به گزارش خبرنگار مهر، برای حضور در انتخابات فدراسیون تکواندو ۱۵ نفر ثبت نام کردند که پس از گذشت چند روز سه نفر انصراف دادند و ۷ نفر هم مدارک مدیریتی شأن مورد تائید قرار نگرفت تا ۵ نفر برای رقابت در مجمع انتخاباتی منتظر تائید صلاحیت نهایی باشند. البته برخی از آنها که مدارکشان تائید نشد و در این خصوص اعتراض کرده اند، به این لیست ۵ نفره اضافه شوند.
این انتخابات در حالی برگزار می‌شود که محمد پولادگر برای ششمین دوره متوالی ثبت نام کرده و با وجود ناکامی هایی که در سالهای اخیر رقم خورده و سراشیبی سقوطی که تکواندو در آن قرار گرفته، بازهم به قصد درست کردن شرایط وارد انتخابات شده است.
اما نکته بسیار مهم و خطرناک در تکواندو این است که نزدیکان پولادگر و برخی آنها که منافعشان به حضور پولادگر در رأس فدراسیون گره خورده، معتقدند «اگر پولادگر نباشد، چه کسی می‌تواند تکواندو را مدیریت کند»! به عبارت ساده‌تر، تنها کسی که توانایی مدیریت در تکواندو را دارد، محمد پولادگر است و بس!
این تفکر غلط که چون سمی خطرناک در حال نابودی تکواندوست، در دو بخش قابل تأمل است. نخست اینکه پولادگر در تمام طول سالهای مدیریت در تکواندو اجازه رشد مدیران جوان را نداده و فقط خود را دیده و مطرح کرده تا اکنون برخی افراد معدود با القا این تفکر غلط، فقط و فقط رئیس فعلی را شایسته مدیریت در تکواندو بدانند.
نکته مهم دیگر اینکه آقایان نمی‌خواهند مدیران جوان، تحصلیکرده و متخصص در تکواندو را ببینند. قهرمانانی که در کنار کسب عناوین قهرمانی، تحصیلات آکادمیک را طی کرده و در بخش‌های مختلف رشد کرده و اکنون شایسته آن هستند که در ورزش مورد علاقه خود مورد اعتماد قرار گرفته و برای تحول و موفقیت آن تلاش کنند.
پر واضح است که در تکواندو قحط الرجال نیست، خانه تکواندو هم ملک شخصی کسی نیست که با چنین تفکراتی خود را بر حق دانسته و جمعی چند نفره و بسیار محدود بخواهند برای جمعی کثیر که اکثریت آنها از شرایط نیز ناراضی اند، تصمیم گیری کنند.
از سوی دیگر پولادگر یکی از نامزدهای معاونت وزارت ورزش بود و هر چند انتقالش به این پست با نوسان کم شانس شدن و گزینه شدن همراه بوده اما ممکن است در نهایت جانشین مهدی علی نژاد در معاونت ورزش قهرمانی وزارت ورزش شود.
این که پولادگر گزینه خود حمید سجادی برای معاونت ورزش قهرمانی است یا این که به وزیر ورزش پیشنهاد شده است هم جای بررسی دارد اما اگر انتخاب سجادی باشد باید از او سوال کرد براساس کدام متر و معیار رئیس ناکام سالهای اخیر یک فدراسیون را برای این مسئولیت سنگین انتخاب کرده است.
البته حضور احتمالی پولادگر در وزارت ورزش می تواند اتفاق خوشایندی برای مخالفانش و بسیاری از اهالی تکواندو باشد چرا که این فدراسیون پس از سالها می تواند رئیسی جدید را به خود ببیند و خون تازه ای در رگ های این رشته رو به افول و ناکام جاری شود.