عباس صالح مدرسه‌ای کارگردان سینمای مستند در گفتگو با خبرنگار مهر درباره فیلم‌های قرآنی گفت: خیلی روشن و شفاف بگویم که فیلم قرآنی «متولی» ندارد. چون تصمیم‌گیرندگان و افراد سیاسی موثر در مدیریت، هنوز به اهمیت و تاثیرگذاری فیلم‌های قرآنی باور ندارند و اغلب مسئولان، مثل بسیاری از عوام، قرآن را مختص مجالس عروسی و عزا می‌دانند. مدیران این جامعه، از پرورش یافتگان فرهنگ کلیشه‌ای در مواجهه با قرآن هستند. بنابراین تا فکر سیاسیون اصلاح نشود، نمی‌توان توقع داشت که جایگاه فیلم قرآنی در جامعه تبیین شود.
کارگردان مستند «یکی بود، هیچ کی نبود» افزود: البته حمایت از تولید فیلم‌های قرآنی وظیفه همه دستگاه‌هاست. اما در حال حاضر همه توپ را به زمین وزارت ارشاد می‌اندازند، وزارت ارشاد یا باید رسماً اعلام کند که نمی‌خواهد در زمینه تولید فیلم‌های قرآنی حمایت یا فعالیتی داشته باشد و یا باید پس از چهل سال از پیروزی انقلاب، یک ساز و کار اساسی و جدی را طراحی و اجرا کند. متاسفانه تا پیش از این، هم اغلب مدیران وزارت ارشاد، هم شورای عالی انقلاب فرهنگی و هم شورای توسعه فعالیت‌های قرآنی تذکر صریح بزرگان را درباره تاثیر فیلم و سینما و جایگاه فیلم‌های قرآنی نادیده گرفته‌اند و عمده توجه و هم و غمشان برگزاری همایش‌ها، مسابقات قرآنی و چاپ کتاب و پوستر بوده است. ساخت فیلم‌های قرآنی در وزارت ارشاد در حاشیه است. البته همه دستگاه‌ها مسئول هستند منتهی نخستین دستگاهی که عنوان «فرهنگ» و «ارشاد» و «هنر» را دارد، زیر ذره بین و مورد سوال است.
وی با انتقاد از پاس‌کاری‌های رایج مدیران سیاسی گفت: وقتی وزارت ارشاد جاخالی می‌دهد، سایر دستگاه‌ها به مراتب عقب تر می‌روند.
وی در پاسخ به این سوال که راهکار را در چه می‌دانید تصریح کرد: فیلم قرآنی باید متولی داشته باشد و دستگاه‌ها فرافکنی نکنند. سال‌ها پیش در جاهای مختلف پیشنهاد دادیم که نهادها و سازمان‌های قرآنی تلفیق و ادغام شوند، نظیر همان تجربه موفقی که در تشکیل نیروی انتظامی اتفاق افتاده بود؛ ترکیب ژاندارمری، کمیته انقلاب و شهربانی. اتفاقی که لازم است در مجموعه‌های بزرگ فرهنگ و هنر و تبلیغات و… هم بیفتد و از موازی کاری‌های وقت کش و فرصت‌سوز جلوگیری شود. سازمان‌های عریض و طویل وقتی می‌توان گفت خوب هستند که کارساز و گره‌گشا باشند نه اینکه با یک صدم ظرفیت فعالیتی لاک پشتی کنند.
کارگردان «داستان تقریب» افزود: اینکه هر از گاهی یک گروه بلند می‌شوند و نسنجیده و غیرکارشناسی جشنواره قرآنی برگزار می‌کنند، درست عمل نمی‌کنند. جشنواره‌های ناکارآمد و تشریفاتی مشکلی را حل نمی‌کند. ما ابتدا نیاز به تعریف و جایگاه محکم قانونی در بدنه فرهنگی هنری کشور داریم تا بر آن اساس، اتاق فکر تشکیل، ساز و کار تولید فیلم‌های قرآنی علمی و قانونمند و آسیب‌های فیلم سازی قرآنی شناسایی شود.
صالح مدرسه‌ای در پایان بیان کرد: دستگاه‌های مختلف هر چقدر هم بیلان و آمار بدهند که برای ترویج مفاهیم و معارف و معانی قرآن چه کرده‌اند، مانند اقیانوسی است به عمق یک سانتیمتر. بی تردید، حق مطلب ادا نشده و مسئولان در تعارفات اولیه گیر کرده‌اند. تجمیع فعالیت‌های قرآنی کشور در صورتی موثر است که برای همه زیر مجموعه‌ها و گروه‌ها فکری اساسی بشود تا اختلافات مجموعه‌ها و تشکل‌های قرآنی به حداقل برسد. روشن است که هنر و به‌خصوص فیلم و سینما جنبه تزیینی و تفننی ندارد بلکه در جوامع بشری هنر تعیین کننده و سرنوشت‌ساز است. اساساً تعدادی از قرآنی‌های متنفذ در دستگاه‌ها با فعالیت‌های هنری و سینمایی میانه چندان خوبی ندارند و بیشتر به دنبال مسابقه، نمایشگاه، حضور در مجامع داخلی و خارجی و اهداف پنهان خودشان هستند و نمی‌گذارند بودجه برای سینما و تولید فیلم‌های قرآنی بماند. این بی‌عدالتی و نفوذ و زیاده خواهی باید اصلاح شود.