مسعود رضاییان در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص کشمکش های باشگاه ها با فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ بر سر گرفتن حق خود از جمله موضوع تبلیغات محیطی اظهار داشت: فرقی بین باشگاه ها نیست و هر باشگاهی که دارد در این زمینه فعالیت می کند و یک هزینه را متقبل و عهده‌دار می شود تا مطالبات مردم و بازیکنانش را بپردازد قطعاً انتظار دارد تا از بابت آن چیزی که ارائه می‌دهد خدماتی را هم دریافت کند که حق پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی از بدیهیات این صنعت هستند.
وی ادامه داد: ما مدام دم از صنعت فوتبال می‌زنیم اما در صنعتی که به لحاظ مالی ورودی داشته باشد اما خروجی در این زمینه نداشته باشد در نهایت کار عبث و بیهوده و خیلی خنده داری شکل می‌گیرد. فوتبال ما هم دارد دقیقا به همین شکل پیش می رود و برای بعضی ها هم عجیب و خنده‌دار است که مثلاً مردم و باشگاه می‌گویند حق پخش ما کجاست!
وی ادامه داد: اگر چه یک مسئول حق پخش دیگری است که آن را پرداخت نمی کند اما فدراسیون فوتبال می‌تواند در این زمینه فشار بیاورد و ما هم در باشگاه ها مدام گفتیم اگر لازم باشد حتی فوتبال را تعطیل کرده یا اجازه فیلمبرداری ندهیم یا هر کسی به بخش خصوصی مراجعه کرده و آنتن بازی‌هایش را بفروشد که در نهایت با این موضوع موافقت نشده و حاضر نشدند پای آن بایستند چون اگر می ایستادند مناصب خود را از دست می‌دادند. حالا در خصوص تبلیغات محیطی که در اختیار خودشان است دیگر نباید چنین برخوردی را بکنند.
رضائیان تاکید کرد: هرچه پرونده در فیفا و یا در کمیته‌های قضایی فدراسیون فوتبال خودمان داریم اگر بخواهیم در خصوص آنها ریشه یابی کنیم که چرا این اتفاقات افتاده بابت آن جاهایی بوده که ما هزینه کردیم اما درآمدی نداشتیم تا مطالبات بازیکنان و مربیان را بدهیم این در حالی است که باشگاه های پرطرفدار ما که جای خود را دارند، می توانند با رونمایی از یک بازیکن هزینه های خود را در بیاورند و بقیه نیز متناسب با هزینه های خود نه تنها می توانند درآمد کسب کنند بلکه به سودآوری هم برسند.
رضاییان افزود: اینها وظایف ذاتی فدراسیون فوتبال است مثل یک اتحادیه، هرچند ما اتحادیه نداریم و سازمان لیگ را داریم. اتحادیه هم برای این به وجود آمده که منافع اعضای خود را حفظ کند و برای آن تلاش کند اما اینجا مثل مالک و مستاجر یا مثل کارفرما و پیمانکار یا رئیس و مرئوس شدیم و اصلاً آن حس و رابطه که باید بین فدراسیون فوتبال و تمام اعضایش باشد که آنها حق ما را از یک جایی بگیرند وجود ندارد، و آنها نه تنها حق ما را نمی گیرند بلکه بعضاً خودشان هم دست می گذارند روی درآمدهایی که برای باشگاه ها است و این موضوع اصلا قابل قبول نیست.
وی ادامه داد: ما در گذشته هم نقدی که به فدراسیون های قبلی داشتیم به همین موضوع بود که نتوانستند حقوق باشگاهها را مثل بقیه دنیا احیا کنند تا از درآمدهای فوتبال بهره‌مند شوند و ایراد بسیار بزرگی متوجه آنها است و تقصیر بسیار بزرگی را آنها مرتکب شده‌اند. نه تنها همین حق پخش خودمان را باید پس بدهند بلکه باید پای این کار بایستند و در ادامه حق پخش را گرفته و تبلیغات محیطی را هم بدهند.
مدیرعامل سابق فولاد و ملوان گفت: به نظر می‌آید در کشور ما اگر یک نفر نتواند وظیفه خود را به خوبی انجام دهد اجازه نمی‌دهد خود آن آدم‌ها هم بتوانند آن کار را انجام بدهند و موفق شوند چون بدون شک انگشت اتهام مردم می‌رود به سمت کسانی که در آن مسئولیت نشستند و نتوانستند کار خود را درست انجام دهند و به آنها می‌گویند اگر این ظرفیت و پتانسیل وجود داشت که باشگاهی مثل استقلال توانست این پول را بگیرد چرا به بقیه اجازه نمی دهید تا به این سمت بروند. به نظر می آید میخواهند روی اشتباهات و قصوری که خودشان مرتکب شده اند لاپوشانی کرده و سرپوش بگذارند.
وی تاکید کرد: به طور کلی عرض می کنم یک کسی می‌گوید بلیط‌فروشی را به ما بدهید و به آن کاری نداشته باشید تا ما هزینه هایمان را خودمان در بیاوریم، خوب آن را بدهید. اگر استقلال می گوید اجازه دهید خودمان تبلیغات دور زمین را در بازی های خانگی برداریم و انجام بدهیم تا از عواید آن استفاده کنیم چرا این خواسته را قبول نمی کنید؟ بعد همین تبلیغات را به کسان دیگری می‌دهیم و سپس ته آن در می آید که متاسفانه چه خبر بوده است. مگر قبلا از این چنین مواردی نداشتیم؟ بعد همین پول ها تبدیل می‌شود به برج و ماشین آخرین سیستم و شاسی بلند و امتیاز برای افراد خاصی که اگر از گذشته تا الان به دنبال آن افراد برویم خیلی مسائلی در می آید که چه افرادی چه کارهایی کرده اند!
رضاییان گفت: فوتبال ما به یک نهاد نظارتی بسیار قوی برای بررسی عملکرد بازیکنان، مربیان، باشگاه ها و فدراسیون نیاز دارد نه نظارت مقطعی و موضوعی بلکه یک سیستم کنترل یکپارچه پویا. دولت و مجلس باید به جای تامین بودجه باشگاه ها کمک کنند که منابع درآمدزایی باشگاه ها مانند حق پخش تلویزیونی، تبلیغات محیطی، بلیط فروشی و …. فعال شوند. متاسفانه حتی در همین کمک های دولت به باشگاه ها هم تناقض وحشتناکی دیده می‌شود. یک باشگاه صنعتی در فصل نقل و انتقالات به یک مدیر برنامه حدود ۱۴ میلیارد تومان بعنوان کارمزد پرداخت می کند در حالی که دستمزد مدیر برنامه ها را باید خود بازیکنان بپردازند. از سوی دیگر یک باشگاه صنعتی برای یک کمک ۱۰ میلیارد تومانی دو ماه است که چشمش به در دوخته شده است.در شروع لیگ برتر فصل جدید بین دو تیم از دو استان مختلف یک دیدار برگزار شد،هر دوتیم برخوردار از بودجه های چند صد میلیاردی که البته حق شان است اما متاسفانه در هر دو تیم حتی یک بازیکن بومی در ترکیب اولیه قرار نداشت.
وی افزود: متاسفانه رسانه‌های ورزشی هم به جای بررسی اینگونه مشکلات زیر بنایی و برخورد با ریشه مشکلات، با قهرمان جلوه دادن مدیرانی که از جیب مردم بی مهابا خرج می کنند در بروز این مشکلات نقش عمده ای دارند. در کمال تاسف برخی از برنامه های ورزشی تلویزیونی هم به جای به چالش کشیدن عملکرد مدیران ارشد ورزشی، تبدیل شده اند به بلندگوی تبلیغاتی بعضی دوستان به شدت خودشیفته که اصولا مسئولیتی بنام پاسخگویی را برای خودشان قائل نیستند.
رضاییان در پایان تصریح کرد: از بهترین تیم های ملی ما در جام جهانی بی تردید تیم سال ۱۹۹۸ است، یعنی قبل از اینکه لیگ فوتبال ما حرفه ای شود. منظورم این است که در این ۲۱ سال لیگ حرفه ای نه از بعد کیفی چندان پیشرفت کرده ایم و نه در واقعیت حرفه ای شده ایم. فقط قیمت بازیکنان افسار گسیخته از الگوی لیگ های حرفه ای اروپایی کپی برداری می کند.