خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه: عقیده به ظهور یک مصلح بزرگ آسمانى در پایان جهان، یکى از مسایل بسیار مهم و حساسى است که نه تنها در آیین اسلام، بلکه در همه ادیان آسمانى و نه تنها در میان پیروان ادیان و مذاهب بلکه در نزد بسیارى از مکاتب مختلف جهان سابقه طولانی دارد و تمامى پیروان ادیان بزرگ عالم از مسیحیان، کلیمیان و زرتشتیان گرفته تا پیروان مکتبهاى الحادى، همه و همه به آن باور دارند .

انتظار ظهور یک مصلح بزرگ آسمانى و امید به آینده و استقرار صلح و عدل جاویدان، امرى فطرى و طبیعى است که با ذات و وجود آدمى در ارتباط بود، با آفرینش هر انسانى همراه است، زمان و مکان نمى شناسد و به هیچ قوم و ملتى اختصاص ندارد.

از این رو، همه افراد طبق فطرت ذاتى خود تمایل دارند روزى فرا رسد که جهان بشریت در پرتو ظهور رهبرى الهى و آسمانى و با تأیید و عنایت پروردگار، از ظلم ظالمان و ستم ستمگران نجات یافته، شور و بلوا در جهان پایان پذیرد و انسانها از وضع فلاکت بار موجود نجات یابند و از نابسامانى و نا امنى و تیره روزى خلاص شوند و سرانجام به کمال مطلوب و زندگى شرافتمندانه اى  نایل آیند.

به همین دلیل، در تمام ادیان و مذاهب مختلف جهان، از مصلحى که در آخرالزمان ظهور کرده ، به جنایتها و خیانتهاى ضد انسانی خاتمه داده و شالوده حکومت واحد جهانى را بر اساس عدالت و آزادى واقعى بنیان خواهد نهاد سخن به میان آمده و تمام پیامبران و سفیران الهى در این زمینه به مردم با ایمان جهان، نویدهایى داده اند.

البته ادیان و مذاهب مختلف و دیگر ملل و اقوام گذشته و مکاتب مختلف جهان درباره نام آن بزرگوار با هم اختلاف نظر دارند، مسلمانان او را "مهدى موعود" و پیروان سایر ادیان و مکتبها و ملتها و توده هاى محروم، وى را "مصلح جهانى" یا "مصلح غیبى"، یا "رهاننده بزرگ"، "نجات بخش آسمانى" و یا "منجى اعظم" مى نامند ولى درباره اوصاف کلی، برنامه هاى اصلاحى، تشکیل حکومت واحد جهانى بر اساس عدالت و آزادى و ظهور او در آخرالزمان اتفاق نظر دارند.

امروز بسیارى از اندیشمندان و فلاسفه جهان نیز عقیده دارند که با پیشرفت سریع صنعت و تکنولوژى، زندگى ماشینى، رقابت هاى ناسالم نظامى، بازیهاى خطرناک سیاسى، و احساس یأس و نا امیدى در بین جوامع بشرى براى رهایى از اوضاع نابسامان کنونى، تشکیل حکومت واحد جهانى بر اساس عدالت و آزادى لازم و ضرورى است.

اصالت اعتقاد به ظهور منجى

عقیده به ظهور یک نجات دهنده بزرگ آسمانى و امید به یک آینده روشن که در آن، نگرانیها و هراسهابرطرف شده و به برکت ظهور یک شخصیت ممتاز الهى همه تاریکیها از پهنه گیتى برچیده و ریشه ظلم و جهل و تباهى از روى کره زمین برکنده شود، یک اعتقاد عمومى ثابت است که همواره در همه وقت، در همه جا و در همه زمانها بین تمام ملتها شایع و رایج بوده است.

بر اساس تحقیقات پژوهشگران مسایل اسلامى، این عقیده در طول دوران زندگى انسانها پیوسته در میان همه ملتها و پیروان ادیان بزرگ موجود بوده، و حتى اقوام مختلف جهان چون: اسلاوها، ژرمنها، اسنها و سلتها نیز معتقدند که سرانجام باید پیشوایى در آخرالزمان ظهور کرده، بى عدالتى ها را از بین برده، حکومت واحد جهانى تشکیل داده و در بین مردم بر اساس عدالت و انصاف داورى کند.

مروری بر تاریخ این نکته را مورد تأکید قرار می دهد که عقیده به ظهور یک رهبر مقتدر الهى و آمدن مصلحى در آخرالزمان به نام منجى موعود جهانى به قدرى اصیل و ریشه دار است که در اعماق دل ملتها و پیروان همه ادیان الهى و تمام اقوام و ملل جهان جا گرفته، به طوری که در طول تاریخ بشریت، انسانها در فراز و نشیب هاى زندگى، با یادآورى ظهور چنین رهبر مقتدرى، پیوسته خود را از یأس و ناامیدى نجات داده و در انتظار ظهور آن مصلح موعود جهانى در پایان جهان لحظه شمارى مى کنند.