محققان پی بردند دگزامتازون به عنوان درمان اصلی عفونت‌های شدید ریوی کووید ۱۹، نحوه عملکرد سلول‌های ایمنی را تغییر می‌دهد و در بیماران مرد تاثیر بیشتری دارد، اما برای زنان هیچ فایده‌ای ندارد.

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، دکتر «برایان ییپ»، عضو تیم تحقیق از دانشگاه کالگری کانادا، در این باره می‌گوید: «ما دریافتیم که مردان از استروئیدها بهره می‌برند، و زنان، هم در سطح سلولی و هم در سطح جمعیت، از مزایای محدودی برخوردار هستند. در حال حاضر، این امکان وجود دارد که درمان اصلی برای کووید ۱۹ شدید که برای همه تجویز می‌شود، فقط به نیمی از جمعیت کمک می‌کند و این یک مشکل بزرگ است.»

در آغاز پاندمی کووید ۱۹، استروئیدها اولین داروهای شناسایی شده با فواید اثبات شده بودند، اما آنها فقط در کاهش مرگ و میر به میزان متوسطی موفق بودند.

علاوه بر این، هنگامی که مطالعه شروع شد، هیچ کس دقیقاً نمی‌دانست که سلول‌های ایمنی چگونه به عفونت کووید ۱۹ در سطح سلولی واکنش نشان می‌دهند. چرا برخی از مردم بیمار شدند در حالی که برخی دیگر مریض نشدند؟ چرا برخی داروها در درمان برخی موثر بودند اما به برخی دیگر کمک نکردند؟

محققان متوجه شدند که معرفی درمان با دگزامتازون در آلبرتا کانادا باعث کاهش مرگ و میر در مردان شد، اما تأثیری بر جمعیت زنان نداشت.

در این مطالعه، خون بیماران مبتلا به کووید ۱۹ و غیر کووید ۱۹ که با ناراحتی تنفسی شدید در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده بودند، جمع آوری شد. محققان در آزمایشگاه از روش‌های پیشرفته توالی‌یابی RNA تک سلولی و تکنیک‌های بیوانفورماتیک برای تجزیه و تحلیل همزمان حالات عملکردی هزاران سلول ایمنی از هر بیمار استفاده کردند. این روش به آنها اجازه داد تا رفتارهای سلولی را در مراحل مختلف بیماری ثبت کنند و اثرات درمانی را اندازه‌گیری نمایند.

در بیشتر عفونت‌های ویروسی، پروتئین‌هایی به نام اینترفرون ها برای پاکسازی سریع ویروس دست بکار می‌شوند.

ییپ می‌گوید: «اما در بیماری کووید ۱۹، به جای اینکه سریع وارد عمل شوند، واکنش اینترفرون به سرعت جریان می‌یابد، که در واقع آتش التهاب را شعله‌ور می‌کند و در نتیجه آسیب‌های اندام بدن شدیدتر می‌شود».

وی در ادامه می‌افزاید: «آنچه ما دریافتیم این بود که به‌ویژه در مردان، پاسخ اینترفرون نوتروفیلی اغراق‌آمیز بود، و وقتی به بیمار دگزامتازون داده شد، به طور قابل‌توجهی محدود شد. اما در مورد زنان، نسبت به مردان، واکنش اینترفرون نوتروفیلی آن‌ها بسیار ضعیف‌تر بود. از اینرو دگزامتازون اثر کمی داشت.»

ییپ پس از شناسایی دلایلی که باعث تبعیض جنسیتی در نحوه عملکرد دگزامتازون می‌شود، معتقد است که راه پیش رو این است که محققان دریابند چگونه درمان‌هایی را ایجاد نمایند که به نفع افراد بیشتری باشد.