به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا گرایی با حضور در یک برنامه تلویزیونی در خصوص عملکردش در سال جاری عنوان کرد: در این یک سال و نیم تلاش شبانه روزی در اردوی تیم ملی داشتیم، همراه با آسیب‌های زیاد و رژیم‌های سخت که لطف خدا شامل حالم شد. اول کسب سهمیه کردیم که خودش از المپیک سخت‌تر بود چون هیچ کسی در آسیا سهمیه نگرفته بود. بعد از کسب سهمیه نیز مسابقات المپیک را داشتیم که توانستم در وزن ۶۷ کیلو به عنوان سخت‌ترین وزن دنیا اول شدم. بعد هم که در اسلو قهرمانی المپیک را در جهانی تکرار کردم.
وی در مورد اینکه اعتماد به نفس و آرامش او در کشتی از کجا نشأت می‌گیرد، ادامه داد: این اعتماد به نفس بر می‌گردد به تلاش شبانه روزی در اردوی تیم ملی و همچنین به برنامه ای که با کادر فنی تیم ملی در مورد کشتی‌ها داشتیم. خودم باور داشتم می‌توانم قهرمان شوم. با توجه به فاصله کوتاه دو مسابقه، در جهانی نسبت به المپیک ناآماده تر بودم اما خداراشکر از هر دو میدان سربلند خارج شدم. در مورد آرامشی هم که در کشتی دارم، رسیدن به این شرایط خیلی تلاش می‌خواهد. من سعی می‌کنم در مسابقات به خودم مسلط باشم و استرس به خودم راه نمی‌دهم.
گرایی در خصوص اینکه حریفان با آنالیز کامل در اسلو به مصاف او رفتند، خاطرنشان کرد: همه من را آنالیز کرده و آمده بودند شکستم بدهند. همه در «خاک» بلند می‌شدند و فرار می‌کردند، کشتی گیران ژاپن، گرجستان و روس هر سه از خاکم بلند شدند و فقط کشتی گیر آذربایجان در خاک نشست. می‌دانستند اگر در خاک بنشینند همان موقع کشتی تمام می‌شود. باید روی بلند شدن‌ها در خاک کار کنیم که نگذاریم حریفان از خاکم بلند شوند. من هم در خاک و هم در «سرپا» فن دارم، در مبارزه با کشتی گیر روس هم متوجه شدم بدنش را چرب کرده، اما وقتی از خاک من بلند شد می‌دانستم با کمرگیری او را تحت فشار می‌گذارم که کمرگیری هم کردم. از اینجا به بعد آهنگ کشتی عوض شد و با مدیریت خوب، کشتی را بردم.
این قهرمان شیرازی در پاسخ به این سوال که آیا به فکر شکستن رکورد حمید سوریان است؟ تاکید کرد: سوریان که از بچگی الگوی فنی و اخلاقی من بوده است. همه تلاشم را می‌کنم که مدال بگیرم؛ هر تعداد که بشود.
وی در مورد اهدای مدالش به شهید گمنام دفن شده در جوار فدراسیون کشتی نیز تصریح کرد: حدود دو سال است که این شهید بزرگوار اینجا دفن شده و ما کشتی گیران با این شهید زندگی کردیم. بعد از طلای المپیک یک شب داشتم با او درد دل می‌کردم و گفتم کمکم کن باز طلا بگیرم و این مدال را اهدا کنم به شما. در مصاف با کشتی گیر گرجی ۱۱ ثانیه مانده بود و ۴ نمره می‌خواستم که ببرم. به تابلو نگاه کردم و گفتم خدایا من چطور در ۱۱ ثانیه ۴ امتیاز بگیرم، اما این اتفاق افتاد، با دعای شهید بزرگوار و مردم، من به قول خودم عمل کرده و مدال را تقدیمش کردم. آنها جانشان را دادند تا ما راحت اینجا بنشینیم.
قهرمان المپیک در مورد مبارزه با حریف گرجستانی که خیلی حساس شده بود، گفت: من و این کشتی گیر قبلاً دو بار دیگر کشتی گرفته بودیم. همیشه هم در نیمه نهایی. المپیک و امیدهای جهان. در جهانی امیدها ۵-۳ عقب بودم که آنجا ضربه اش کردم. اینجا هم ۶-۱ عقب افتادم و جبران کردم. او کشتی گیر زیرکی است و «کول انداز» را خوب اجرا می‌کند.
گرایی در مورد مبارزه فینالش هم اضافه کرد: خیالم بابت فینال زیاد راحت نبود چون کشتی گیر روس «چغر و بدبدن» بود و نفس کم نمی‌آورد. وقتی از خاک من بلند شد کشتی حساس شد ولی با فن کمر کشتی را درآوردم.
وی در مورد داوری‌ها دراین دوره از مسابقات گفت: قضاوت‌ها خوب بود، از حق خوری سال‌های قبل کمتر شد اما چون ایران نماینده در اتحادیه ندارد همچنان آنهایی که در اتحادیه جهانی نماینده دارند در برخی کشتی‌ها دست می‌برند.
قهرمان وزن ۶۷ کیلوی جهان در مورد پاداشی که بابت دو طلای المپیک و جهانش گرفته، عنوان کرد: از مردم عزیز شیراز که هم بعد از المپیک و هم بعد از جهانی سنگ تمام گذاشتند، ممنونم، اما از طرف مسئولان، نه وعده‌ای داشتیم و نه پاداشی. پاداش المپیک هم که هنوز پرداخت نشده است. وزیر راه قول اهدای زمین دادند که ان شاءالله عملی شود.
گرایی در خاتمه از عدم حضورش در لیگ امسال گفت و تاکید کرد: امسال خیلی تحت فشار بودم. سه بار سر وزن رسیدم. در این مدتی که تا بازی‌های آسیایی وقت هست، تلاشم را برای حضور در این رقابت‌ها دوچندان می‌کنم.