به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا بهرامی روزنامه نگار و کارشناس رسانه با حضور در برنامه «بی چارچوب» شبکه چهار درباره موضوع کاغذ و حواشی رانت پیرامون این موضوع گفت: از سال ۹۶ یا ۹۷ مساله بحران کاغذ در دوره جدید آغاز شد و در ادامه آن بحران ارزی متاخر را در کشورمان داشتیم که باعث شد سال ۹۷ تقریبا کاغذ از بندی ۸۰ هزارتومان به بندی ۴۰۰ هزارتومان افزایش پیدا کند. پس از این موضوع، روند افزایش پیدا کرد و به همین دلیل نهادهای دولتی تصمیم گرفتند تنظیمی جدی در بازار انجام دهند.
وی افزود: ابتدای سال جاری در آستانه انتخابات ریاست جمهوری یک افزایش صد درصدی برای آن پانصد درصد داشتیم که به حدود ۸۰۰ هزارتومان هربند کاغذ رسیدیم؛ یعنی در این دو یا سه سال قیمت کاغذ تقریبا ۱۰ برابر شد که بخشی از آن به اتفاقات سنتی بازمی‌گردد از جمله اینکه که سوداگران به این سمت می‌روند که براساس تقاضای بیشتر، قیمت‌ها را افزایش دهند.
بهرامی اضافه کرد: بخش دیگر آن هم به این موضوع برمی‌گشت که کسانی که ارز دولتی گرفته بودند برای واردات کاغذ، برخی ارز را گرفته و کاغذی وارد نکردند یا برخی ارز را گرفتند و کاغذ را وارد کردند ولی به نهادهای مربوطه تحویل نداده اند و این دست نهاد دولتی را برای عرضه کاغذ جدید به ناشران می بندد و در نهایت ناشران، تقاضاگر بازار می‌شوند و از آن طرف کسی که به آن کاغذ را ارایه می‌کنند، تصمیم می‌گیرد که هرجور که دوست دارد رفتار کند.
این کارشناس نشر با اشاره به اینکه با توجه به رفتار دلال‌های کاغذ، ورود دستگاه‌های دولتی برای تنظیم عرضه بازار کار درستی بوده است؛ ادامه داد: مسئولان قبلی شعاری داشتند که مسئولیت هایشان را برون سپاری کنند و راستی آزمایی و تداوم این راستی آزمایی با حضور در چاپخانه‌ها و شمارش آثاری که با استفاده از کاغذ دولتی منتشر شده، انجام شد. ولی مسئولان جدید که معتقد هستند باید تصمیم گیری در این زمینه در حوزه اختیارات خودشان باشد، نظرشان این است که اتفاق هایی که در آن دوره افتاده قابل دفاع نیست، به همین دلیل فهرست‌هایی در روزهای اخیر منتشر شده که می‌شود گفت به نوعی افشاگری است.
وی ادامه داد: آماری آمده است که در کمتر از دوسال برخی از ناشران کتاب تا ۲۶ هزار بند کاغذ گرفته‌اند و ناشری که تا ۲۴ هزار بند برای حدود ۵۰۰ روز کاغذ دریافت کرده، باید طی این زمان روزی بین ۵ تا ۱۰ عنوان کتاب تولیدی منتشر کرده باشد. مساله وقتی قابل دفاع نمی‌شود که ناشرانی وجود دارند که واقعا ناشر هستند، بنگاه‌های نشر دارند و کتاب‌های آنها مجوز نشر دارد؛ ولی نمی‌توانستند کتاب‌ها را چاپ کنند و با حضور در این کارگروه نتوانسته‌اند یک بند هم کاغذ دریافت کنند.
بهرامی بیان کرد: وقتی شما به این افراد ۱۰۰ بند کاغذ ندادید، ولی برای انتشارات خودتان بین ۱۰ هزار تا ۲۵ هزار بند کاغذ تخصیص دادید، سوال پیش می‌آید که آیا شما امانت داران درستی بودید؟
وی در پاسخ به این سوال که کاغذهای انبار شده الان کجا هستند، گفت: همه این موضوعات نیاز به تحقیق دارد تا بررسی های قضایی شود. ما زمانی که می‌گوییم فردی بیست هزار کاغذ دریافت کرده یعنی بیست هزارتا پانصد هزارتومان حمایت دولتی و سود!
بهرامی در پایان درباره پیشنهادی برای حال نامساعد بازار کتاب گفت: من سوالم از متولیان فرهنگی این است که چه استراژدی دارید که یاس و ناامیدی را در این مرحله تغییر بدهید. من مطالبه می‌کنم که شما چه طرح و ایده‌ای دارید که از این وضعیت بحرانی خارج شویم. متاسفانه فکر نمی‌کنم اتفاق خاصی بیفتد.