خبرگزاری مهر؛ گروه بین الملل: سید رضا صدرالحسینی: این روزها دوباره ناظران و تحلیل‌گران سیاسی منطقه بویژه عراق، با نگرانی به تحولات این کشور چشم دوخته‌اند و منتظر هستند، ببینند اعتراض قانونی بخش وسیعی از احزاب، گروه‌ها، شخصیت‌های سیاسی، تحرکات آمریکا، کارکنان سفارتخانه‌های خارجی مقیم و دیگران بعد از انتخابات چه اتفاقاتی را برای این کشور رقم خواهند زد.
چشم‌های نگرانی در کشورهای همسایه نیز خاطرات اکتبر ۲۰۱۹ را به یاد می‌آورند که آیا قرار است عوامل وابسته به قدرت‌های فرامنطقه‌ای و مزدوران حقوق بگیر از قارون‌های منطقه بار دیگر فضای سیاسی اجتماعی کشور عراق را متشنج کنند و از آب گل‌آلود ماهی بگیرند؟
اتفاقاتی که در انتخابات پارلمانی اخیر عراق افتاده است بس نگران کننده است؛ از سویی با دلایل متفاوت و متقن تقلب سیستمی قطعی است و از سوی دیگر جریانی از جریان‌های شیعی با سابقه مبارزاتی بر علیه اشغالگری بالاترین آرا را کسب کرده است!
مخالفین شمارش آرا که اصل برگزاری انتخابات را یک پیروزی برای ملت عراق و جریان‌های اصیل و مجاهد می‌دانند و شکست خورده اصلی آن را آمریکا و مرتجعین وابسته به آنها تشخیص می‌دهند، در حقیقت معترضان اصلی همین‌هایی که تأمین منافع و امنیت ملی را که خود سالهاست برایش مجاهدت نموده، شهید و مجروح به پیشگاه خدا و ملت عراق تقدیم کرده‌اند و رعایت آن را واجب شرعی و عقلی می‌پندارند و به آن التزام عملی دارند، می‌باشند.
این جریان با کمال آرامش و از طریق قوانین موجود، ادله و مدارک محکمه پسند را به مراجع قانونی به منظور بازشماری آرا به شکل شمارش دستی ارائه نموده‌اند، اما، آنکه تصمیم نهایی را می‌گیرد بیگانه‌ای بنام خانم "جنین پالسخارت" نماینده سازمان است! یعنی "نظارت عمومی و کلی" مورد نظر ملت و مرجعیت عالیه عراق که ابتدا آن را پذیرفته بودند تبدیل به "نظارت مؤثر" و در واقع به "دخالت آشکار" تبدیل شده است! البته جریان اصیل یاد شده امروز دیگر تنها نیست، بخشی از جریان‌ها، مقامات و شخصیت‌های اهل تسنن عراق نیز به نتایج شمارش آرا به وسیله اعلام نظرهای مستقیم به همراه انتقادات جدی حقوقی و قانونی خویش همراهی همه‌جانبه با این جریان را آشکارا نموده‌اند.
اقدامات انجام شده چه بوده است؟
تظاهرات در اعتراض به تقلب در انتخابات پارلمانی عراق تاکنون در چارچوب مکانیسم‌های دموکراسی و حقوق مشروع شهروندی صورت گرفته است، شاید به جز یک نکته در مورد قطع کردن راه‌های مواصلاتی با آتش زدن لاستیک‌ها، همه قوانین رعایت شده است.
مقایسه تظاهرات امروز با تظاهرات جوکرها در اکتبر ۲۰۱۹:
۱- تظاهرات کنندگان نهادهای دولتی را به آتش نکشیدند.
۲- تظاهرات کنندگان از کشورهای حوزه خلیج فارس پول دریافت نکردند.
۳- تظاهرات کنندگان از کریستال، الکل و مواد مخدر به هیچ وجه استفاده نکرده‌اند.
۴- تظاهرات کنندگان هنوز در مرکز شهر خیمه‌ای نزده‌اند.
۵- تظاهرات کنندگان تصاویر شهدا را پاره نکردند.
۶- تظاهرات کنندگان به مقام مرجعیت دینی در نجف توهین نکرده‌اند.
۷- تظاهرات کنندگان با زیر پا گذاشتن ارزش‌های اخلاقی، شروع به فحاشی به مقامات و شخصیت‌های سیاسی و دینی نکرده‌اند.
۸- تظاهرات کنندگان مرتکب جنایت اعدام علیه یک جوان بی‌گناه نشدند و کسی را به دار نیاویختند و در یکی از میدان‌ها مصلوب نکردند. (اشاره به جنایت هولناک جوکرها در اعدام نوجوان ۱۶ ساله عراقی به نام سید هیثم علی اسماعیل در میدان الوثبه بغداد)
۹- تظاهرات کنندگان قهرمانان نبرد با تروریسم را در آمبولانس در یک رویارویی نابرابر نکشتند. (اشاره به جنایت هولناک جوکرها در محاصره آمبولانس حامل یکی از فرماندهان زخمی شده حشد الشعبی و به شهادت رساندن وی)
۱۰. معترضان کنسولگری‌های خارجی را به آتش نکشیده و تخریب نکردند. (اشاره به حملات متعدد جوکرها به کنسولگری‌های ایران)
۱۱- تظاهرات کنندگان خواستار اجرای قانون انتخابات، احترام به قانون اساسی و عدم نقض آن هستند.
۱۲- تظاهرات کنندگان به نیروهای امنیتی حمله نکرده و مراکز پلیس، ارتش و امنیت عمومی را تخریب نکردند.
چه اقدامات دیگری متصور است؟
جریان‌ها و شخصیت‌های معترض به نتیجه انتخابات با محوریت آقای نوری مالکی نخست وزیر اسبق عراق که یکی از بانفودترین شخصیت‌های سیاسی این کشور می‌باشد با رعایت ماده ۷۶ قانون اساسی، و همچنین ماده ۴۵ قانون انتخابات به دنبال تشکیل فراکسیون اکثریت در پارلمان در مقابل جریانی هستند که به دنبال به تعطیل کشیدن بسیج مردمی یا حشد الشعبی می‌باشد، و به نظر می‌رسد تاکنون با تجمیع و مدیریت ۸۴ تا ۹۰ کرسی پارلمانی به عنوان فراکسیون اکثریت در مقابل ۷۰ تا ۷۵ کرسی جریان سائرون به رهبری مقتدا صدر موقعیت قابل قبولی را کسب کرده است.
از تجربیات گذشته، فضای جامعه عراق و اخبار منتشر شده از دو طرف ماجرا می‌توان این چشم انداز را احتمال داد که مقامات مؤثر عراق اولاً به دلیل شرایط خاص کشور و دیدگاه ملی و ضد اشغالگری هیچ علاقه‌ای به ابطال انتخابات ندارند و دوم اینکه، حاضرند بعد از مدتی کوتاه از درخواست‌های حداکثری عقب نشسته و با کدخدامنشی و تقسیم وزرای کابینه بین جریان‌های اصلی که بیشترین رأی را کسب کرده‌اند دولت و نخست وزیری که مورد اجماع جریان اکثریت انتخابات که همانا شیعیان هستند را به جامعه معرفی نموده و کشور را از بن‌بست و خلأ سیاسی نجات دهند.
کارشناس ارشد مسائل منطقه