این روزها همزمان با آغاز جشن های سال نوی میلادی و شب یلدا، دکوری در یکی از پاساژهای شمال شهر تهران نصب شده که به مناسبت آئین شب یلدا، المان‌هایی از جشن سایبان یهودیان را نیز دارد! 

به گزارش خبرنگار مهر، این روزها شهر تهران تم جشن شب یلدا به عنوان میراث ناملموس ایرانی را به خود گرفته است. در گوشه و کنار شهر انارها، خرمالوها، عروسک‌ها و مجسمه‌ها، شیرینی و شمع‌های یلدایی خودنمایی می‌کنند در کنارش هم هندوانه و انگورهای تابستان از انبارها بیرون آمده‌اند تا بتوانند جایی در سفره شب یلدا داشته باشند.

پاساژها، مغازه‌ها و حتی لباس فروشی‌ها و ادویه فروشی‌ها هم تم یلدایی به خود داده‌اند تا هم زیباتر شوند و هم جذاب‌تر. دکورهایی که پر شده از میوه‌های فصل و کرسی و وسایل قدیمی که دورهمی های نوستالژیک را به یاد آورد.

در این میان در یکی از پاساژهای معروف شمال شهر تهران هم در یکی از طبقات چنین دکوری را بر پا کرده و اینفلوئنسرهای زیادی را به سمت خود کشانده تا بتوانند هم پاساژ را در این روزها تبلیغ کنند هم تم یلدایی آن را.

در طبقه انتهایی این پاساژ دکوری کوچک قرار داده شده که مردم زیادی با آن عکس یادگاری می‌گیرند اما چه تعداد از آنها می‌دانند این دکور تلفیقی از جشن یلدا و جشن سایبان یهودیان است!

کرسی و چراغ علاالدین در کنار طبق‌های خرمالو و انار و آجیل و پرتقال یادآور یلدای ایرانی خواهد بود اما این دکور سقفی سبز با پوششی از گیاهان دارد و از آن میوه‌های فصل آویزان است.

این سقف و همنشینی زیر آن یادآور جشن سوکوت یا جشن سایبان یا جشن گردآوری محصول است که توسط یهودی‌ها برگزار می‌شود.

یهودیان سایبانی کنار خانه یا در بالکن آپارتمان شان درست می‌کنند که سقفش را از شاخه‌های بزرگ نخل یا درختان دیگر می‌پوشانند. دیواره‌های آن از پارچه یا چوب است و سقف سایبان با میوه تزئین می‌شود. زیر این سایبان می‌نشینند و یک دورهمی دارند.

درست مانند دکور یلدا که سایبانی پوشیده از برگ درختان و انار دارد و از دیوارهای پوشیده با برگش میوه‌هایی مانند انگور آویزان شده است و زیر این سایبان نیز کرسی ایرانی قرار دارد!

هر چند در کشورمان ایران، آزادی مذاهب رسمی پذیرفته شده و افرادی با مذاهب مختلف در کنار هم زندگی می‌کنند اما تلفیق یک جشن ایرانی با جشن دیگر آن هم در یک دکور تنها می‌تواند به تحریف آن بیانجامد. به خصوص آنکه اینفلوئنسرهای مختلفی نیز به این مکان رفته و بدون آگاهی آن را تبلیغ می‌کنند. همچنین تصاویر این دکور نیز اکنون از شبکه‌های تلویزیونی ایران در حال پخش است.

جای طرح این سوال از متولیان این مجتمع تجاری وجود دارد که آیا بهتر نبود پیش از نصب این دکور در نتیجه مشورت با صاحب نظران و متخصصان از نصب چنین المان‌هایی که هیچ سنخیتی با جشن یلدا ندارد جلوگیری می‌شد.

هر چند به نظر می‌رسد این موضوع از نگاه دستگاه‌های نظارتی مغفول مانده و نسبت به آن بی توجهی شده است و باید پرسید مسئولان یک مجتمع تجاری آیا نسبت به شناخت از این جشن نا آگاه بوده و یا با هدف و مقصودی خاص از آگاهی اندک شهروندان استفاده کرده و نسبت به ترویج این جشن در کنار جشن یلدا اقدام کرده‌اند.