به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه تهران، استاد مهدی نمازی‌زاده که در جامعه علمی ایران و از سوی شاگردان و همکارانش در گروه‌ها و دانشکده‌های تربیت‌بدنی دانشگاه‌های مختلف کشور به عنوان پدر علم رفتار حرکتی ایران شناخته می‌شود، در آئینی با حضور دکتر سیدمحمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران، دکتر محمود گودرزی رئیس دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی و دکتر مهدی شهبازی مدیرکل حوزه ریاست و روابط عمومی دانشگاه تهران و در جمع اساتید و دانشجویان تربیت بدنی در محل دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران مورد تجلیل قرار گرفت.
در آئین نکوداشت استاد مهدی نمازی‌زاده، فیلم مستند زندگی‌نامه این معلم فرزانه برای اولین بار پخش شد. در این مستند، معرفی سبک زندگی استاد، انس او با کتاب‌های اجتماعی و همچنین نوع نگاهش به موسیقی، دوستی با فرزندان و … مورد اشاره قرار گرفته بود.
نمازی‌زاده در بخشی از این مستند می‌گوید: استفاده از ورزش به عنوان یک ابزار برای تربیت افراد و شکل‌گیری شخصیت افراد، یادآور این است که هر کسی وارد رقابت می‌شود، اولین رقیبش را خودش بداند.
پدر علم رفتار حرکتی ایران درباره نوع رفتار و برخوردش با دانشجویان بسیاری که داشته است، گفت: هیچ‌گاه از موضع قدرت به دانشجو تحکم نکردم و تلاش کردم عشق و علاقه به علم را در آنها ایجاد کنم.
سید محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران نیز در آئین نکوداشت دکتر مهدی نمازی‌زاده، در سخنانی اظهار داشت: دکتر نمازی‌زاده از مفاخر دانشگاه تهران هستند و این نکوداشت حداقل اقدام در مسیر جبران تلاش‌هایی است که این استاد برای دانشگاه تهران داشته است.
وی افزود: نکوداشت دکتر نمازی‌زاده، قبل از اینکه برای این استاد بزرگوار اهمیت داشته باشد، برای خود ما ارزشمند است که به حضور چنین اساتیدی در دانشگاه افتخار کرده و زمینه‌ای فراهم کنیم تا وقتی اساتید و دانشجویان‌مان تجلیل این اساتید را می‌بینند، تعهدشان نسبت به دانشگاه افزایش پیدا کند.
رئیس دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: برکت حضور اساتید پیشکسوت، به کار و محیط سازمانی دانشگاه برکت می‌دهد. آموزه‌های دینی نیز به صورت مکرر بر تکریم و گرامیداشت عالمان و پیشکسوتان تاکید دارند و هم از منظر علمی و هم از منظر مبانی دینی، بزرگ داشتن مفاخر و بزرگانی مانند دکتر نمازی‌زاده دارای جایگاه بالایی است.
مقیمی، گرامیداشت واقعی اساتید پیشکسوت را در مستندسازی تجربیات ایشان دانست و افزود: پاس داشتن واقعی سرمایه بزرگ اساتید پیشکسوت، ناظر بر این است که تجربیات این گوهرهای کمیاب منتقل شوند. پس باید تجربیات‌شان را مستند کنیم و کتاب‌هایی را از مفاخر دانشگاه تهران تولید کنیم؛ نانوشته‌هایی که متأسفانه کمتر مدون و مکتوب شده‌اند. اما معاونت پژوهش‌وفناوری دانشگاه می‌تواند برای این موضوع مهم برنامه‌ریزی کند.