به گزارش خبرگزاری مهر، اتحادیه انجمنهای علمی معماری، مرمت و شهرسازی کشور زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری درباره موضوع تخریب بافت تاریخی شیراز نامهای به ابراهیم رئیسی (رئیس جمهوری) نوشت.
این اتحادیه به نمایندگی از دانشجویان سراسر کشور در سه رشته معماری، مرمت و شهرسازی کشور در این نامه نگرانی خود به خاطر تخریبهای سازمان یافته و گسترده در گذشته و امروز بافت تاریخی شیراز را به اطلاع رئیسجمهور رساند.
در بخشی از این نامه آمده است:
«همانگونه که مستحضرید تخریبهای گستردهای در بافت تاریخی شهر شیراز در این سالها تحت عنوان توسعه حرم صورت گرفته؛ که با تأسف بسیار اکثر بناهای جایگزین، کاربریهای تجاری داشته و به نوعی پاساژسازی و مالسازی با عنوان توسعه حرم صورت گرفته است. این سوداگری شهری گسترده متأسفانه قصد توقف نداشته و هر روز به بهانههای مختلف و با طرحهای عجولانه و بدون کارشناسی، بخشهای بزرگی از بافت تاریخی شیراز با پیشینه هزارساله و همپیوند با هویت ایرانی – اسلامی را به عنوان توسعه حرم، اما با مقاصد پشت پرده مالی و سوداگری نابود کرده است.
پروژه ناموفق بینالحرمین که پس از سالها هیچ رونق و اعتلایی به مفهوم زیارت نداده، درس عبرتی برای متولیان امر نشده است و همچنان به دنبال مداخلات بزرگ مقیاس در محدوده حرم و تخریب تاریخ و فرهنگ شیراز هستند. در آخرین طرحی که برای این بافت ارزشمند تاریخی برنامهریزی شده است، ایجاد یک صحن بزرگ بین حرم شاهچراغ (ع) و حرم سید علاالدین حسین (ع) است که با تخریب ۵۷ هکتار (۵۷۰ هزار مترمربع) از بافت تاریخی و از بین رفتن صدها خانهی ثبت ملی و ارزشمند همراه خواهد بود. تخریب مواریث فرهنگی و تاریخی این سرزمین توسط هر جایگاه، سازمان یا مقام مسئولی، خیانت به فرهنگ، تاریخ و هویت این سرزمین است.
آنچه که باعث تأسف بسیار است، این حقیقت غیر قابل کتمان بوده که موارد بسیاری از تملکها و تصاحبهای خانههای این بافت تاریخی به زور و با حکم دادگاه و یا قطع خدمات شهری نظیر برق و گاز جهت فشار برای تخلیه خانهها و در کل با عدم رضایت ساکنان همراه بوده و به نوعی بخشهایی از توسعه حرم مطهر به صورت غصبی اتفاق افتاده است و قطعاً ارواح طیبه امامزادگان عظیمالشأن مدفون در این شهر مذهبی تاریخی نیز راضی به توسعه حرم به این شکل نیستند و در ثانی، حتی اگر این تخریبها با رضایت مالکین اتفاق افتاده باشد، اموال فرهنگی و تاریخی جز سرمایهها و ثروتهای فرهنگی کل مردم جامعه محسوب شده و تصمیم در مورد وجود و یا عدم وجود آنها صرفاً بر عهده مالکین و مسئولین امر نیست و نمیتوان بر اساس تصمیمهای مادی و معیشتی از جانب مردم ساکن در بافت و یا تصمیمهای سرمایهگذاران خصوصی و دولتی با نیتهای سوداگرانه مالی و نیز تصمیمهای سیاسی و اجماع و تبانی از طرف مسئولین استانی و کشوری، نسبت به تخریب این میراث فرهنگی به جای مانده از تاریخ و هویت ایرانی – اسلامی قدم ناثواب برداشت.
اتحادیهی انجمنهای علمی دانشجویی معماری، مرمت و شهرسازی ایران به نمایندگی از دانشجویان سراسر کشور در این سه رشته، تقاضامند است هرچه سریعتر نسبت به توقف اقدامات مخربانه در بافت تاریخی شهر شیراز و حفاظت و مرمت بناهای ارزشمند آن و ترویج مفاهیم «زیست مؤمنانه در جوار حرم مطهر شاهچراغ» و «گردشگری زیارت محور با تأکید بر حفاظت از ارزشهای تاریخی و فرهنگی» دستورات، اقدامات و پیگیریهای لازم را مبذول کنید.»