به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، محققان دانشگاه زوریخ سوئیس بیش از ۲۰۰ شهروند سالخورده را به مدت بیش از هفت سال تحت نظر گرفتند. شرکت کنندگان در مطالعه تحت تأثیر زوال عقل نبودند، ضریب هوشی متوسط تا بالاتر از حد متوسط داشتند و زندگی اجتماعی بسیار فعالی داشتند.
آنها از نظر عصب آناتومیک و همچنین عصب روانشناختی با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی در فواصل زمانی معین مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس تجزیه و تحلیل‌های آماری پیچیده، محققان توانستند نشان دهند که تحصیلات آکادمیک تأثیر مثبتی بر انحطاط مغز مرتبط با سن دارد.
یافته‌ها نشان داد که در طول هفت سال، شهروندان سالخورده با مدرک تحصیلی دانشگاهی افزایش قابل‌توجه کمتری در علائم معمولی انحطاط مغزی نشان دادند.
علاوه بر این، دانشگاهیان نیز اطلاعات را سریع‌تر و دقیق‌تر پردازش می‌کردند. در مجموع کاهش عملکرد پردازش ذهنی آنها کمتر بود.
این یافته‌ها به یافته‌های اولیه سایر گروه‌های تحقیقاتی می‌افزاید که تحصیلات تأثیر مثبتی بر پیری مغز دارد. مطالعات قبلی همچنین نشان می‌دهد که سرعت پردازش ذهنی به یکپارچگی شبکه‌های عصبی در مغز بستگی دارد. اگر این شبکه‌ها تحت تأثیر قرار گیرند، سرعت پردازش ذهنی کاهش می‌یابد.
با وجود اینکه هیچ رابطه علّی بین تحصیلات و کاهش انحطاط طبیعی مغز تاکنون یافت نشده است، اما محققان معتقدند که سطح بالای تحصیلات منجر به افزایش شبکه‌های عصبی و شناختی در طول زندگی افراد می‌شود. در نتیجه در سنین بالا، مغز آنها بهتر می‌تواند هر گونه نقصی را که رخ می‌دهد، جبران کند.
ممکن است مغزهایی که در سنین بالا فعال هستند کمتر در معرض فرآیندهای انحطاط و نابودی قرار گیرند، اگرچه این امر باید در دوره بعدی مطالعه طولانی مدت در حال انجام تأیید شود.