خبرگزاری مهر، گروه استانها- محمد صالحی: حدود دو سال از آغاز شیوع ویروس کرونا می‌گذرد و با گذشت این مدت طولانی همچنان زندگی روزمره ما تحت تاثیر آن قرار دارد. شیوع کرونا خسارات زیادی به اقتصاد و کسب و کارها وارد کرده که حتی با بهتر شدن وضعیت همچنان شاهد عواقب آن هستیم.
کرونا تاثیر منفی بسیار زیادی در ورزش داشت تا جایی که بسیاری از رقابت‌های مهم از جمله المپیک و یورو به تعویق افتاد و حتی ورزش برای مدتی به طور کامل تعطیل شده بود. این تعطیلی‌ها لطمه زیادی به اقتصاد در حوزه ورزش وارد کرد و تاثیرات منفی آن در کشورمان هم به وضوح دیده می‌شود.
اما یکی از بخش‌هایی که از ابتدای شیوع کرونا تا کنون با آسیب بسیاری از لحاظ اقتصادی روبرو بوده باشگاه‌های ورزشی هستند که بیشترین تعطیلی‌ها را در این دوران داشتند. باشگاه‌های ورزشی از ابتدای شیوع کرونا به عنوان یکی از پرخطرترین اماکن برای انتقال ویروس کرونا شناخته می‌شدند و ریزش مشتری و افزایش اجاره بها حتی موجب تعطیلی برخی از باشگاه‌ها شد.
برای بررسی چالش‌های روبروی باشگاه‌های ورزشی در دوران شیوع کرونا به ویژه در گلستان به سراغ «علی نوری» یکی از باشگاه‌داران و کارشناسان ورزشی استان رفتیم که متن گفتگوی وی با خبرگزاری مهر در ادامه آمده است.
* به عنوان یک باشگاه‌دار از مهم‌ترین چالش‌های پیش رو در دوران شیوع کرونا بگویید.
به جرات می‌توانم بگویم تعداد هنرجوهای ما در دوران کرونا به یک چهارم تا یک پنجم کاهش یافته به طوری که قبل از کرونا در یک سانس ۳۰ نفر و در دوران کرونا فقط پنج نفر به باشگاه می‌آمدند و این ریزش هنرجو در ورزش‌های گروهی مانند ما شدت بیشتری داشته است. در باشگاه‌های بدنسازی آسیب کمتر بود زیرا بسیاری از افراد قوانین را رعایت نکرده و تمرینات خود را در باشگاه‌های بدنسازی پیگیری می‌کردند.
* افزایش اجاره بها چه تاثیری بر باشگاه‌ها داشته است؟
اجاره بها چندین برابر شده در حالی که تعداد هنرجوها کاهش یافته است و با یک حساب و کتاب ساده می‌توان پی برد که چه آسیبی به باشگاه‌های ورزشی وارد شده زیرا درآمدها بسیار کمتر و هزینه‌ها بسیار بیشتر شده است.
* البته که حساسیت‌ها روی باشگاه‌های ورزشی نسبت به سایر اصناف بسیار بیشتر بوده، به نظر شما آیا این حساسیت‌ها منطقی است؟
باشگاه‌های ورزشی از ابتدای شیوع کرونا تاکنون مدت زیادی تعطیل بودند و حتی در زمان فعالیت هم سخت گیری‌ها بسیار زیاد بود؛ مانند پذیرش فقط هفت نفر به ازای هر ۱۰۰ متر. این اتفاق در حالی افتاد که حتی سازمان بهداشت جهانی در دوران کرونا هم تاکید ویژه‌ای بر فعالیت بدنی داشت اما در کشورمان فعالیت بدنی را تعطیل کردند که موجب آسیب اقتصادی به باشگاه‌های ورزشی شد.
* یعنی معتقد هستید در حق باشگاه‌های ورزشی در دوران کرونا اجحاف شده است؟
در گرگان هفت باشگاه ورزشی در زمان شیوع کرونا مجبور به تعطیلی دائم شدند ببینید در پیک پنجم باشگاه‌های ورزشی تعطیل بودند در حالی که تمامی پاساژها فعالیت داشتند، از همان ابتدا از باشگاه‌های ورزشی به عنوان منشا شیوع ویروس کرونا نام برده شد و به جامعه القا شد که اگر وارد محیط ورزشی شوید کرونا می‌گیرید.
* بسیاری از باشگاه‌های ورزشی هم در دوران کرونا به کار خود پایان دادند.
بله، برای مثال در همین شهر گرگان ۶ یا هفت باشگاه به دلیل مشکلات مالی مجبور به تعطیلی دائمی شدند و اختلاف سلیقه در نگاه مسئولان تصمیم ساز موجب آسیب به باشگاه‌های ورزشی شد.
* شرایط برای استخرها هم بسیار سخت بود، در این خصوص چه نظری دارید؟
دقیقاً همین طور است، استخرها آسیب بسیار بیشتری دیدند و این آسیب همچنان ادامه دارد. بنده استخردار بودم اما به دلیل تعطیلی‌های مداوم استخر را تحویل دادم و ۳۵ نفر بیکار شدند.
* تاکنون پنج پیک کرونا را پشت سر گذاشته‌ایم، در حال حاضر شرایط را برای باشگاه‌ها چگونه می‌بینید؟
خوشبختانه شرایط برای باشگاه‌ها کمی بهتر شده و در حال بازگشت به دوران قبل از کرونا هستیم؛ البته امیدواریم سویه امیکرون موجب پیک ششم و قرنطینه مجدد نشود.
* با توجه به این شرایط آیا تاسیس باشگاه جدید توجیه اقتصادی دارد؟
در باشگاه‌داری باید عوامل مختلف را در نظر گرفت، اگر موسس باشگاه عنوان‌دار باشد می‌تواند با هزینه کمتر باشگاه را تاسیس و بخشی از هزینه‌ها را با علم و اعتبارش جبران کند اما فردی که خارج از ورزش اقدام به تاسیس باشگاه می‌کند برای بازخورد باید دست به خرید تجهیزات متنوع و پیشرفته بزند تا بیشتر به چشم بیاید.
* چه مواردی به اقتصاد بهتر باشگاه‌ها کمک می‌کند؟
چرخه باشگاه‌داری به شرطی موفق خواهد بود که برای آن برنامه داشته باشیم زیرا در هر کار اقتصادی بدون برنامه وارد شویم ضرر خواهیم کرد، ضعف کار این است که همه می‌خواهند از هم تقلید کنند در حالی که کارها باید متفاوت و با برنامه باشد تا به موفقیت برسد.
* در این بخش چه مشکلاتی پیش روی باشگاه‌داران قرار دارد؟
اداره ورزش باید دست باشگاه‌ها را برای دریافت شهریه باز بگذارد تا باشگاه‌ها نسبت به ارائه خدمات شهریه دریافت کنند اما وقتی دستوری عمل می‌شود به ضرر باشگاه‌ها خواهد بود. شهریه تعیین شده برای باشگاه‌ها از سوی اداره ورزش بسیار کم است زیرا اجاره بهای باشگاه طی یک سال اخیر دو برابر شده اما شهریه فقط ۱۰ درصد افزایش داشته است. این در حالی است که تعداد هنرجوها هم کمتر شده و یقیناً با این شرایط توجیه اقتصادی نخواهد داشت.
* اما با وجود این شرایط باز هم باشگاه‌ها همچنان در حال فعالیت هستند؟
بله، زیرا باشگاه‌داران در این شرایط به سمت کسب درآمد از راه‌های دیگر رفته و قانون‌گذاری اشتباه موجب تخلف باشگاه‌داران می‌شود. در واقع با قانون‌گذاری اشتباه فضای ورود به تخلف برای باشگاه‌داران مانند فروش مکمل فراهم می‌شود.
* پیشنهاد شما برای جلوگیری از چنین تخلف‌هایی چیست؟
به عقیده من باید باشگاه‌ها را ارزشیابی کیفی و کمی کنیم، آنها باید از لحاظ امکانات، مکان، مربی و غیره رتبه بندی شوند و دامنه‌ای برای دریافت شهریه تعیین شود. اگر این اتفاق رخ دهد هر باشگاه با توجه به شرایطش شهریه را تعیین می‌کند و مشتری هم خودش انتخاب می‌کند به کدام باشگاه برود اما تحمیل نرخ شهریه موجب تخلف خواهد شد.
* آیا موافقید که جایگاه مربی و ارزش آن هم به اندازه‌ای که باید باشد نیست؟
بله دقیقاً همینطور است، نرخ ورزش در کشور ما کم است و دیدگاه اشتباهی در جامعه وجود دارد که علم مربی باید رایگان در اختیار مشتریان قرار داده شود.
* در این خصوص بیشتر توضیح می‌دهید.
ببینید وقتی به مطب یک پزشک مراجعه می‌کنید برای معاینه و ارائه نسخه از شما پول دریافت می‌کند اما بسیاری از مشتریان نمی‌خواهند برای دریافت برنامه تمرینی و تغذیه که حاصل سال‌ها تلاش و علم مربی است هزینه کنند که این اتفاق هم موجب تخلف و درآمدزایی برخی مربیان از راه‌های دیگر خواهد شد.
* در پایان اگر نکته‌ای باقی مانده بفرمایید.
پیشنهاد من برای بهبود و ساماندهی وضعیت باشگاه‌های ورزشی در استان گلستان راه اندازی اتحادیه باشگاه‌داران است، اتفاقی که در تهران و کرمان رخ داده و بسیار هم مثبت بوده است. با این اتفاق مربیان ورزشی بیمه می‌شوند و تصمیم گیری برای فعالیت باشگاه‌ها به خصوص در شرایط کرونا آسان‌تر خواهد شد.