خبرگزاری مهر، گروه استانها - ملیحه زرین‌پور: قیمت‌ها هر روز افزایش می‌یابد در حالی‌که حقوق و دستمزد کارگران و کارمندان تغییراتی نداشته است، قیمت حبوبات، برنج، گوشت و … هر روز افزایش می‌یابد ولی دستمزد کارگر تکان نمی‌خورد و این واقعیتی است که امروز سفره کارگران را کوچک و کوچک‌تر و قدرت خریدشان را کم و کمتر کرده است.
کلان‌شهر مشهد این روزها پر است از کارگرانی که یک روز گوشت را از سفره خود حذف می‌کنند و یک روز میوه و پنیر را، چراکه دیگر قدرت خریدشان را ندارند و از این رو نیاز است اصلاحاتی اساسی در خصوص حقوق و دستمزد کارگران انجام شود و در این میان، مسئولان شهری و استانی می‌توانند نقش مهمی ایفا کنند.
حقوق‌ها ثابت و نرخ‌ها هر روز ساعت می‌زنند
سری به بازار زدیم تا برخی قیمت‌ها و عکس‌العمل‌ها را در برابر درآمدها بسنجیم، میوه فروشی‌های چهارراه ورزش پر است از آدم‌هایی که هر روز برای تهیه میوه و سبزی روزانه خود به آنجا مراجعه می‌کنند.
مرد جوانی در حال قیمت گرفتن میوه‌ها بود که فروشنده را عصبانی کرد و گفت: آقا تصمیمت را بگیر از هر کدام می‌خواهی بگو تا نرخش را بگویم، مرد جوان با صدایی آرام گفت: دارم قیمت را می‌پرسم ببینم کدام میوه را می‌توانم بخرم.
فروشنده که انگار دلش سوخته بود او را به سمت میوه‌هایی هدایت کرد که برخی زدگی داشتند و به قول خودش دو سه شبی مانده بودند و قیمتش را مناسب‌تر می‌داد؛ از خریدار پرسیدم شغلتان چیست، پاسخ داد: کارگر یکی از کارخانجات مواد غذایی کنسروی در مشهد هستم؛ یک ماهی هست که به بچه‌هایم قول میوه داده‌ام اما نتوانسته‌ام با وجود قسط و قرض‌ها و اجاره خانه برایشان میوه تهیه کنم.
خجالت این کارگر جوان مشهدی در میوه فروشی شاید هر روز بارها و بارها تکرار می‌شود آن‌هم برای همه کسانی که حقوق بگیر با دستمزد ثابت هستند و حقوقشان به تناسب تورم روزانه و ماهانه تغییری ندارد بلکه تنها در ابتدای سال افزایش دارد و تمام!
حقوق‌ها ثابت است اما نرخ‌ها هر روز ساعت می‌زنند و این همان مشکلی است که کارگران با آن مواجه هستند.
شکاف طبقاتی در نتیجه دستمزدهای ناچیز کارگری
وارد یک مرغ فروشی در بلوار استقلال مشهد شدم، خانم جوانی به‌همراه فرزندش قیمت مرغ و گوشت را پرسید و خارج شد، در چند دقیقه‌ای که آنجا بودم، بودند کسانی که می‌آمدند داخل، چرخی می‌زدند، سؤالی می‌پرسیدند و با دست خالی خارج می‌شدند.
از فروشنده پرسیدم این اتفاق تازگی دارد یا قبل‌تر هم وجود داشت، پاسخ داد: روزی چند نفر می‌آیند، قیمت می‌گیرند و با صورتی آویزان می‌روند، انگار خرید همین مرغ هم برای مردم سخت شده هر چند برخی هم خوب خرید می‌کنند؛ فکر می‌کنم آنها یا کاسب بازار هستند یا خودشان کارفرما هستند که قیمت‌ها برایشان مهم نیست.
صحبت‌های این فروشنده هم واقعیتی انکار ناپذیر را به رخ می‌کشد و آن این‌که در پس گرانی‌ها و قیمت‌های سر به فلک کشیده، در کنار سفره‌های کوچک و کوچک‌تر شده مردم، شکاف طبقاتی هم عایدمان شده است.
خبرنگار مهر، برای بررسی بیشتر وضعیت حقوق و دستمزد کارگری و سفره‌های کوچک شده، به سراغ «احسان سهرابی» فعال کارگری و نماینده کارگران در شورای عالی حفاظت وزارت کار رفته است.
این فعال کارگری با تأکید بر کوچک‌تر شدن سفره کارگران به خبرنگار مهر گفت: در گزارش رئیس کمیته مزد شورای عالی کار (کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور) یک خانواده ۳ نفره کارگری باید حداقل مبلغ ۱۱ میلیون تومان هزینه کند تا امور آن بگذرد.
وی ادامه داد: شاهدیم نرخ برنج به بیش از ۵۰ هزار تومان افزایش یافته، قیمت یک شانه تخم مرغ هم بیش از ۵۰ هزار تومان شده و گروه لبنیات نیز از این افزایش نرخ مستثنی نبوده است، از طرفی چای تنها وسیله پذیرایی خانواده‌های ایرانی هم با کیلویی ۲۵۰ هزار تومان رکورد زده و متأسفانه با این نرخ‌ها، حتی دیگر نمی‌شود صله ارحام بجا آورد. اجاره‌بها و هزینه‌های گزاف دارو و مباحث آموزشی هم که جای خود دارد.
درآمد کارگری تنها برای ۱۲ روز!
وی عنوان کرد: برای زنده ماندن ماهیانه حدود یک میلیون و یکصد هزار تومان باید برای هر فرد در مشهد هزینه شود و این مبلغ فارغ از گروه غیر خوراکی‌ها، بهداشت و درمان، مسکن، پوشاک و کفش، حمل و نقل، آموزش و … است.
این فعال کارگری با ابراز تأسف از این‌که امروز کارگران در این شرایط دیگر حتی توان خرید میوه را ندارند در حالی‌که نمی‌شود به فرزندان و سرمایه‌های آتی کشور نه بگویند، گفت: در حال حاضر شکاف طبقاتی بیداد کرده است، میانگین درآمد سالانه سال ۱۳۹۹ اقشار شهری ۷۴ میلیون و میانگین درآمد سالانه روستاییان ۴۲ میلیون تومان است.
شکاف ۳۵ درصدی میان دهک‌ها
وی افزود: اگر از منظر دیگر بررسی کنیم، میانگین درآمد گروه ثروتمند ۱۷ میلیون تومان در ماه است در حالی‌که افراد فقیر شهری ۱.۵ میلیون تومان، خانواده روستایی ثروتمند ۹.۵ میلیون تومان و خانواده فقیر روستایی ۵۰۰ هزار تومان در ماه درآمد دارند.
سهرابی بیان کرد: عمده درآمد کارگران از محل دستمزد است در حالی‌که اقشار ثروتمند از طریق عدم انضباط اقتصادی برای خود درآمدهای متفرقه دیگری از محل خرید و فروش ارز، طلا و دیگر راه‌ها نیز ایجاد می‌کنند و این باعث شکاف طبقاتی ۳۵ درصدی بین دهک یک و ده شده است.
وی در خصوص جبران این وضعیت و سر و سامان دادن به دستمزدهای پایین کارگری در این شرایط گفت: بهترین پیشنهاد، تشکیل «کارگروه قیمت تمام شده» در کشور و استانها است تا با جبران عقب ماندگی مزدی و کنترل بازار، بتوانیم قدرت خرید دهک‌های پایین جامعه را حفظ و از هرگونه سوءاستفاده جلوگیری کنیم؛ با این‌گونه ریل گذاری‌ها، نوسانات بازار سرآمدی چون دو قطبی شدن جامعه را به ارمغان نخواهد آورد.
این فعال کارگری با بیان این‌که بسته‌های حمایتی «ان‌جی‌اوها» و دولتمردان نیز خیلی خوب است ولی مسکن است و پایدار نیست، خاطرنشان کرد: این‌گونه تفکر و اجرا مغایر با عدالت اجتماعی است و باید فکری اساسی همچون ریل‌گذاری‌های اصولی در جبران دستمزدها و مطابق‌سازی درآمدها انجام داد.