کرده و تفکراتی از خارج وارد دنیای اسلام شد، تنها شخصیتی که می‌توانست مقابل این تفکرات الحادی بایستد، امام رضا (ع) بود.
وی با تأکید بر اینکه دنیای اسلام، امام رضا (ع) را به‌عنوان «عالم آل محمد» می‌شناسد، بیان کرد: در زمان امام موسی کاظم (ع) در مدینه که ایشان بیشتر در زندان بودند، وقتی علمای اسلام به اختلاف می‌رسیدند، به امام رضا (ع) مراجعه می‌کردند و همه ایشان را به لحاظ علمی قبول داشتند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه مأمون نیز شخصیت علمی بالایی داشت، اضافه کرد: او برای کسب افتخارات برای خود، مناظره‌هایی ترتیب می‌داد اما در همه آن‌ها امام رضا (ع) درخشش فراوانی داشتند.
وی به استفاده امام هشتم (ع) از موقعیت ولایتعهدی به نفع اسلام اشاره کرد و گفت: ایشان با استفاده از این دوران، شیعه را از انزوا خارج کردند و اسلام توانست ظهور و بروز پیدا کند، علما توانستند در قم فعالیت کنند، حلقه‌های درس تشکیل دهند و جانی دوباره بگیرند.
عبدخدایی به اهمیت توجه به القاب اصیل علی بن موسی الرضا (ع) اشاره و بیان کرد: امام موسی کاظم به ایشان لقب «عالم خاندان رسول» را داده‌اند که بسیار فضیلت دارد، بر خلاف القاب جعلی همچون «امام غریب» که بیان می‌شود.
وی افزود: اهتمام امام رضا (ع) بیشتر در جنبه اعتقادی به خصوص در زمینه توحید بوده است که روایت‌های ایشان در کتابی به نام «مسندالرضا» که به سبک «اصول کافی» است، جمع‌آوری شده است.