امیر زاغیان در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه تاکنون به صورت علمی ثابت نشده که بلندمرتبه سازی باعث ساکن بودن جریان هوا می‌شود، اظهار داشت: ساختار شهر اصفهان مبتنی بر یک رودخانه و مادی‌های متعدد منشعب از آن است که این‌ها مانند شاهرگ و مویرگ در سطح این شهر عمل می‌کنند و طراوت، تازگی و هوای پاک را به درون محلات می‌فرستند.
وی ادامه داد: بی تردید ساختمان‌های بلندمرتبه در مجاورت رودخانه زاینده رود و مادی‌ها باعث ساکن ماندن جریان باد و هوا به اطراف خواهد شد اما در سراسر کلانشهر اصفهان با توجه به کوه صفه که یکی از نمادهای این شهر است و ارتفاع آن، اینکه گفته می‌شود این کوه یا ساختمان‌های بلندمرتبه مانع جریان هوا در شهر اصفهان بوده، آدرس غلط است که به ساختمان‌های بلند مرتبه می‌دهند زیرا آلودگی شهر اصفهان عمدتاً منشعب از صنعت کارخاتجات تولیدی و صنایع پیرامونی و ترافیک شهری است که این‌ها بسیار تأثیر گذار است.
معاون مسکن و ساختمان اداره کل راه و شهرسازی استان اصفهان با بیان اینکه ساختمان‌های بلندمرتبه‌ها درصد کمی در کاهش جا به جایی هوا تأثیر دارند، خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه ساختار شهر اصفهان نظام مند و مبتنی بر طبیعت و تاریخ است، به نظر می‌رسد نسبت به شهرهای دیگر از جابه جایی هوای مناسبی برخوردار است؛ همانگونه که به محض وزش باد به فاصله دو ساعت هوای اصفهان تهویه می‌شود.
زاغیان ابراز داشت: ساختار مبتنی بر طبیعتِ شهر اصفهان را به سادگی نمی‌توان از دست داد اما مهمترین مسئله‌ای که باعث می‌شود مردم با دست خودشان اصفهان را نابود کنند خشکی رودخانه زاینده رود است؛ اگر رودخانه جاری باشد به بهبود شرایط کیفی هوا کمک می‌کند.
زاغیان با بیان اینکه از دید وزارت و اداره کل راه و شهرسازی استان، سیاست بلندمرتبه سازی وجود ندارد وجود ندارد، گفت: طبق طرح‌های توسعه شهری و طرح‌های جامع و تفصیلی، مناطقی که ظرفیت بلندمرتبه سازی دارد در راستای جلوگیری از گسترش افقی شهر و افزایش تراکم پذیری آن منطقه و همچنین ممانعت از دست‌اندازی به اراضی کشاورزی، ساختمان‌ها ساخته می‌شود که بی تردید این مناطق در بافت تاریخی، اطراف مادی‌ها و رودخانه نیست.