گل نرگس (با نام یونانی نارسیس) به دلیل زیبایی منحصر به فرد، یکی از محبوب‌ترین گل‌ها به شمار می‌آید؛ دو نوع گل نرگس در ایران وجود دارد: نرگس شیراز و نرگس شهلا (نرگس هلندی) هستند. در ادبیات بین‌الملل از این گل به عنوان سمبلی از امید، دوستی و جوانمردی یاد شده است، به ویژه که در فرهنگ ایرانی گل نرگس نماد شیراز است و در کنار ریشه آن در ادبیات فارسی و اشعار حافظ شیرازی و سایر شعرا، و همنامی این گل با نام مادر حضرت مهدی موعود (عج) دارای ریشه فرهنگی غنی و مقدس بودن نام آن را در فرهنگ ایرانی به ارمغان آورده است. از خواص درمانی و پزشکی عطر این گل به تأثیر مثبت آن بر مخاط، سینوس‌ها و بر روی عملکرد مغز اشاره شده است.
مناطق اصلی که بصورت نوبرانه در کشور به امر تولید گل نرگس می‌پردازند شهرستان‌های خفر، کازرون، بهبهان و مناطقی در مزارع شمال کشور و خراسان شمالی و یزد است. برداشت گل نرگس از اوایل آبانماه در شهرستان خفر استان فارس آغاز می‌گردد و تا اواخر دی ماه ادامه پیدا می‌کند. شهرستان خفر استان فارس با مساحت زیر کشت تقریبی چهارصد هکتار نقش ویژه‌ای در تولید گل نرگس به ویژه نژاد «شهلای پُر پَر شیرازی» ایفا می‌کند، و ابتکاری که گل‌های نرگس شهرستان خفر را متمایز از سایر شهرها می‌نماید، کاشت این گل در فضای باغ‌های میوه است که باعث می‌شود که گل نرگس با در اختیار داشتن نور مناسب و سایه کافی، فضای کامل برای رشد و ساقه سازی را داشته باشد. حجم تولید این گل در شهرستان خفر استان فارس حدوداً صد تن با حجم عددی ۱۰ میلیون شاخه گل برآورد می‌گردد.
با توجه به مصرف کم آب و مناسب بودن این گل برای رشد در اقلیم خشک آب و هوایی ایران، گل نرگس یکی از گونه‌های مناسب گل است که امکان ایجاد ارزش ارزی و ریالی بالایی برای کشاورزان فراهم می‌آورد. عمده نرگس تولید شده در شهرستان خفر به صورت شاخه بریده برای بازار گل شهرهای تهران، اصفهان و شیراز به دست مصرف کنندگان می‌رسد. تلاش‌هایی تا کنون برای صادرات این گل و استفاده از آن در صنایع تبدیلی مثل اسانس گیری و صادرات آن به کشورهای منطقه انجام شده است اما به دلیل منظم نبودن و نداشتن برنامه منظم امکان ایجاد فرصت ارزآوری از این محصول دریغ شده و نیازمند تمرکز بیشتر مسئولین امر در حمایت از پرورش این گل به ویژه در شهرستان خفر استان فارس است.