به گزارش خبرنگار مهر، «کم تحرکی، جامعهی ایرانی را به سوی خطرناکی سوق میدهد» این جمله بخشِ مهمی از صحبتهای افشین ملایی، رئیس فدراسیون ورزشهای همگانی است که مدتهاست هشدارهای لازم برای توجه به این مهم را گوشزد می کند. فدراسیونی که متولی جدی همگانی کردن ورزش در جامعه است اما به تنهایی نمیتواند از عهده این وظیفه خطیر برآید و نیاز است همه ارگان ها، سازمان ها و وزارتخانه ها به کمک بیایند تا سلامتی مردم بیش از این به خطر نیفتد.
تغییر سبک زندگی مردم باعث افزایش کم تحرکی و در نهایت منجر به زندگی نشسته شده است که این مقوله خطر افزایش به بیماریهای قلبی را به دنبال دارد و حتی ادامه سبک زندگی کم تحرک میتواند سبب خطر افزایش مرگ زودرس شود.
کارمندان بخش بزرگی از جامعه هستند که روزانه ۸ ساعت پشت میز مینشینند. علاوه بر آن شیوع ویروس کرونا باعث دورکاری و افزایش مشاغل اینترنتی شد که در نهایت دامنه جامعه برای کم تحرکی را افزایش داده است.
کارمندان با سپری کردن مدت زمان طولانی بر روی صندلی یا بهتر بگویم قاتل خوشنشین باعث افزایش سبک زندگی نشسته هستند و بی توجه به خطرات پیش رو به بیماری نشسته مبتلا میشوند. بیماری که اگر توجه جدی صورت نگیرد، قاتل خوشنشین باعث افزایش کم تحرکی و به دنبال آن تسریع بیماریهای غیرواگیر دار میشود.
حبیب هنری در گفتگو با خبرنگار مهر درباره عوارض کمتحرکی و تأثیرات ورزش همگانی گفت: فعالیتهای بدنی روی تمام جنبههای انسانی اعم از روانی و جسمانی تأثیر گذار است. بحث داشتن جامعه سالم و بدن سالم یک مقدمهای است بر تمام رشدهایی که انتظار داریم.
استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که چرا مردم توجهی به تأثیرات کمتحرکی بر بیماریهای غیرواگیر ندارند گفت: دلایل متفاوتی وجود دارد، یکی از آنها به دلیل عدم آگاهی که نسبتبه موضوع دارد برمیگردد. دلیل دیگر نداشتن وقت است البته گاهی نیز کارمندان نمیتوانند مدیریت زمان داشته باشند. برخی دیگر هم حاضر نیستند هزینهای برای ورزش بپردازند و در واقع در سبد خانوار هزینهای برای ورزش اختصاص نمیدهند. بخش دیگر نیز مربوط به اطرافیان ازجمله خانواده، دوستان، همکاران و.... برمیگردد اینها مشوق همدیگر برای فعالیت ورزشی و بدنی نیستند.
هنری تاکید کرد: از نظر علم پزشکی اثباتشده است که هرچه کمتحرکی وجود داشته باشد (چیزی که کارمندان مبتلا هستند) در شرایط دور و نزدیک باعث عوارض جسمانی میشود. تمام عوارض جسمانی درنتیجه کمتحرکی به وجود میآید و در نهایت منجر میشود که بدن در کوتاهمدت دچار عوارض جسمانی شود که این بر انگیزه شغلی و کارایی کارمندان تأثیر گذار خواهد بود.
استاد دانشگاه درباره دلایل اینموضوع نیز گفت: بخشی مربوط به خود انگیرشی کارمندان است اما بخش عمده آن به محیط کاری کارمندان مربوط میشود. کارمندان زمان کوتاهی به فعالیت بدنی میپردازند. محل کار ممکن است چنین فضایی را در اختیار نداشته باشد. همچنین محلهایی باید برای کارمندان فراهم شود که آنها بدون دغدغه هرچند زمان کوتاه ۳۰- ۲۰ دقیقه را فعالیت حرکتی داشته باشند.
وی ادامه داد: نکته مهم دیگر این است که مدیر مجموعه نیز خودش چنین فعالیتهایی را انجام دهد تا باعث شود کارمندان نیز به این سمتوسو حرکت کند برخی فعالیتهای کارمندان به گونهای است که خودش باعث فعالیت حرکتی میشود شرایط محیطی را میشود بهگونهای تنظیم کرد که چنین شرایطی برای کارمندان مهیا شود.
هنری در پایان گفت: فقط پژوهشها کافی نیست و در حقیقت این نسخهپیچی میباشد. باید علاوهبراین از خود کارمندان نیز بپرسیم که چرا فعالیت کمی دارند باید با آنها مصاحبه کرد حرف آنها را شنید که چه عواملی باعث میشود که آنها کمتر ورزش کنند.
راهکارهایی برای کاهش کم تحرکی و زندگی نشسته:
حداقل یکبار در ساعت از روی صندلی بلند شده و مقداری در اطراف حرکت کنید.
هنگام صحبت کردن با تلفن از جای خود بلند شوید.
امکان داشتن یک میز ایستاده یا یک دستگاه تردمیل را از شرکت خود جویا شوید.
به جای آسانسور از پلهها استفاده کنید.
در مدت استراحت یا وقت ناهار مقداری در اطراف ساختمان شرکت پیاده روی کنید.
به جای برگزاری گردهمایی بر روی صندلیهای سالن کنفرانس، یک گردهمایی به صورت ایستاده با همکاران داشته باشید.