به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، یکی از قابل‌توجه‌ترین پیشرفت‌های پزشکی در دو دهه گذشته، توانایی استفاده از سلول‌های بالغ تخصصی و تبدیل آنها به سلول‌های بنیادی غیرتخصصی موجود در بافت جنینی بوده است. این سلول‌های بنیادی پتانسیل درمانی بالایی دارند زیرا می‌توان آنها را وادار کرد تا به سلول‌ها، بافت‌ها و در نهایت اندام‌های مختلف تبدیل شده و رشد کنند. این سلول‌ها و بافت‌ها کاملاً با بیمار سازگار بوده و توسط بدن آنها پس زده نمی‌شوند.
انجام این کار به روش‌های آزمایشگاهی پیچیده نیاز دارد و می‌تواند خطرات خاصی از جمله ایجاد سلول‌های سرطانی را به همراه داشته باشد. لذا به یک سیستم ساده‌تر نیاز است که به انحراف و دستکاری سلول‌های بنیادی نیاز نداشته باشد.
در روش جدید بدن انسان با استفاده از فناوری انتقال بافت‌های نانو، توان برنامه نویسی برای سلول‌های خودش را پیدا می‌کند. برای این کار از یک نانو تراشه سیلیکونی استفاده می‌شود که برای گنجاندن کانال‌هایی که به مجموعه‌ای از ریز سوزن‌ها ختم می‌شوند، چاپ شده است. در بالای تراشه یک محفظه بار مستطیلی قرار دارد که ژن‌های خاصی را در خود جای می‌دهد.
این ژن‌ها که توسط یک بار الکتریکی متمرکز به حرکت در می‌آیند، به عمق مورد نظر در بافت زنده وارد شده و سلول‌ها را تغییر می‌دهند و آن بخش از بدن را به یک رآکتور زیستی کوچک تبدیل می‌کنند که سلول‌ها را دوباره برنامه‌ریزی می‌کند تا به انواع مختلف سلول یا ساختارهای چند سلولی مانند رگ‌های خونی یا اعصاب تبدیل شوند.
برای این کار نیازی به تکنیک‌های آزمایشگاهی دقیق یا سیستم‌های انتقال ویروس نیست. این سلول‌ها و بافت‌ها پس از تولید، می‌توانند به ترمیم آسیب‌های مختلف هم به صورت موضعی و هم در سایر قسمت‌های بدن، از جمله در مغز کمک کنند.
با این روش امکان تغییر عملکرد اعضای زنده بدن وجود دارد. به عنوان مثال، اگر رگ‌های خونی فردی به دلیل یک حادثه رانندگی آسیب دیده باشد و نیاز به خون رسانی داشته باشد، دیگر نمی‌توان به رگ خونی از قبل موجود اعتماد کرد، زیرا این رگ له شده است، اما می‌توان بافت پوست را به رگ‌های خونی تبدیل کرد و اندام در معرض خطر را نجات داد. تلاش برای ابداع این فناوری از پنج سال قبل آغاز شده و احتمالاً تا پنج سال دیگر نیز طول خواهد کشید.