زنجان-معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: حسین منزوی پیوندی بین سنت و دوره نو بود، با اینکه به نوجویی و نوگرایی علاقه داشت، اما این را در چارچوب قالب اصیل غزل می جست.

به گزارش خبرنگار مهر، یاسر احمدوند شامگاه سه شنبه در آیین اختتامیه نخستین دوسالانه جایزه ملی غزل (حسین منزوی) با بیان اینکه شعر برداشتی است که شاعر از غیب عالم می‌گیرد و آئینه‌ای برای آنچه شاعر کشف کرده است، گفت: شعر برداشت و الهامی است که شاعر از غیب عالم می گیرد و آیینه ای می شود برای بازنمایی آنچه که از آن عالم کشف و مشاهده می کند و غزل لطیف ترین زبان کشف عالم غیب است.

وی با یادآوری اینکه افرادی مثل حسین منزوی و سیمین بهبهانی به نوعی پرچم‌داران غزل نو و معاصر هستند و تلاش‌های بسیاری در تصویرسازی‌های نو کرده‌اند، افزود: شاید سخت بود که بعد از ظهور بزرگانی که در قالب غزل بودند، کسی همانند منزوی بیاید و جامه‌ای نو به غزل بپوشاند.

احمدوند با تاکید براینکه وزارت ارشاد با تمام توان از حزه شعر و ادبیات حمایت می کند، گفت: شعر محصول این سرزمین است، و ما باید پاسبان شعر باشیم؛ در تاریخ ما در آنجا که همه قالب‌های ما درمانده‌اند شعر به یاری ما آمده است، از همین رو باید قدر این موهبت الهی را بیشتر بدانیم.

معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: نوآوری‌های ارزشمندی توسط حسین منزوی در قالب غزل شکل گرفته است، هرچند روزگار سرناسازگاری با حسین منزوی داشت و وی یک عشق ناکام را تجربه کرد، اما همین امر موجب شد که منزوی غزل‌های فاخری بسراید و برای نخستین بار در جشنواره فروغ برگزیده شد.

احمدوند با بیان اینکه شعر محصول اقلیم این سرزمین ارزشمند و ثمره این آب و خاک است و باید آن را پاس داشت، تقویت کرد و غنا بخشید، گفت: در تاریخ ما آنجایی که همه زبان ها و قالب ها درماندند، شعر به یاری آمده است و باید قدر این موهبت و نعمت الهی را بسیار دانست.

وی افزود: باید میزبان و پاسبان شعر باید باشیم و در هجوم پلشتی ها و زشتی های این روزگار، لطافت ادب فارسی می تواند جان ما و جان فرزندانمان را محافظت کند، ادب و ادبیات وقتی آمیخته به خانواده ها شود، مصونیت از بسیاری از انحرافات و کژی ها را به همراه خواهد داشت.

احمدوند گفت: نخستین دوسالانه حسین منزوی آغاز حرکتی برای شروع مسیری به منظور توجه، توسعه و رشد فضای شعر است و برگزاری چنین جلساتی موجب توجه بیشتر به کسانی می شود که در حوزه شعر تنفس کرده و آثار ارزشمندی را خلق می‌کنند.