همکاری به دنبال خود صلح و امنیت را به ارمغان می‌آورد

به گزارش خبرنگار مهر، مولانا سید حسیب الدین قادری شرفی، رئیس گروه زبان انگلیسی دانشگاه ملی اردو شهر حیدرآباد هند در سخنانی در کنفرانس وحدت اسلامی، به موضوع وحدت اشاره کرد و گفت: خداوند متعال در قرآن کریم در سوره حجرات آیه ۱۰ می‌فرماید: «به حقیقت مؤمنان همه برادر یکدیگرند پس همیشه بین برادران ایمانی خود صلح دهید و خداترس و پرهیزکار باشید، باشد که مورد لطف و رحمت الهی گردید» بدون تردید، این آیه از اهداف این کنفرانس بخصوص است؛ سی و پنجمین کنفرانس بین المللی اسلامی درباره وحدت اسلام که توسط مجمع جهانی تقریب مذاهب سازماندهی شده، مصداق عملی این آیه مبارک قرآن است.
او با بیان اینکه به موضوع وحدت که موضوع اصلی کنفرانس مجمع تقریب است اشاره کرد و گفت: این وظیفه همه مسلمانان است که گرد هم آمده و به یکدیگر یاری رسانند. در حقیقت همکاری به دنبال خود صلح، امنیت و بیش از هر چیز رفاه را به ارمغان می‌آورد و نقطه مقابل این همکاری، اختلاف و درگیری است که منشأ هرگونه بدبختی و شکست است. بنابراین بسیار مهم است که سعی کنیم به یکدیگر کمک کنیم و از اختلافات خود بکاهیم. این همکاری می‌تواند در حوزه آموزش، به اشتراک گذاری دانش، فناوری و یا در حوزه سلامت باشد؛ همکاری آن چیزی است که برای زندگی مسالمت آمیز و جلوگیری از هر نوع درگیری و ناهماهنگی در بین ملت‌های جهان، به خصوص ملت‌های اسلامی بدان نیاز داریم.

مولانا محمد رضا الازهری القادری با اشاره به زندگی پیامبر اعظم حضرت محمد (ص)، گفت: پیامبر اکرم (ص) از هر فرصتی برای گردهم آوردن مردم استفاده می‌کرد و این چیزی است که ما باید دنبال کنیم. طرد کردن یک شخص به دلیل اختلاف نظر و همچنین تحریم فرد یا گروه و ملت هیچ گاه مورد قبول اسلام قرار نداشته است. همه می‌دانید پس از آن که پیامبر اعظم (ص) مردم را به پیروی از اسلام دعوت کرد، چه اتفاقاتی روی داد. قریش به طور جمعی تصمیم گرفت که پیامبر اعظم (ص) و هر کسی را که به او کمک می‌کرد تحریم کنند. این امر، عموی پیامبر اعظم حضرت محمد (ص)، ابوطالب (رضی الله عنه) را مجبور کرد که تمام خانواده بنی هاشم، بنی عبدالمطلب را به شعب ابی طالب ببردو آنها به مدت حدوداً سه سال انواع سختی‌ها را در آنجا تحمل کردند اما در نهایت آنها بودند که پیروز شدند و قریش مجبور به عقب نشینی از موضع خود مبنی بر تحریم اجتماعی و محرومیت شد.

او با بیان اینکه اگر ما اختلافاتی داریم، باید این اختلافات را برطرف کرده و مناعت طبع داشته باشیم، ادامه داد: مسلمانان باید به زندگی پیامبر اعظم حضرت محمد (ص) نگاه کنند. تعدادی از زندانیان به نزد حضرت محمد (ص) آورده می‌شوند. وقتی آنها در آنجا ایستاده بودند، پیامبر می‌خواست از کنار آنها بگذرد. بانویی بود که حضرت رسول اکرم (ص) را مورد خطاب قرار داد و از او تقاضای بخشش و رحمت کرد. گفت که دختر رئیس قبیله طائی است و در مورد پدرش صحبت کرد. نام پدرش حاتم طائی بود. او گفت که پدرش سخاوتمندترین افراد بود. به گرسنگان غذا می‌داد. از فقرا و مستمندان مراقبت می‌کرد. به افراد برهنه لباس می‌داد. به افرادی که به خانه او می‌آمدند انواع و اقسام کمک‌ها را مبذول می‌داشت. او گفت هرگز که هیچکس دست خالی از خانه پدرش برنگشته است. وقتی پیامبر (ص) این را شنید، به او گفت: در واقع اینها اخلاق واقعی و نیکو هستند و خداوند متعال اخلاق نیکو را دوست دارد. اینها ویژگی‌های مسلمانان است. من تو را آزاد می‌کنم.» یعنی پیامبر با شنیدن با خصوصیات شخصیتی و رفتار خوب یک اسیر جنگی و پدرش، این زندانی را آزاد کرد. همراه با او، بیشتر زندانیان آزاد شدند. این همان کاری است که حضرت محمد (ص) انجام داد. در پایان، آن دختر نه تنها اسلام را پذیرفت، بلکه برادرش را که نامش عدی بود همراه خود آورد. ابن حاتم طائی به یکی از دوستان نزدیک فرمانده مسلمین، امیرالمومنین امام علی (ع) تبدیل شد و همگی اسلام را پذیرفتند. اگر ما نسبت به یکدیگر کینه داشته باشیم، نمی‌توانیم پیشرفت کرده و به اسلام و بشریت خدمت کنیم. اجتناب از درگیری و همکاری با یکدیگر ضروری است.