به گزارش خبرنگار مهر به نقل از دانشگاه سازمان ملل، بسیاری از کشورهای جهان به دلیل نقش گسترده اجرای عملیات آبخیزداری در توسعه کشاورزی و امنیت غذایی، به سمت اجرای آن حرکت کرده‌اند. مدیریت یکپارچه آبخیزداری از خسارات شدید تبخیر منابع آبی، کاهش آب در سفره‌های زیر زمینی، فرسایش خاک و نابودی منابع طبیعی جلوگیری می‌کند و مهمترین راهکار در تأمین منابع آبی محسوب می‌شود.
اجرای عملیات آبخیزداری همچنین می تواند راهکاری پیشگیرانه و مطمئن برای مبارزه با خشکسالی در درازمدت باشد، به همین دلیل بسیاری از کشورهای بزرگ جهان بویژه چین بدان توجه ویژه ای کرده‌اند.
مسئولین این کشور از ابتدای سال میلادی جاری برنامه‌های زیادی را برای اجرای عملیات آبخیزداری و آبخوانداری به تصویب رسانده‌اند تا بتوانند با سرمایه گذاری مناسب در این حوضه‌های آبخیز از مشکل کم آبی خصوصاً در مناطق شمالی خود بکاهند.
به طوری که آنها حاضر شده‌اند برای تأمین مالی این امر علاوه بر بودجه داخلی از نهادهای بین المللی نیز ۳ وام به ارزش ۶۰۰ میلیون دلار جهت بهبود مدیریت منابع آبی دریافت کنند.
مسئولین وزارت آب و منابع طبیعی چین اعلام کردند این وام‌ها را جهت بهبود خدمات آب رسانی شهری و روستایی، مدیریت آلودگی آب و تصفیه آب فاضلاب و اجرای عملیات یکپارچه آبخیزداری در حوضه‌های آبخیز استانده‌ای ژجیانگ، جیانگشی و لیائونین استفاده خواهند کرد.
علاوه بر این در شمال غربی این کشور به دلیل کاهش جنگل زدایی، تغییرات شدید آب و هوایی، کاهش پوشش گیاهی، افزایش فرسایش خاک، کمبود آب و بارندگی، توسعه اقتصادی و نزاع بین مصرف کنندگان منابع آبی کشاورزی که معیشت اصلی مردم این منطقه بود در حالی نابودی بوده و دو منبع حیاتی محیط زیستی دیگر نیز در وضعیت بحرانی به سر می‌برد.
به همین دلیل مسئولین چینی در سالیان گذشته برای کاهش عواقب غیرمنتظره در این مناطق نیز اجرای پروژه‌های مدیریت منابع طبیعی (آب و خاک و پوشش گیاهی) و مدیریت حوضه‌های آبخیز روی آوردند.
به طوری که با اجرای دو پروژه حفاظت از منابع طبیعی و جنگل‌ها موسوم به ( NFPP) و برنامه کشاورزی سبز( GGP) توانسته بودند به نتایج بسیاری مثبتی دست پیدا کنند، به طوری که با تراس بندی زمین‌های شیبدار، آب بیشتری به سفره‌های زیر زمینی تزریق، از میزان رسوبات پشت سدها کاسته، زمین‌های کشاورزی حاصلخیزتر شد.
کاهش فرسایش خاک، احیای پوشش گیاهی، کاهش سیلاب‌ها و ریزگردهای فصلی، تنوع درآمد روستاییان و افزایش ترسیب کربن و بویژه تولید محصولات کشاورزی با کیفیت بهتر از دیگر فواید توسعه اجرای عملیات آبخیزداری و آبخوانداری در مناطق شمال غربی چین بود.
این برنامه‌ها که جزو بزرگترین پروژه‌های بازسازی منابع طبیعی و توسعه روستایی در جهان محسوب می‌شوند، عمدتاً حفظ کیفیت و ثبات خاک و افزایش پوشش گیاهی را مدنظر قرار دادند که به عنوان هدف اصلی جهت مقابله با جنگل زدایی در زمین‌های زراعی و تبدیل اراضی شیب دار به پوشش گیاهی و جنگلی محسوب می‌شود.
با این حال، اجرای اقدامات احیا زیست محیطی این مناطق برای کنترل فرسایش خاک و بهبود تولید محصولات کشاورزی در محل نیز تأثیرات غیرمستقیم بر روی منابع آب گذاشته است.
همچنین کمبود آب و خشکسالی به طرز قابل توجهی نسبت به ۵ دهه گذشته کاهش یافته که این امر عمدتاً به دلیل افزایش پوشش گیاهی و جنگل‌ها بوده و به نوبه خود سبب تغذیه سفره‌های آب زیر زمینی شده و به امنیت آبی مردم منطقه کمک شایانی کرده است.
مسئولین چینی در این باره اذعان کردند که از مردم محلی و نوآوری‌هایشان در اجرای عملیات آبخیزداری جهت بهبود مدیریت منابع آبی، تأمین منابع آب و مقابله با تغییرات گسترده آب و هوایی، استفاده خواهند کرد. آنها معتقدند کمبود آب یکی از مهمترین چالش‌های موجود در توسعه پایدار چین است که باعث هزینه‌های اقتصادی، زیست محیطی و بهداشتی و همچنین ایجاد شکاف‌های شهری و روستایی در زمینه تأمین منابع اولیه آب برای این کشور شده است.