خبرگزاری مهر، گروه استانها: این روزها اتیسم در دنیا دیگر مسئله منحصربه‌فرد و پیچیده‌ای نیست، بلکه یک اختلال است که بسیاری از جوامع وجود آن را فهمیدند و افراد درگیر با آن را نیز درک کردند. در این روزها دیگر افراد مبتلا به این اختلال دنبال راهی برای ارتباط و ورود به جامعه می‌گردند تا بتوانند برای جامعه خود مفید باشند و فرصت ظهور پیدا کنند. فرصتی که جوامع معمولاً سخت در اختیار این افراد قرار می‌دهند، اما هیچ سد آهنی و غیر قابل شکستنی برای این افراد وجود ندارد.
یزدان مرعشی‌پور یکی از افراد مبتلا به طیف آسپرگر است که توانسته راه خود را در هنر بیابد. او که متولد سال ۱۳۷۸ است، با رقص قلم بر روی کاغذ توانسته استعداد خود را نشان دهد و این روزها موفق به برگزاری اولین نمایشگاه نقاشی انفرادی خود نیز شده است.
این هنرمند در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره چگونگی ورود به دنیای نقاشی می‌گوید: در دوران کودکانی یک طرح صاف را نمی‌توانستم بکشم و هیچ علاقه‌ای به نقاشی نداشتم، اما ناگهان جرقه‌ای در ذهن من زده شد و به طراحی علاقه‌مند شدم. در این راه با کمک مربی‌ام توانستم طرح‌های مختلفی را بکشم. طراحی برای من حس آرامش دارد، در زمانی که نقاشی می‌کنم آنقدر در آن غرق می‌شوم که حتی اگر کسی من را صدا کند نیز نخواهم شنید. نقاشی به من آرامش داد و از استرس رها کرد، از طرفی احساس بیکاری نیز ندارم و حس می‌کنم که کار مفیدی را انجام می‌دهم.
مرعشی‌پور با اشاره به نمایشگاه آثار خود، ادامه می‌دهد: در این نمایشگاه نزدیک ۳۰ اثر وجود دارد که در موضوعات اصلی آن حیوانات و طبیعت است. نقاشی‌ها بیشتر از تخیل و حس خودم نشأت می‌گیرد، به همین دلیل از حیوانات در کار خود زیاد استفاده می‌کنم؛ حیوانات به من آرامش خاصی می‌دهند. همچنین از طبیعت نیز در خلق آثار الهام بسیاری گرفتم. از طرفی سعی می‌کنم در کارهایم از رنگ‌های شاد استفاده کنم و از طیف رنگ‌های آبی، قرمز و زرد بیش از هر رنگ دیگری استفاده کرده‌ام.
او درباره طیف آسپرگر نیز توضیح می‌دهد: آسپرگر بیماری کمتر شناخته شده در جهان است و افرادی که با آن درگیر هستند معمولاً رفتارهای کلیشه‌ای دارند. تنهایی برای این افراد بسیار بد است و باید در اجتماع باشند و سرکار بروند. آن‌ها باید بتوانند کسب درآمد داشته باشند و حساب و کتاب را یاد بگیرند. از سه سالگی خانواده من متوجه اختلال من شدند، اما همواره در مدرسه رفتم و سعی کردم در اجتماع حضور داشته باشم. اما دانشگاه برای من حس غریبی داشت و همیشه سعی داشتم بیماری خود را پنهان کنم.
مرعشی‌پور خطاب به خانواده‌هایی که آسپرگر دارند، توصیه می‌کند: به کودکان خود نگویید که شما مریض هستید، چون اتیسم یک رفتار است و دست بچه نیست. بچه‌ها باید زیر نظر مربی آموزش ببینند و بتوانند در اجتماع ظهور و بروز داشته باشند.
خانواده‌ها باید اتیسم را بپذیرند
همچنین نسترن سیستانی، مربی یزدان مرعشی‌پور درباره اختلال اتیسم طیف آسپرگر می‌گوید: اختلال اتیسم از بعد از دو سالگی در کودکان نمایان می‌شود، در این زمان کودکانی که با این اختلال دسته و پنجه نرم می‌کنند امکان برقراری ارتباط چشمی ندارند و به اشیا بی‌جان علاقه بیشتری نسبت به جانداران و انسان‌ها نشان می‌دهند. آسپرگر نیز یک طیف خفیف از اتیسم دسته بندی می‌شود، کودکان در این حیطه توانایی بالایی در صحبت کردن و حافظه بسیار قوی دارند، اما از طرفی در فعالیت‌های جسمانی دچار ضعف‌هایی هستند که با تمرین و تکرار حل می‌شود.
او درباره نمایشگاه انفرادی نقش یزدان مرعشی‌پور نیز توضیح می‌دهد: برای آغاز بهبود وضعیت افراد با درگیری‌هایی نظیر اتیسم و آسپرگر از طریق هنر و نقاشی در ابتدا تستی به نام «هما» گرفته می‌شود تا سطح توانایی و استعداد افراد شناسایی شود. بر این اساس برای هر شخص برنامه‌ریزی می‌شود، برای یزدان مرعشی‌پور این پروسه یک سال طول کشید و امروز نمایشگاه انفرادی نقاشی او برگزار شده است.
سیستانی اضافه می‌کند: یزدان در ابتدا با ایده گرفتن از نقاشی‌ها و کشیدن از روی آن‌ها کار خود را آغاز کرد، او برداشت خود را از نقاشی دارد و هیچ‌وقت عیناً آن را کپی نمی‌کند، او رنگ و نوع نقاشی خود را انتخاب می‌کند. درباره نمایشگاه نیز نظر خود او چیدمان و کار کردن به شکل کلاژ بود.
او در پاسخ به این سوال که نقش خانواده‌هایی که فرزندانی با اختلال اتیسم دارند چه باید بکنند، تصریح می‌کند: اولین و بهترین کار پذیرش این اختلال است، خانواده باید از چهارچوب انکار خارج شده و آغاز به آموزش‌های ویژه برای بچه داشته باشد. این اختلال بسیار وسیع است و هر بچه‌ها با دیگری متفاوت است، از همین روی خانواده‌ها نیاز است به مراکز و مربیان اعتماد کنند. این بچه‌ها ناتوان نیستند و توانایی خاص آن‌ها باید دیده و پرورش داده شود.