به گزارش خبرگزاری مهر،، نشست کودک، رسانه و فناوری‌ها نوین به صورت مجازی و به همت اداره کل کتابخانه های عمومی قم و کانون پرورش فکری کودک و نوجوان برگزار شد.
در این نشست سعید مدرسی، پژوهشگر حوزه تربیت رسانه‌ای گفت: ما در دوران طاغوت رسانه‌ای هستیم. کودکان و نوجوانان امروز علاوه بر محیط‌های سنتی مثل خانواده، دوستان و…، تحت تأثیر رسانه‌ها هستند و رسانه رقیب خانواده در تربیت فرزند شده است. رسانه‌ها برای تربیت فرزندان ما تولید محتوا نمی‌کنند بلکه فقط به فکر جذب مخاطب هستند و در این راه حد و مرزی نمی‌شناسند. بسیاری از خالقان تکنولوژی نظیر بیل گیتس فرزندان خود را در استفاده از تکنولوژی محدود و برای آنها کتابخانه‌های بزرگ درست کرده‌اند.
وی افزود: برای بسیاری از خانواده‌ها معیار کار درست، کاری است که عموم مردم انجام می‌دهند. برای مثال اگر همه مردم از سنین پایین برای فرزندانشان تلفن همراه تهیه می‌کنند، پس آنها هم باید همان کار را انجام دهند؛ در حالی که شاخص ما برای تربیت فرزندانمان باید «رشد» به معنای حرکت از نقطه فعلی به نقطه مطلوب باشد. به عبارت دیگر، خانواده‌ها باید پیش از هر تصمیمی برای فرزندشان از خود بپرسند که برای مثال آیا خرید این ابزار موجب رشد فرزند ما می‌شود یا خیر؟ این در حالی است که متأسفانه خانواده‌ها از رسانه به عنوان ابزاری برای خاموش کردن صدای فرزند و راحت شدن از دست او استفاده می‌کنند.
کارشناس مسائل تربیتی، مسئولیت تربیت را به عهده والدین دانست و نقش نهادهای نظارتی مثل کتابخانه‌ها و کانون پرورش فکری کودکان را در کنار خانواده مهم ارزیابی کرد و تصریح کرد: رشد و تربیت در عصر حاکمیت رسانه نیاز به آموزش دارد و این وظیفه کانون و کتابخانه‌ها است که خانواده‌ها را با مهارت‌های تربیتی تجهیز کنند. تربیت رسانه‌ای به ما یاد می‌دهد که رشد و تربیت را بشناسیم، محیط‌های اثرگذار را بشناسیم، رسانه و فرصت‌ها و تهدیدهای آن را بشناسیم، از فرصت‌های رسانه استفاده کنیم و از تهدیدها صیانت کنم و فرزندم را به خود کنترلی و خود صیانتی برسانم.
مدرس دانشگاه در بخش پایانی سخنان خود تنها راه مقابله با چالش تربیت فرزند در زمانه فعلی را آموزش تربیت و سواد رسانه‌ای به خانواده‌ها، نهادهای تربیتی و خود فرزندان دانست و گفت: حد فاصل فرزند با رسانه باید خانواده و نهادهای تربیتی فعال و آگاه باشند. خانواده باید نقش واسطه تعدیل‌کننده و تقویت‌کننده داشته باشند که نتیجه آن حافظه مشترک رسانه‌ای است.