علی محمودیان، رئیس اتحادیه سوخت‌های جایگزین در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: در دنیا تنوع بخشی به سبد سوختی از جهت اقتصادی بودن، تأمین پایدار سوخت، امنیت کشور و استفاده حداکثری از پتانسیل‌های داخلی انجام می‌شود.
وی افزود: از قدیم‌الایام با توجه به دسترسی خوب کشور ایران به منابع نفتی، بنزین و گازوئیل به عنوان مهمترین منابع سوختی معرفی شدند. در دهه ۵۰ با توجه به شناخت و توسعه گاز طبیعی، سی. ان. جی و ال. پی. جی نیز به سبد سوختی اضافه شد.
محمودیان ادامه داد: بعد از آن در دهه هفتاد سوخت ال. پی. جی توسعه پیدا کرد ولی متأسفانه با یک تصمیم غیر راهبردی از سبد سوختی حذف شد. جالب است بدانید تا آن مقطع ایران یکی از بهترین صادرکنندگان تجهیزات این سوخت به کشور ترکیه و سایر کشورهای مصرف کننده LPG بود
وی با اشاره به اینکه در دهه هشتاد سیاستگذاری در بخش سی. ان. جی متمرکز شد، افزود: البته در آن مقطع نظر اکثر کارشناسان داخلی و خارجی بر این بود که سی. ان. جی می‌تواند یکی از بهترین تقویت‌کننده های حامل‌های انرژی در بخش سوخت باشد و در سال‌های اخیر هم که این سوخت به عنوان سوخت ملی انتخاب شد.
رئیس اتحادیه سوخت‌های جایگزین تصریح کرد: در دو دهه گذشته به علت اینکه سیاستگذاری مناسبی در بخش LPG اتفاق نیفتاد مصرف هم کاهش نیافت. یعنی اگر به طور مثال با ورود گاز طبیعی، مصرف نفت سفید در خانه‌ها به شکل قابل توجهی کاهش یافت ولی در این سال‌ها مصرف ال. پی. جی کاهش نیافت. این نشان می‌دهد مصرف ال. پی. جی به سمت استفاده در خودروها منحرف شد.
۷۰ درصد گاز مایع به خودروها می‌رسد
محمودیان با اشاره به اینکه هم‌اکنون حدود ۲ میلیون تن ال. پی. جی توسط توزیع‌کنندگان پخش می‌شود، افزود: بر اساس آمار، برآورد می‌شود حدود ۷۰۰ هزار خودروی ال. پی. جی سوز در کشور وجود دارد. و بر اساس گزارش‌های میدانی که مجموعه‌های توزیع کننده ال. پی. جی می‌دهند بیش از ۷۰ درصد گاز مایع در بخش حمل و نقل استفاده می‌شود.
وی در ادامه گفت: در مواجهه با این ۷۰۰ هزار خودرو ما دو رویکرد داریم، یک اینکه صورت مسأله را پاک کرد و گاز رسمی به آنها ندهیم تا راه‌های غلط باب شود و به صورت زیرپله‌ای سوخت خودشان را تأمین کنند. یک رویکرد هم این است که واقعیت را بپذیریم و بر اساس آن بهترین مسیر را ترسیم کنیم. ازآنجا که ما هیچگاه سیاست‌های کلان انرژی نداشتیم و نداریم حداقل باید درباره خودروهایی که در حال حاضر ال. پی. جی سوز شدند تصمیم‌گیری شود.
رئیس اتحادیه سوخت‌های جایگزین با اشاره به تبعات اجتماعی قطع ارائه ال. پی. جی از سوخت خانوار، افزود: در واقع باید به اندازه‌ای که برای این هفتصد هزار خودرو نیاز است گاز مایع عرضه شود و مازاد آن در بخشی هدایت شود که تداخلی با بخش‌های دیگر نداشته باشد. در واقع پیشنهاد ما این است که علاوه بر رفع تعهدی که باید برای این ۷۰۰ هزار خودرو انجام شود، موتورسیکلت‌های شهری که بخش قابل توجهی بنزین مصرف می‌کنند و عمدتاً هم آلاینده هستند را ال. پی. جی سوز کنیم. آن هم در شهرهایی که مزیت عرضه گاز مایع وجود دارد و نه در همه شهرها.
محمودیان تصریح کرد: با این اقدام هم مسأله آلایندگی حل می‌شود و هم با اختلاف قیمتی که این دو سوخت دارند، صرفه جویی و درآمد برای دولت ایجاد می‌شود همچنین به علت شیوه سوخت‌گیری موتورسیکلت‌ها دغدغه فعالان بخش سی. ان. جی هم رفع می‌شود. همچنین امکان فنی ال. پی. جی سوز کردن موتورسیکلت‌ها وجود دارد و مزایایی هم برای آنها، از جمله پیمایش بیشتر وجود دارد.
وی با اشاره به اینکه بهترین ابزار برای تنظیم‌گری میان منابع ابزار قیمتی است، افزود: مصوبه سال گذشته مجلس نسبت به شرایط فعلی بسیار عالی بود. هرچند نمی‌توانیم بگوییم ایده‌آل بود ولی پله خوبی برای رسیدن به آن شرایط بود. ولی باید توجه داشت آئین نامه‌ای که به این منظور تهیه می‌شود و شیوه اجرا به گونه‌ای باشد که هدف تدوین قانون تغییر نکند و آسیب نزند.
مصوبه LPG مجلس، اولین گام برای کمک به صنعت CNG
رئیس اتحادیه سوخت‌های جایگزین با بیان اینکه توسعه صنعت سی. ان. جی نیازمند ساماندهی و قیمت‌گذاری صحیح ال. پی. جی است، خاطرنشان کرد: در حال حاضر هرکیلوگرم ال. پی. جی با قیمت ۲۴۰ تومان عرضه می‌شود که بسیار پایین‌تر و مقرون به صرفه تر از سی. ان. جی می‌باشد. مصوبه مجلس که قیمت ال. پی. جی را دو سوم بنزین سهمیه‌ای قرار می‌داد اولین گام برای کمک به صنعت سی. ان. جی بود. همچنین در آئین نامه اجرایی باید دیده شود که فقط خودروهایی که در حال حاضر ال. پی. جی مصرف می‌کنند را ساماندهی کرد و مابقی آن در بخشی برود که مانع سی. ان. جی نباشد.
محمودیان در پایان در پاسخ به شائبه خطرآفرین بودن گاز مایع گفت: این حرف از ریشه غلط است زیرا هر سوختی را اگر بر اساس دستورالعمل‌ها و استانداردهای آن استفاده بشود خطری ندارد. کما اینکه قبلاً برخی هم می‌گفتند سی. ان. جی خطر دارد. ولی اگر استانداردهای سخت‌گیرانه آن رعایت شود هیچ خطری ندارد. تجربه چند ده ساله کشورهای دیگر هم این موضوع را ثابت می‌کند.