مریوان- دومین روز از اجراهای عمومی پانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان نیز با همراهی گسترده مردم هنردوست این شهر مرزی همراه بود و صحنه های زیبایی در این راستا رقم خورد.

به گزارش خبرنگار مهر، روز جمعه و در دومین روز از اجراهای عمومی پانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان شاهد ۱۹ اجرای عمومی از گروه‌های حاضر در این رویداد هنری بودیم.

در ساعت ۱۰ صبح به صورت همزمان نمایش‌های «هلونه» از آستانه اشرفیه در پارک ملت، «طوطی و بازرگان» از دهلران در پارک شانو، «دریا زمین ماهی هاست» از آبادان در شهر کانی دینار و «کروکی» از کرمانشاه در پارک هجرت اجرای عمومی داشتند.

در ساعت ۱۱، نمایش‌های «خودم را اینگونه می شمارم» از تهران در پارک ملت، «رکاب زن» از خمینی شهر در پارک شانو و «از همه جا بی خبر» از بوکان در کانی دینار به اجرا درآمدند.

ساعت ۱۲ نمایش‌های «یوکایدی ماجراجوی جنگل» از تهران در پارک ملت و «سمفونی برای عبور» از خمینی شهر در پارک شانو اجرای عمومی داشتند و اجراهای قبل از ظهر با حضور عروس و داماد هنرمند مریوانی در پارک ملت حال و هوای دیگری به این رویداد هنری بخشید.

سوران حسینی از کارگردانان و بازیگران نام آشنا مریوانی آغاز زندگی مشترک خود را امروز از آمفی تئاتر روباز پارک ملت این شهر و همزمان با بزرگترین رویداد هنری استان کردستان آغاز کرد.

وی به خبرنگاران حاضر در این جشنواره اظهار کرد که به این دلیل نخستین ثانیه‌های زندگی مشترک خود را از صحنه تئاتر آغاز کردیم که در یادمان بماند که هنر زیربنای همه خوبی هاست.

حسینی افزود: همه موفقیت‌ها و سربلندی‌های خودم را مدیون هنر نمایشی می دانم و تصور ادامه زندگی بدون حضور دائمی تئاتر برایم امکان پذیر نیست.

دیدن شوق و لبخندهای بی امان کودکان شهر محروم کانی دینار در جریان اجرای عمومی نمایش «دریا زمین ماهی هاست» از آبادان شاید اوج اثرگذاری این رویداد فرهنگی و هنری است که پس از سال‌ها توانسته است در محلات محروم و دورافتاده، محصولات فرهنگی و هنری را به جامعه هدف ارائه کند.

این گروه خبره تئاتر عروسکی که در بخش برگزیده جشنواره‌های ملی در پانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان حضور پیدا کرده است آنقدر اجرای تأثیرگذاری داشت که بسیاری از اهالی شهر کانی دینار تا چند ده دقیقه پس از اجرای عمومی این نمایش در مورد کاراکترهای آن صحبت می‌کردند و کودکان کانی دیناری با همزادپنداری خودشان را در نقش قهرمانان این نمایش جای می‌دادند و با شعف فراوان در مورد آنها صحبت می‌کردند.

بدون شک اجرای همچنین نمایش‌های مخاطب پسندی در زمان برگزاری این رویداد هنری می‌تواند همراهی گسترده اقشار مختلف مردم را به دنبال داشته باشد و بر دامنه تأثیر گذاری این رویداد بیافزاید.

کردستان دارای بیشترین جمعیت حاشیه نشین شهری بوده و اجراهای عمومی گروه‌های نمایشی همچون نمایش «دریا زمین ماهی هاست» می‌تواند بسیاری از کم کاری‌های دستگاه‌های متولی حوزه فرهنگ و هنر در این مناطق محروم را جبران کند و خلأ های عاطفی و فرهنگی ده‌ها هزار کودک ساکن این مناطق را پر کند.

اجراهای عمومی بعد از ظهر جمعه با نمایش «هلونه» از آستانه اشرفیه در دریاچه زریبار و «کروکی» از کرمانشاه در پارک شانو و رأس ساعت ۱۴ شروع شد.

نمایش‌های «طوطی و بازرگان» از دهلران در دریاچه زریبار، «دریا زمین ماهی هاست» اثری از آبادان در پارک شانو و «مایه ممات» از مریوان در پارک ملت ساعت ۱۵ اجرای عمومی داشتند.

ساعت ۱۶ نمایش‌های «از همه جا بی خبر» از بوکان در دریاچه زریبار و «یوکایدی ماجراجوی جنگل» از تهران در پارک شانو اجرای عمومی داشتند و نمایش‌های «سمفونی برای عبور» از خمینی شهر در دریاچه زریبار و «خودم را اینگونه می‌شمارم» از تهران در پارک شانو ساعت ۱۷ اجرا عمومی داشتند.

پایان بخش اجرای عمومی نیز با هنرنمایی هنرمندان نمایش «رکاب زن» از خمینی شهر ساعت ۱۸ در دریاچه زریبار دنبال شد.

حضور گسترده اقشار مختلف مردم در همه این اجراها نقطه قوتی بود که به عنوان سرمایه‌ای مهم موجب دلگرمی هنرمندان حاضر در این رویداد بوده و خواهد بود.

البته در این مسیر نقاط ضعفی هم به چشم می‌خورد که پس از برگزاری ۱۵ دوره از این رویداد هنوز به قوت خود باقی است.

کم رنگ بودن حضور و مشارکت گروه‌ها و تشکل‌های مردمی در پروسه برگزاری این رویداد از جمله نقاط ضعفی است که انتظار می‌رفت هر سال شاهد نقش آفرینی گروه‌های مردمی و معتمدین و متنفذین مریوانی در این رویداد باشیم و به نوعی جشنواره به صورت کاملاً مردمی برگزار شود اما هنوز این ضعف پابرجاست و جشنواره خیابانی مریوانی همچنان دولتی بوده و با نقش آفرینی مستقیم و کامل دولتی‌ها برگزار می‌شود.

مشارکت کم رنگ گروه‌های مردمی در برگزاری این رویداد موجب شده است که نظم مناسبی در چینش مخاطبان اجراهای عمومی در برخی اماکن عمومی در نظر گرفته شده برای اجراها از جمله محوطه دریاچه زریبار و مناطق حاشیه نشین وجود نداشته باشد و بسیاری از بانوان نتوانند از دیدن اجراها بهره ببرند.

با یک کار فرهنگی و نحوه چینش مخاطبان می‌توان فضای مناسب‌تری را برای تماشای نمایش‌های خیابانی برای بانوان مریوانی و دیگر بانوان مخاطب این جشنواره فراهم کرد.

عدم دعوت رسمی دبیرخانه جشنواره از پیشکسوتان عرصه هنرهای نمایشی کردستان برای حضور معنوی در کنار هنرمندان جوان یکی دیگر از نقاط ضعفی است که جا دارد برگزارکنندگان و برنامه ریزان این جشنواره در دوره‌های آتی مدنظر قرار دهند.

جشنواره پانزدهم تئاتر خیابانی مریوانی در حالی به نیمه راه خود رسیده است که در این دوره به دلیل شرایط ویژه کرونایی شاهد حضور بسیاری از گروه‌های قوی و هنرمندان شاخص عرصه تئاتر خیابانی نیستیم و پس از سال‌های متوالی از برگزاری این رویداد هیچ گروه خارجی در آن حضور ندارد و دیگر از کارگاه‌های تخصصی متنوعی که حین برگزاری این جشنواره با حضور مدرسان ملی و بین المللی برگزار می‌شد، خبری نیست.

امید است جشنواره شانزدهم با رفع دغدغه جهانی از ویروس منحوس کرونا همراه شود و بار دیگر رویداد بین المللی تئاتر خیابانی مریوان با استانداردهای تعریف شده تخصصی آن برگزار شود و رضایتمندی عمومی از کیفیت آثار به بالاترین حد خود نزدیک شود.