خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ انجام سفرهایی که در دوره ایمنی یا به اصطلاح پساکرونا در پیش خواهد بود، نزدیک شده است نمونه آن چند روز پیش بود که در روزهای انتهایی ماه صفر با تعطیلی آخر هفته‌ها همزمان شده بود و مردم نیز چهار روز را برای انجام سفرهایشان مناسب دیدند. اما چرا به دوره سفرهای پساکرونایی نزدیک می‌شویم؟
مدارس از اول آبان ماه به صورت حضوری باز می‌شوند و تعدادی از دانش آموزان که شرایط لازم را دارند در حال واکسینه شدن هستند بنابراین خیلی از خانواده‌ها وارد دوره‌ای می‌شوند که در گیر و دار مدرسه فرزندانشان می‌شوند و کمتر می‌توانند در طول ایام هفته به سفر بروند. اگر در دوره کرونا یا همین تعطیلات اخیر فرصت را غنیمت شمرده و به سفر می‌رفتند به این دلیل بود که فرزندانشان در هر کجا و هر شهری با اتصال به اینترنت می‌توانستند به صورت غیرحضوری سر کلاس حاضر شوند. اما از اول آبان ماه کمتر چنین فرصتی را پیدا می‌کنند.
از طرفی بسیاری از خانواده‌ها به دلیل شرایطی که بر کشور حاکم بود، از جمله شیوع ویروس، بیماری‌های، بستری شدن اقوام در بیمارستان‌ها، قرمز شدن شرایط شهرهای گردشگری و محدودیت‌های تردد، نزدیک به دو سال است که سفر آن طور که باب میلشان باشد نرفته‌اند و حالا تشنه یک سفر با حال خوب هستند.
اجرای طرح تسریع در واکسیناسیون نیز باعث شده تا شرایط امیدوارکننده ای وجود داشته باشد و ایمنی خیلی از افراد نسبت به بیماری بالا برود. هر چند که رعایت پروتکل‌های بهداشتی همچنان مورد تاکید اکید دست اندرکاران حوزه سلامت است. اما می‌توان امیدوار بود که پس از واکسیناسیون عمده مردم، سفرها در شرایط بهتری انجام شود.
اما نباید فراموش کرد که در این مدت افراد حتی اگر همه مردم ایران واکسینه شوند، توقع شأن از شرایط بهداشتی مراکز گردشگری و اقامتی و خدماتی متفاوت از قبل شده است. به این معنا که می‌بایست در نحوه خدمات دهی به آنها بیشتر از قبل، بهداشت را رعایت کرد.
محمد منظرنژاد از فعالان و راهنمایان گردشگری در صفحه مجازی خود نوشته است: «هنوز سفر در اولویت نیست. بلکه اولویت در بهداشت و سلامتی و امنیت است. پس در نتیجه اگر سفری هم بخواهد برنامه ریزی شود براساس شاخص‌های بهداشتی و امنیت برنامه ریزی می‌شود. معتقدم برای حضور دوباره در این بازار باید قوی‌تر از قبل وارد شد. این قدرت زمانی میسر است که بسیاری از ارگان‌ها و تأمین کننده ها هماهنگ با هم باشند.»
به نظر می‌رسد وقت آن شده برای مردمی که بعد از دو سال می‌خواهند با خیالی آسوده‌تر سفر کنند پیشنهاداتی داد و آنها را برای یک سفر ایمن آماده کرد. کما اینکه در حال حاضر نیز تعداد شهرهای قرمز در کشور کمتر از قبل شده و محدودیت‌های تردد نیز بسیار کاهش یافته است. اما در حال حاضر می‌توان با معرفی جاذبه‌های گردشگری شهرهای مهم و چگونگی استفاده از خدمات گردشگری ایمن، سفری با شرایط مناسب را داشت تا به زمانی برسیم که ایران به عنوان کشور امن در دنیا مطرح شود.
این اقدامات نه تنها برای گردشگران داخلی باید انجام گیرد بلکه باید برای گردشگران خارجی نیز تمهیداتی اندیشید آنها که مدتهاست ویزای سفرشان به ایران در گرو ایمن شدن مردم در برابر کرونا معطل مانده است.
گردشگران خارجی نیز شاید با شرایطی متفاوت‌تر از مردم و با وسواسی که از ایران ناشناخته و هراسی که هنوز در سر دارند، پا به ایران بگذارند به همین دلیل اکنون که زمزمه‌های آخرین تلاش‌ها برای صدور ویزای گردشگری شنیده می‌شود، باید برای ساماندهی و ورود آنها، آماده شد.
این آمادگی تنها بر عهده وزارت میراث فرهنگی به عنوان متولی گردشگری در ایران نیست بلکه نهادهای دیگر نیز باید به کمک بیایند از جمله متولیان امور حمل و نقل و بهداشت و امور خارجه و حتی مردمی که بعد از نزدیک به دو سال، گردشگران خارجی را در کنار خود خواهند دید.
راهکارهایی برای سفرهای پساکرونا
خبرگزاری مهر در نظر دارد در قالب پرونده‌ای به معرفی ظرفیت‌های گردشگری و تاریخی و صنایع دستی کشور با رویکرد استفاده از این ظرفیت‌ها، چالش‌ها و راهکارها برای سفرهای بعد از کرونا بپردازد.
در اولین شماره از این پرونده به سراغ پایتخت خواهیم رفت. پایتختی که هنوز برخی تصور می‌کنند، مهمترین جاذبه این شهر صنعتی و بزرگ، ترافیک و هوای آلوده و شلوغی آن است.
جالب اینجاست که بیشترین پروازهای خارجی به مقصد این شهر انجام می‌شود و تورهای گردشگری خارجی نیز مبدا شأن تهران است اما در سال‌های اخیر توقف گردشگران خارجی در شهر تهران کمتر از شهرهای دیگر است و اگر به پایتخت سفر می‌کنند بیشتر به دلیل انجام پروازها و شاید شرکت در گردهمایی‌های بین‌المللی است که در پایتخت برگزار می‌شود. این اتفاق نشان می‌دهد که شهر تهران هنوز نتوانسته خود را به عنوان مقصد گردشگران خارجی معرفی کند.
در واقع تهران به عنوان مهمترین شهر ایران هنوز نیازهای گردشگران خارجی را برآورده نکرده است شاید همین دلیل، مهمترین علت عدم توقف در آن است. یکی از این دلایل کمبود علائم شهری به زبان‌های مختلف در آن است یا معرفی نشدن مسیرهای گردشگری که می‌تواند گردشگران را ساعت‌ها به خود مشغول کند دلیل دیگر نیز می‌تواند متمرکز شدن همایش‌های بین‌المللی باشد که مراکز اقامتی تهران را برای چند روزی پر می‌کند از افرادی که قصدشان از سفر به این شهر تنها تجارت و شرکت در همایش بوده است و نه گردش.
اینها مواردی است که در گزارش‌های آتی به معرفی، آسیب شناسی و بررسی آنها خواهیم پرداخت.