ایمان یونسی از اکران‌کنندگان مردمی جشنواره فیلم «عمار» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره یک دهه برگزاری این رویداد توضیح داد: نقطه قوت جشنواره فیلم «عمار»، مردمی بودن آن است. رویدادی که بدون تکلف و بدون وابستگی به جایی تا به امروز برگزار شده است. به‌نوعی «مردم» دست‌اندرکاران اصلی این جشنواره هستند.
وی با اشاره به کیفیت فیلم‌های حاضر در جشنواره «عمار» گفت: از آنجایی که غالب فیلم‌های حاضر در این جشنواره، کار اول سازندگانشان هستند، شاید آثاری باب طبع اکثر مردم نباشند. این فیلمسازان تازه‌کار هستند و بودجه‌های اندکی هم در اختیار دارند و همین موارد باعث می‌شود که فیلم‌ها کیفیت لازم را نداشته باشند. اما همین فیلمسازان باید کسب تجربه کنند.
این اکران‌کننده مردمی جشنواره «عمار» درباره فعالیت‌های خود توضیح داد: ما در حال حاضر در کرمان مستقر هستیم. طی سال‌های گذشته فیلم‌ها را در روستاهای محروم منطقه با استفاده از ویدئوپروژکشن اکران کرده‌ایم. اکران فیلم برای مردم این مناطق غالباً تازگی دارد. بخش عمده‌ای از این افراد اساساً دسترسی به فیلم‌های در حال اکران سینمای ایران ندارند. شاید در یکی دو سال اخیر به واسطه اینترنت دسترسی‌ها به فیلم‌های مختلف کمی بیشتر شده باشد اما تجربه تماشای یک فیلم روی پرده همزمان با نمایش آن در پایتخت برای آن افراد بسیار خوشحال‌کننده و تعجب برانگیز بود.
وی افزود: برخی از این افراد باور نمی‌کردند که یک فیلم همزمان با تهران در روستای محروم آن‌ها که حتی پرده مناسب برای نمایش فیلم ندارد، اکران می‌شود. در این مناطق اساساً سینما وجود نداشته است و به همین دلیل وقتی در فضای اکران یک فیلم قرار می‌گیرند، با شور و شعف با آن مواجه می‌شدند. توقع داشتند فیلم‌های دیگری هم برای آن‌ها اکران کنیم و تا چند ساعتی حاضر نبودند از محل نمایش فیلم‌ها به خانه بروند.
یونسی در بخش دیگر از صحبت‌های خود گفت: در برخی مناطق که امکان چیدن صندلی داشتیم، به این طریق فیلم‌ها را اکران می‌کردیم اما در مناطقی هم از فرش برای استقرار مخاطبان استفاده می‌کردیم. در حال حاضر اکران‌های مردمی «عمار» در کل استان کرمان انجام می‌شود. در برخی مناطق یک بار اکران داشته‌ایم و در مناطقی دیگر که نیروهای جهادی و داوطلب بیشتر حضور داشتند، اکران‌های بیشتری هم داریم.
وی درباره درآمد مالی حاصل از اکران‌های مردمی هم توضیح داد: در مناطق دور از پایتخت، پرداخت هزینه برای تماشای فیلم کمی سخت است. به‌خصوص که مردم این مناطق معمولاً درآمدهای بسیار پایین دارند و پیش از این هم با سینما آشنایی نداشته‌اند. در برخی روستاهای محروم، مردم اساساً درآمدی ندارند که انتظار داشته باشیم برای تماشای فیلم هزینه‌ای هم پرداخت کنند، اما این فرهنگسازی به‌صورت کم‌کم دارد شکل می‌گیرد که مردم بدانند برای محصول فرهنگی باید هزینه کنند. تا پیش از این برخی نهادهای فرهنگی هزینه این اکران‌ها را پرداخت می‌کردند و مردم هم به تماشای رایگان فیلم‌ها عادت کرده بودند، تغییر این ذائقه زمان می‌برد.
این فعال فرهنگی در پایان مطرح کرد: در حال حاضر اکران‌های مردمی «عمار» در برخی مناطق با فروش بلیت صورت می‌گیرد و در برخی مناطق هم بلیت اختیاری عرضه می‌شود تا افرادی که تمایل دارند، به خواست خودشان به تولید این آثار کمک کنند. نمونه‌هایی داشته‌ایم که مثلاً در یک اکران مردمی، یک فرد تا ۵۰۰ هزار تومان برای کمک به ساخت این جنس آثار، کمک کرده است. در مواردی حتی مردم سوژه‌هایی را در اختیار ما می‌گذارند تا گروه‌های فیلمسازی سراغ آن بروند. مثلاً مستندی در «عمار» داریم به نام «گردان نانواها» که مربوط به گروهی از خانم‌هاست که در زمان جنگ برای رزمنده‌ها نان می‌پختند و به جبهه می‌فرستادند. این سوژه از همین اکران‌های مردمی بیرون آمد و بعدها درباره آن مستندی هم ساخته شد.