خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: «جورج قرداحی» وزیر اطلاع رسانی سابق لبنان روز جمعه گذشته در جریان یک نشست خبری رسماً از سمت خود استعفا کرد. وی در این نشست خبری گفت: نیازی نیست که یک بار دیگر داستان را از ابتدا تعریف کنم و یادآوری کنم که سخنانم درباره یمن را پیش از انتصاب در پست وزارت بیان کرده بودم. قرداحی افزود: پس از اظهاراتم درباره یمن هجمه سنگین و البته غرض ورزانه‌ای از سوی برخی رسانه‌های لبنان و کشورهای حاشیه خلیج فارس علیه من به راه افتاد.
وی عنوان کرد: من نمی‌خواهم مایه آزار و اذیت برای لبنان باشم. طبیعی است که برادران لبنانی‌ام در کشورهای حاشیه خلیج فارس از خودم برایم مهمتر هستند. از همین روی، تصمیم گرفتم از پستم استعفا دهم. قرداحی گفت: واقعیت این است که جنگ یمن تا ابد ادامه پیدا نخواهد کرد و روزی فراخواهد رسید که طرف‌های درگیر در این جنگ دور یک میز برای مذاکره با یکدیگر خواهند نشست. رئیس جمهور ماکرون با عربستان در خصوص ازسرگیری روابط آن با لبنان صحبت خواهد کرد.
وزیر اطلاع رسانی سابق لبنان اظهار داشت: صحبت‌های چند هفته پیش وزیر خارجه عربستان در خصوص اینکه ریشه مشکلات ریاض با بیروت فراتر از سخنان وزیر اطلاع رسانی لبنان است، خود به تنهایی گویای همه چیز است. با توجه به مطالبات بسیاری که برای استعفا از پستم وجود دارد، تصمیم به استعفا گرفتم. از این پس، تداوم حضور من در دولت لبنان کاملاً بیهوده است.
می‌توان از قرداحی به عنوان بزرگترین برنده حوادث اخیر در لبنان یاد کرد چرا که بدون تغییر مواضع خود در قبال جنگ یمن از پستش استعفا داد قرداحی گفت: از گروه‌هایی که از من حمایت به عمل آوردند تشکر می‌کنم. همه ما در راستای خدمت به اهداف عالی لبنان حرکت می‌کنیم. از آنجایی که ابتکار عمل جدیدی برای از سرگیری روابط میان عربستان و لبنان از سوی ماکرون مطرح شد، از پست خود استعفا دادم. امیدوارم طرح فرانسه برای بازگشت روابط ریاض و بیروت موفقیت آمیز باشد. در همین ارتباط، خبرگزاری مهر گفتگویی را با «طراد حماده» وزیر سابق لبنانی ترتیب داده است که مشروح آن را مطالعه می‌کنید؛
طراد حماده در پاسخ به سؤالی پیرامون علل و عوامل استعفای قرداحی از پست خود تأکید کرد: پس از آنکه «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه طرح جدیدی را به منظور حل و فصل بحران میان بیروت و ریاض ارائه کرد، قرداحی تصمیم به استعفا از پست خود گرفت. این درحالی است که برخی دیگر از گروه‌های سیاسی در لبنان نیز از طرح رئیس جمهور فرانسه برای کاهش تنش‌ها حمایت به عمل آوردند.
وی در ادامه افزود: روابط میان عربستان و لبنان به دنبال بحران اخیر تقریباً به مرز قطع شدن کامل رسیده بود که قرداحی تصمیم به استعفا گرفت. پس از این اقدام قرداحی، امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه توانست طرح خود برای پایان بحران میان ریاض و بیروت را ارائه دهد.
این وزیر سابق لبنانی همچنین یادآور شد: در زمینه بحران میان لبنان و عربستان هنوز اتفاق چشمگیری رخ نداده است. به هر حال، تلاش‌های دیپلماتیک برای حل و فصل این بحران ادامه دارند. هر چند که بازگشت روابط لبنان و عربستان به شکل اول خود کار بسیار سختی به نظر می‌رسد اما تلاش‌های دیپلماتیک در این عرصه متوقف نشده اند. من معتقدم که بازگشت روابط به حالت اولیه مستلزم تلاش‌های طاقت فرسا و بی وقفه است.
عربستان سعودی با سو استفاده از شرایط اقتصادی سخت لبنان به دنبال سیطره بر این کشور است طراد حماده در ادامه سخنان خود در این زمینه عنوان کرد: تاکنون نشانه‌ای مبنی بر حل و فصل بحران و تنش در روابط میان عربستان و لبنان مشاهده نشده است. در رابطه با اینکه برندگان و بازندگان این ماجراء چه کسانی هستند، نمی‌توان قضاوت کرد. باید منتظر ماند و دید که چه دستاوردهایی محقق خواهد شد. آنچه که واضح به نظر می‌رسد این است که نخست وزیر میقاتی احساس کرده است که از حمایت و پشتیبانی قوی فرانسه برخوردار است.
وی همچنین اظهار داشت: باید به این مسأله نیز توجه داشت که رئیس جمهور فرانسه نیز از رهگذر مداخله در زمینه حل و فصل بحران میان عربستان و لبنان به دنبال بهره برداری از این اقدام خود در انتخابات است. با تمامی اینها، معتقدم که بزرگترین برنده ماجرایی که به راه افتاد، جورج قرداحی است. او استعفا داد اما از موضع خود درباره بیهودگی جنگ یمن عقب نشینی نکرد.
این وزیر سابق لبنانی افزود: علت تنش در روابط میان عربستان و لبنان تنها به خشمگین شدن سعودی‌ها از اظهارات وزیر اطلاع رسانی سابق این کشور محدود و محصور نمی‌شود. مسأله خیلی فراتر از این مسائل است. در واقع، سعودی به دنبال سیطره بر لبنان است و می‌خواهد از شرایط اقتصادی سخت این کشور سو استفاده کند. ریاض تلاش می‌کند سیاست‌های خود را به لبنان دیکته کند.
وی در پایان اظهار داشت: علیرغم تمامی اقداماتی که عربستان علیه بیروت انجام می‌دهد، لبنانی‌ها با تکیه بر قدرت ملت و مقاومت خود به حقشان در برخورداری از عزت و آزادی پایبند می‌مانند و از آن کوتاه نمی آیند.