خبرگزاری مهر، گروه سیاست - هادی رضایی؛ متولد سال ۱۳۴۱ در تربت حیدریه و بزرگ شده مشهد است. سال ۶۱ وارد ارتش و در دانشکده افسری استخدام شد. آغاز جنگ تحمیلی و خواست امام خمینی (ره) از جوانان برای پیوستن نیروهای مسلح دلیل پیوستنش به ارتش بود.
پس از پایان دوران دانشجویی، وارد لشکر ۲۳ نوهد شد، در آنجا فرمانده گروهان بود و در این سال‌ها مشاغل مختلفی مانند؛ معاون گردان، فرمانده گردان، فرمانده هنگ، فرمانده تیپ، جانشین مرکز آموزش‌های وظیفه برای درجه داران، فرمانده مرکز آموزش وظیفه، فرمانده تیپ دانشکده افسری امام علی (ع) و فرماندهی دانشکده افسری امام علی (ع) را در کارنامه دارد.
امیر فولادی در گفتگو با مهر، درباره جایگاه و قدرت امروز ارتش، گفت: ما آن زمان [دوره پهلوی] نمی‌توانستیم پایمان را از خلیج‌فارس آن‌طرف‌تر بگذاریم و وارد آب‌های آزاد شویم در حالی که امروز اقیانوس‌ها را درمی‌نوردیم و از بغل گوش ۵۵ کشور رد می‌شویم، یک مأموریت ۱۴۰-۱۳۰ روزه را در آب‌های آزاد انجام می‌دهیم. از یک طرف تا بغل گوش اسرائیل و از آن طرف تا بغل گوش آمریکا می‌رویم.
ناوگروه ۷۵، ۱۳۵ روز بدون سوخت‌گیری و نیاز به مواد غذایی مسیر خود را طی کرد و برگشت؛ درحالی‌که پیش از این، این‌طور نبود و ما حتی سیم‌خاردار را هم وارد می‌کردیم.
رئیس سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش درعین حال با بیان اینکه نیروهای مسلح مکمل هم هستند، یعنی ارتش باید کامل‌کننده سپاه و سپاه کامل‌کننده ارتش باشد، تصریح کرد: ما آماده مقابله با اجرای نیات پلید دشمنان هستیم تا جرأت تعرض به ما را نداشته باشند. اگر ما ضعیف باشیم حق مان در این نظام جنگلی پایمال خواهد شد. چرا مردم یمن، افغانستان، فلسطین و سوریه چندین و چند سال است که مورد هجمه قرار می‌گیرند؟ چون ضعیف هستند، اگر اینها اقتدار داشتند، دشمن هرگز به خودش اجازه حمله نمی‌داد.
مشروح این گفتگو به شرح زیر است:
۴۳ سالگرد پیروزی انقلاب را پشت سرگذراندیم و هنوز از آن فضا دور نشده‌ایم، به نظر شما چه عواملی باعث شد که درآن مقطع [بهمن ۵۷] ارتش به صف نهضت مردمی انقلاب پیوست؟
در حقیقت ارتش ما یک ارتش مردمی بود و از همان ابتدای آغاز فرایند انقلاب، یعنی از سال ۴۲ که حضرت امام فعالیت‌های مبارزاتی خود را آغاز کردند، تعدادی از کارکنان ارتش با مردم و امام همراه بودند، چرا که همگی بچه مسلمان و معتقد بودند و از مراجع تقلید می‌کردند و بعضاً مرجعشان خود حضرت امام بودند و به تبعیت از ایشان، برایشان مهم بود که مرجع چه دستوری می‌دهد.
ارتشیان از همان ابتدا با سایر مردم و افراد جامعه همراه شدند و در تحرکات مذهبی و فعالیت‌های انقلابی حضور داشتند. اگر بخواهم برخی از این افراد را نام ببرم شهدای گرانقدری چون شهید نامجو که آن زمان استاد دانشکده افسری بودند، شهید قرنی که اولین رئیس ستاد ارتش بعد از انقلاب بود دو مرحله سه ساله، یعنی شش سال پیش از انقلاب زندانی شده بود، مرحله دوم که صرفاً به دلیل ارتباطی که با مراجع و روحانیونی مانند آیت الله میلانی، آیت الله طالقانی و رهبران انقلاب داشتند، سه سال زندانی شدند. شهید فلاحی، شهید صیاد شیرازی، شهید بابایی، افراد زنده‌ای مثل امیر رحیمی، سرهنگ پیشکسوت شریف النسب، شهید کلاهدوز، شهید اقارب پرست، شهید شهرام فر، این اشخاص هسته‌های اصلی مبارزات در داخل ارتش بودند و با روحانیونی از جمله مقام معظم رهبری، شهید مطهری، شهید بهشتی، شهید اندرزگو، مرحوم فلسفی، مرحوم طالقانی، شهید حجت الاسلام محمد منتظری ارتباط داشتند و در کنار سایر فعالیت‌ها، بر روی دیگر پرسنل ارتش تأثیرگذار بودند. چون تدبیر حضرت امام در ارتش بر جذب حداکثری بود، سعی می‌کردند بدنه را با خود همراه کنند.
زمانی که شهید شهرام فر در تیپ نوهد، تیپ ۲۳ سابق بود، به ایشان مأموریت داده می‌شود که در جریان حکومت نظامی در مقابل مردم بایستد. ایشان اول به فکرش می‌رسد که استعفا بدهد. بعد از مرجع خود سوال می‌کند: اکنون که این دستور را به ما داده‌اند و ما آن را خلاف نظر حضرت امام و خلاف شرع اسلام می‌دانیم، آیا اشکال دارد که از ارتش بیرون بیایم؟ اما مرجع عالیقدر به ایشان توصیه به ماندن می‌کنند و می‌گویند: شما بمانید، به هر حال در ارتش لازم هستید و اگر شما نباشید ممکن است کسانی را به جای شما بفرستند که آنها ملاحظات شما را نداشته باشند.
این اشخاص که هسته‌های اصلی و مرکزی ارتش بودند، در ارتش سازمانی به نام سازمان «سیاسی نفوذ» به وجود آورده بودند که با مرحوم آیت و بسیاری از پیشکسوتان ارتش ارتباط داشتند و هدف شأن این بود که یک شبکه مخفی در داخل ارتش برای جذب نیرو ایجاد کنند و برای اینکه اخبار، اطلاعات و اسرار ارتش را به گوش حضرت امام و رهبران نهضت برسانند و این سازمان به این منظور به وجود آمده بود. این تشکل به منظور جذب نیروهای اسلامی و مبارز، ایجاد شد و از طرفی هم رابطی بین امام و نیروهای ارتش بودند.
ارتش بعد از پیروی انقلاب چه جایگاهی نزد امام (ره) داشت؟
حضرت امام برای اینکه بتواند نظام اسلامی را استقرار ببخشد، به ارتش امید داشته است
حضرت امام در ۲۸ فروردین سال ۵۸، یک پیام و در ۲۸ فروردین سال ۶۸ پیام دیگری صادر کردند که حدوداً سی روز قبل از آن رحلت شأن بود. در متن این پیام می‌توانید ببینید که چقدر از عملکرد ارتش رضایت داشتند و ارتش را می‌ستودند. بخشی از این پیام در صحیفه نور حضرت امام آمده است و راهبردهای امام را نسبت به ارتش نشان می‌دهد. وقتی صحبت‌های امام را می‌شنویم، متوجه می‌شویم ایشان برای سرنگونی رژیم طاغوت و پیروزی انقلاب، تکیه بر ارتش زده بودند و سپس برای اینکه بتواند نظام اسلامی را استقرار ببخشد، به ارتش امید داشته است.
حضرت امام (ره) در ابتدای پیام سال ۲۸ فروردین ۱۳۶۸، می‌فرمایند: افتخار و آفرین بر ارتشی که در اوج تصمیم جاودانه خود، حصار تعبد طاغوت را شکست و برج و باروی رژیم سلطنت و حکومت ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی را به آتش کشید و خود را از قیود حاکمیت ستمگران و مستشاران آمریکایی که با هزاران آمال و آرزو برای منافعشان از ایران جزیره ثبات ساخته بودند، رهایی بخشید. گرچه سران وابسته و خود فروخته ارتش تا آخرین لحظه ننگین حکومت پهلوی، تلاش فراوانی برای نجات تخت و تاج سلطنت نمودند، اما تصمیم شجاعانه پرسنل شریف ارتش، اعم از افسران، درجه داران و سربازان، آنچنان کوبنده و قاطع بود که مجال تفکر و تصمیم را از دشمنان خدا و خلق گرفت و پیوستن ارتش خصوصاً نیروی هوایی به صفوف الهی ملت، لحظه شادی بندگان خدا و یأس و ناامیدی ستمگران گردید.
حضرت امام (ره) از لحظه پیوستن ارتش به مردم با عنوان یأس و ناامیدی ستمگران و شادی مردم، یاد می‌کنند و حضرت آقا هم می‌فرمایند: ارتش یکی از جاهایی است که در آن آمریکا و رژیم طاغوت و تبلیغات خصمانه دشمن شکست خورد، چون به آن امید بسته بودند.
ارتش در رژیم گذشته از تجهیزات آمریکایی استفاده می‌کرد. آموزش‌ها در آمریکا انجام می‌شد و نیروی دریایی در انگلستان دوره می‌دیدند. به نظر شما ارتش امروز و ارتش قبل از انقلاب، چه تفاوتی کرده است و جایگاه امروز ارتش در سطح منطقه و جهان را نسبت به گذشته چطور می‌بینید؟
بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، تغییرات عمده‌ای در ساختار، سازمان، آموزش‌ها و بقیه برنامه‌های ارتش (از برنامه‌ها گرفته تا استراتژی و …) داشتیم. اولین تغییری که ایجاد شد در شرح مأموریت و وظایف ارتش بود. ارتش قبل از انقلاب برای حفاظت از تاج و تخت فعالیت می‌کرد و به جهت تسلیحات، تجهیزات، آموزش و… یکی از ارتش‌های قدر منطقه بود اما باید قبول کنید که این تجهیزات و تسلیحات و آموزش‌ها بومی نشده بود.
ما از همه جهت وابسته بودیم و امکانات در اختیارمان گذاشته بودند، نه به دلیل حفاظت از تمامیت ارضی و حفظ منافع ملی کشور، بلکه برای حفظ آمریکا، همانطور که الان ارتش کشورهای منطقه مثل عربستان و کشورهای حوزه خلیج فارس، برای حفظ آمریکا در منطقه تلاش می‌کنند.
اگر از مردم عربستان بپرسید که آیا از هفت سال گلوله‌باران و موشک‌باران مردم یمن راضی هستند؟ قطعاً راضی نیستند. درحالی‌که ارتش عربستان این کار را انجام می‌دهد. ارتش به فرمان چه کسی این کار را انجام می‌دهد؟ به فرمان آمریکا. ارتش از پیشرفته‌ترین تسلیحات و تجهیزات هم برخوردار است اما آیا توانسته برای مردم، نظام و منافع ملی خودش قدمی بردارد!؟
اولین تغییری که پس از انقلاب در بدنه ارتش رخ داد، در شرح وظایف بود. در قانون اساسیِ بعد از انقلاب و اصل ۱۴۳ آمده، وظیفه ارتش جمهوری اسلامی ایران، حفظ استقلال، تمامیت ارضی و حفظ نظام جمهوری اسلامی ایران است. اصل ۱۴۴ قانون اساسی می‌گوید که یک ارتش باید ارتش اسلامی، مکتبی، مردمی و ولایی باشد.
ارزش‌های ارتش از زمین تا آسمان تغییر کرد و از «این رو به آن رو» شد. ارتش شاهنشاهی که ارتشی در خدمت منافع آمریکا بود، تبدیل به ارتش مردمی شد؛ ارتشی که تمام همّ و غم آن، مردم هستند.
مقام معظم رهبری می‌فرمایند: در بین همه سازمان‌ها و ارگان‌های نظام جمهوری اسلامی، هیچ ارگانی مردمی‌تر از ارتش نیست. بنابراین تغییر ماهوی در شرح وظایف و رسالت ارتش است. ارتش ایران به دنبال اهداف انسانی و الهی است. امروز ارتش ما «الجُنُوُد بِإذنِ اللّه» و همان «حُصُونُ الرَّعیَّةِ»، «عِزُّالدِّینِ»، «زَینُ الوُلاةِ» و «سُبُلُ الأَمنِ» است یعنی به دنبال اهداف انسانی و الهی و در تعقیب اهداف انقلاب و آرمان‌های مردم است.
ارتش به طور کلی تغییر کرده و از وابستگی صد درصد به یک استقلال صد درصد رسیده است. ما از جهت آموزش هم وابسته بودیم. انبارهای ما از تجهیزات پُر بود اما کسی اجازه استفاده از تجهیزات، بدون هماهنگی با مستشاران آمریکایی را نداشت.
پس از انقلاب، نیروهای نظامی درب انبارهای ایران را باز می‌کردند، درحالی‌که قبل از انقلاب اجازه نداشتند چنین اقدامی بکنند و ببینند چه چیزی داخل انبار است. اگر قطعه و وسیله‌ای خراب می‌شد حتی اجازه تعمیر آن را نداشتیم. آن قطعه را می‌گرفتند و بلافاصله تخلیه می‌کردند و قطعه‌ای نو جایگزین می‌کردند. جایگزینی قطعه نو به آن معنا نبود که رایگان به ما آن را تحویل بدهند و پول آن را از ما می‌گرفتند ولی اجازه نمی‌دادند، نیروی متخصص ایرانی، اشکال کار آن قطعه را پیدا کند و بخواهد چیزی یاد بگیرد.
آنها می‌خواستند ارتش ایران صد درصد وابسته به خودشان باشد؛ اما اکنون ارتش صد درصد مستقل روی پای خود ایستاده است. آن زمان تسلیحات، تجهیزات و حتی امنیت ما عاریتی بود؛ درحالی‌که الان خودکفا و بومی شده است. امروز ما تجهیزات و تسلیحات را خودمان تولید می‌کنیم. ارتش نمی‌تواند روی تسلیحات غیر، حساب باز کند. ما در جنگ آموختیم، کشوری که تمام تسلیحات و تجهیزاتش غیربومی باشد، در وقت نیاز، آن تجهیزات را در اختیارش نمی‌گذارند و دست و بالش بسته است. ما این مسائل را در هشت سال دفاع مقدس تجربه کردیم.
پس از انقلاب، آرمان‌ها، اهداف، شرح وظایف و سلسله مراتب ارتش ایران تغییر کرد
پس از انقلاب، آرمان‌ها، اهداف، شرح وظایف و سلسله مراتب ارتش ایران تغییر کرد. سلسله مراتب قبلی ما، شاه و عنصر دست‌نشانده آن بود. درحالی‌که الان سلسله‌مراتب، فرمانده معظم کل قوا که شخص اول مملکت است که نه تنها جمهوری اسلامی، بلکه انقلاب اسلامی و حتی امت اسلامی را رهبری می‌کنند. وقتی چنین شخصی در رأس فرماندهی و تصمیم‌گیری یک قوه نظامی قرار گیرد، تفاوت بسیاری دارد با کسی که از خودش هیچ اختیاری ندارد.
امروز ارتش نه تنها در خدمت مردم است، بلکه در خدمت تمام ارگان‌ها و سازمان‌هایی است که قصد خدمت به مردم را دارند. شهید قرنی که اولین رئیس ارتش بود در ۳۰ بهمن سال ۱۳۵۷، سروان کلاهدوز را مأمور کرد تا به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آموزش دهد. وی افسران زیادی مثل شهیدان صیاد شیرازی، شهرام‌فر، آبشناسان و شهدای گرانقدر را به خدمت گرفت که به بچه‌های سپاهی که قصد خدمت به نظام به عنوان یک نیروی تأمینی را داشتند، آموزش دهد. سپس شاهد بودیم که چه برکات و اثراتی از این سازمان نصیب کشور، ملت، منطقه و امت اسلامی شد. اینها تفاوت‌های ماهوی است که در ارتش رخ داد.
جایگاه امروز ارتش از لحاظ قدرت نظامی را در سطح منطقه چگونه می‌دانید؟
قبل از انقلاب دو قطب وجود داشت، یکی قطب غرب به رهبری آمریکا و دیگری قطب شرق به رهبری شوروی بود. و کشور ما عضو ائتلاف غرب بود. چندین پیمان نظامی در آن زمان با عنوان پیمان‌های سنتو، ناتو و ورشو وجود داشت که ما عضو کوچکی از آن بودیم. آمریکا این پیمان‌های نظامی را بین کشورهای منطقه ایجاد کرده بود تا ما را تبدیل به سدی برای جلوگیری از نفوذ شوروی به داخل آب‌های آزاد، کند. الان به جایی رسیدیم که آمریکا با کشورهای منطقه ائتلاف ایجاد می‌کند که مانع از نفوذ ما شود. این تفاوت ارتش گذشته با ارتش حال ایران است.
انقلاب و نظام ما یک انقلاب الهی است و اهداف و آرمان‌های ما الهی و منطبق با فطرت مردم منطقه و مستضعفین است. تفاوت ما با گذشته از زمین تا آسمان است. یک زمانی ما بدون اجازه آنها نمی‌توانستیم کوچک‌ترین حرکتی داشته باشیم درحالی‌که الان ناوگروه ۷۵ نیروی دریایی ایران تا بغل گوش آمریکا می‌رود و برمی‌گردد.
ما آن زمان نمی‌توانستیم پایمان را از خلیج‌فارس آن‌طرف‌تر بگذاریم و وارد آب‌های آزاد شویم در حالی که امروز اقیانوس‌ها را درمی‌نوردیم و از بغل گوش ۵۵ کشور رد می‌شویم، یک مأموریت ۱۴۰-۱۳۰ روزه را در آب‌های آزاد انجام می‌دهیم. از یک طرف تا بغل گوش اسرائیل و از آن طرف تا بغل گوش آمریکا می‌رویم.
ناوگروه ۷۵، ۱۳۵ روز بدون سوخت‌گیری و نیاز به مواد غذایی، مسیر خود را طی کرد و سپس برگشت. درحالی‌که پیش از این، این‌طور نبود و ما حتی سیم‌خاردار را هم وارد می‌کردیم.
اگر جوانان ما بدانند که ما از کجا به کجا رسیدیم و چه فرآیند پرفراز و نشیبی را طی کردیم، قطعاً امیدوار هستند و امیدوارتر می‌شوند. ان‌شاءالله در آینده هر چه جلو برویم، از پیشرفت و اقتدار بیشتری برخوردار خواهیم شد.
یکی از راهبردهایی که دشمن در این سال‌ها سعی به استفاده آن کرده، تلاش برای ایجاد اختلاف بین نیروهای انقلاب به ویژه ارتش و سپاه بوده است و تبلیغات گسترده‌ای در این زمینه انجام شده است. شما به عنوان فردی که سال‌ها در ارتش هستید، مهمترین راهبرد و موفقیت ارتش و سپاه را در شکستن راهبرد دشمن چه می‌دانید؟
مهمترین راهبرد آن است که خداوند در قرآن می‌فرماید «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا» یعنی در تبعیت از امام و رهبر به حبل الله، چنگ بزنید. «یدالله مع الجماعه»، اگر فاصله‌ای بین ما و سپاه، ما و فرمانده معظم کل قوا و حاکمیت وجود نداشته باشد، طبیعتاً رحمت، برکات و عنایت خداوند شامل حال ما خواهد بود.
بنا به گفته مقام معظم رهبری، اگر ما تفرقه داشته باشیم، تعدادی از این کشورها که سابقه دیرینه‌ای در «تفرقه بیانداز و حکومت کن» دارند، از این اتفاق خوشحال خواهند شد. پنج انگشت اگر مشت، منسجم و متحد باشد، آسیب‌پذیرتر هستند یا وقتی پراکنده باشند؟ طبیعی است هر چقدر انسجام و وحدت بیشتر باشد، آسیب‌ناپذیرتر هستند. هر چقدر پراکنده‌تر باشند، کوچک‌ترین فشار و آسیب می‌تواند آنها را بشکند و از بین ببرد.
ما در جنگ و انقلاب آموختیم، رمز پیروزی و موفقیت، وحدت است. دلیل اینکه از شهید سلیمانی به عنوان اسوه، الگو و مکتب یاد می‌کنیم، این است که شهید سلیمانی با ایجاد وحدت بین سرباز افغانی، پاکستانی، ایرانی، سوری، یمنی، لبنانی و فلسطینی باعث شد همه هزینه‌های دشمن به باد برود.
نیروهای مسلح مکمل هم هستند، یعنی ارتش باید کامل‌کننده سپاه و سپاه کامل‌کننده ارتش باشد
طبق فرمایشات امام، رهبری و انتظار مردم، ما باید همیشه این وحدت را حفظ کنیم. طبق فرمایش فرمانده معظم کل قوا، نیروهای مسلح مکمل هم هستند، یعنی ارتش باید کامل‌کننده سپاه و سپاه کامل‌کننده ارتش باشد. مکمل یکدیگر بودن به این معناست که درست است که ما در شرایط عادی هر کدام مأموریت مجزا و تفکیک شده‌ای داریم و هر کسی به کار خودش مشغول است، ولی باید تکمیل‌کننده یکدیگر باشیم تا در روز مبادا به کمک هم برویم.
اگر در دفاع‌مقدس سپاه و بسیج به کمک ارتش نمی‌آمدند، آیا ارتش به تنهایی قادر بود دشمن را از خاک بیرون کند؟ قطعاً این‌طور نبود. اگر ارتش در جبهه مقاومت به کمک سپاه و نیروهای مردمی نمی‌شتافت، قطعاً در کار خودش موفق نبود. دشمن چون سود خود را در تفرقه می‌بیند، به دنبال تفرقه افکنی است و اگر مقام معظم رهبری و فرمانده معظم کل قوا به دنبال ایجاد وحدت هستند، به این دلیل است که موفقیت و پیشرفت را در سایه اتحاد و انسجام می‌دانند.
مقام معظم رهبری هم در سال‌های اخیر تأکید داشتند که باید در مقابل تحریف‌ها، فعالیت‌های گسترده صورت گیرد و ایستادگی شود که از آن به عنوان جهاد «تبیین» نام بردند. به نظر شما آیا ما در این زمینه موفق بودیم و ارتش و سازمان شما که سازمان مهمی در ارتش است، چه کارهایی در این زمینه انجام داده است؟
من معتقدم انقلاب ما با روشنگری پیروز شد. انقلاب و رهبران نهضت ما از زمانی که فعالیت را شروع کردند، نه سرمایه آن‌چنانی داشتند که هزینه کنند و نه نیروی نظامی آن‌چنانی که بتوانند با رژیم تا بن دندان مسلح مقابله کنند، بلکه از طریق همین روشنگری و آگاه سازی به پیروزی رسیدند. اعلامیه‌های امام توسط علما، روحانیون سراسر این بلاد، از کوچه و خیابان گرفته تا مسجد و هیئت و منبر، مجامع دانشگاهی و نشست‌ها، در کلاس‌های مدرسه و… پخش می‌شد و روشنگری و بیان واقعیات رواج یافت.
با رواج واقعیات، مردم نسبت به وقایع آگاه شدند، آن وقت همه به صحنه آمدند و هر کدام به دنبال ایفای یک نقش بودند و این ایفای نقش جمعی، در اثر آن آگاه‌سازی و روشنگری شکل گرفت و رژیم طاغوت علیرغم اینکه تا بن دندان مسلح بود ولی در نهایت تسلیم شد. حفظ این انقلاب هم به همین صورت است، می‌دانید که رمز پیروزی انقلاب، حفظ، نگهداری و ارتقا آن است.
حضرت امام (ره) هم در وصیت نامه خودشان گفتند: همان عواملی که باعث شد این انقلاب به پیروزی برسد، همان عوامل باید این انقلاب را حفظ کند.
جوانان امروز آن زمان را تجربه نکردند، من هم پیش از انقلاب در ارتش نبودم ولی ارتشی‌ها را دیده‌ام. واقعاً آن طور که می‌گویند نیست. اگر واقعاً ارتش رژیم پهلوی موفق بود، چه طور سال ۴۹، بحرین از ایران جدا شد!؟ بحرین مگر استان چهاردهم ایران نبود!؟ خوب اگر رژیم پهلوی می‌توانست منافع ملی را تأمین کند، نباید می‌گذاشت جدا شود.
در سال ۱۳۲۰ که جنگ جهانی اول رخ داد، انگلیس از جنوب و روسیه از شمال وارد کشور شد و نظام حاکم به ارتش دستور داد تسلیم بشوند. ولی ما در نیروی دریایی دو شهید به نام یدالله بایندور و غلامعلی بایندور داشتیم که یکی در جنوب مقابل انگلیس‌ها و دیگری در شمال مقابل روس‌ها ایستادند. غلامعلی بایندور در جنوب به همراه بیش از ۶۰۰ نفر از همرزمانش در مقابل انگلیس ایستادند و همه شهید شدند، ولی نظام حاکم دستور عقب نشینی داد. در جنگ‌های گذشته هم علیرغم اینکه اعلام بی‌طرفی کردند ولی کشور اشغال شد.
اگر رژیم پهلوی عرضه و توان می‌داشت که باید خودش و مملکت را حفظ می‌کرد. نباید اجازه می‌داد گوشه، گوشه این مملکت از دست برود. اگر واقعاً برای شأن مردم ایران ارزش قائل بود، نباید می‌گذاشت کاپیتولاسیون در مجلس تصویب بشود و نباید می‌گذاشت مردم مورد هر ظلم و تعرضی از جانب بیگانه قرار بگیرند.
تطهیر کردن رژیم پهلوی واقعاً یک اقدام مذبوحانه است
بنابراین تطهیر کردن رژیم پهلوی واقعاً یک اقدام مذبوحانه است که الان چون دیگر حرفی ندارند بزنند، می‌گویند. درست است که الان شرایط مقداری سخت شده که آن هم به سبب توطئه‌هایی است که چهل سال علیه ما اجرا می‌کنند و می‌خواهند مملکت را از پا دربیاورند، ولی الان کشور علیرغم تحریم‌ها و فشارها توانسته در هر زمینه دستاوردی داشته باشد. وقتی به دستاوردهای انقلاب نگاه می‌کنیم، واقعاً دستاوردهای کمی نبوده‌اند. به قول آقای سعیدی، ما دستاوردهای زیربنایی به دست آوردیم.
قبل از انقلاب اصلاً برای مردم شأنی در انتخاب قائل نبودند، چند رفراندوم قبل از انقلاب برگزار شد؟ بالاخره اگر قرار است برای مردم یک شأنی قائل باشیم باید حق اختیار و حداقل حق تأثیرگذاری بر سرنوشت خودشان به خودشان دهیم.
استقلال و آزادی که الان داریم در آن زمان وجود نداشت، من برای شما از ارتش مثال زدم. ما قبل از انقلاب چه استقلال و آزادی داشتیم و الان چه جایگاهی داریم. ارتقا قدرت دفاعی که امروز پیدا کرده‌ایم، در گذشته وجود نداشت. ترامپ، حاج قاسم سلیمانی را به شهادت می‌رساند، ایران هم ۱۳ موشک می‌زند و پایگاه دفاعی آمریکا را در هم می‌کوبد، بعد رئیس جمهورشان ادعا می‌کند که من هم ۵۲ نقطه را می‌زنم ولی در واقع هیچ کاری نمی‌کند. آیا واقعاً می‌توانست بزند و نزد؟ از چه چیزی می‌ترسد؟ چرا الان چپ و راست و شمال و جنوب ما آمده، پایگاه زده و اشغال کرده، ولی جرأت اینکه نگاه چپ به کشور ما بکند را ندارد، این به خاطر اقتدار دفاعی ما است. آیا آن زمان این اقتدار وجود داشت؟
در زمان همین شاه، رئیس جمهور آمریکا و انگلیس و روسیه آمدند و بدون اجازه در تهران نشستند و از امکانات این کشور برای پیشبرد امور خودشان استفاده کردند، هیچ ارزشی هم برای خود شاه قائل نبودند. الان اگر در اینترنت، کنفرانس تهران را سرچ کنید، می‌بینید که آقای روزولت و چرچیل و استالین که آمدند اینجا چه تصمیمی گرفتند و با شاه چگونه برخورد کردند. اگر در این شاه یک ذره اقتدار دیده می‌شد که نباید به این سرانجام کشیده می‌شد.
امروز با دستاوردهای منطقه‌ای و بین‌المللی که به دست آوردیم، پرچمدار اسلام شده‌ایم. امروز انقلاب ما الهام‌بخش بیداری همه مسلمانان جهان شده است و از هر جهت که نگاه کنیم واقعاً حرفی در آن دوران نمی‌بینیم که زده شود.
بعضی‌ها این شبهه را مطرح می‌کنند که «زمان» عامل اصلی پیشرفت‌های بعد از انقلاب بوده است و می‌گویند اگر رژیم شاه نیز امروز بود، همین پیشرفت به وقوع می‌پیوست. از طرف دیگر ادعا می‌کنند در زمان پهلوی مردم رفاه بیشتری داشتند؛ برای پاسخ به این چنین ادعاها به چه نکاتی باید بپردازیم و غفلت از بیان چه حقایقی موجب بالا گرفتن این ادعاها شده است؟
آمریکا ۲۵ سال (۳۲ تا ۵۷)، در کشور ما اختیاردار همه چیز بوده است، ولی چه دستاوردی داشتیم! الان هم ۴۰ سال از انقلاب گذشته است، ما سال ۵۷ کجا بودیم و الان به کجا رسیدیم. از سال ۳۲ تا ۵۷، کجا بودیم و به کجا رسیدیم. اگر این دو تا را با هم مقایسه کنید خودتان متوجه خواهید شد که آیا در آن ۲۵ سال توانستیم به پیشرفت‌هایی که در این دوران به دست آورده‌ایم، برسیم.
شما بیایید تعداد دانشجویان، تحصیلکرده‌ها و تعداد کارخانجات ما را در آن زمان با امروز مقایسه کنید. اگر صنعت، کشاورزی، اقتصاد، وضعیت سیاسی مان را با آن زمان مقایسه کنیم، در هر حوزه‌ای که نگاه کنید، فاصله چند ده برابری را خواهید دید.
گذشته از این در سال ۳۲ تا ۵۷ کدام دشمنی مثل آمریکا مقابل ما صف آرایی کرد!؟ کدام دشمنی مثل جهان استکبار مقابل ما صف آرایی کردند و برای ما مانع ایجاد کردند!؟ اینها که همه شأن علی الظاهر با ما بودند و همراه ما بودند و همه شأن پشتیبان ما بودند!
آن زمان ما هیچ مانعی نداشتیم، هیچ چالشی نداشتیم، انرژی و توانمان صرف مقابله با این و آن نمی‌شد. ولی در مقابل، در تمام این چهل سال، بخش اعظمی از توان ما صرف چالش با اینها شده است. جنگ و فشارهای حداکثری هر کدام را نگاه کنید.
در آن زمان درآمد کشور نسبت به جمعیت چقدر بوده و پیشرفت‌هایی که نسبت به آن درآمد رخ داده است، چقدر بوده است؟ بعد از سال ۵۷ درآمد کشور چقدر بوده، هزینه چقدر بوده و پیشرفت چقدر بوده است؟ اگر یک سری فاکتورها و شاخص‌ها را بر اساس شاخص‌های ثابت بسنجیم، تفاوت‌ها مشخص خواهد شد. از آزادی و سربلندی و استقلال که بگذریم، امروز خودمان داریم تصمیم می‌گیریم، دیگران برای ما نسخه نمی‌پیچند، امورمان دست دیگران نیست، طعم ذلت و خفت و خواری را حس نمی‌کنیم. در هر حوزه‌ای که نگاه کنید می‌بینید که ما الان نسبت به آن زمان خیلی جلوتر هستیم.
از همه اینها که بگذریم، ما اصلاً برای چه چیزی انقلاب کردیم؟ مگر نمی‌گوییم نهضت ما حسینی است. نهضت اباعبدالله الحسین (ع) اگر این طور است که الان این دوستان دارند قضاوت می‌کنند، اگر بخواهیم این طور قیاس کنیم باید بگوییم امام حسین (ع) شکست خورد! چون اینها دائماً از رفاه و آسایش صحبت می‌کنند. مگر ما برای رفاه و آسایش انقلاب کردیم!؟
ما انقلاب کردیم که آزاد باشیم، انقلاب کردیم برای اینکه احکام دین در کشور جاری شود، انقلاب کردیم برای اینکه عدالت حاکم شود، انقلاب کردیم برای اینکه سرآمد ملت‌ها باشیم و احکام اسلام را جاری و ساری کنیم، انقلاب کردیم برای اینکه سربازی امام زمان (عج) را بکنیم و بستر ساز ظهور باشیم.
به هر حال برای این طور چیزها انقلاب کردیم. انقلاب نکردیم تا فقط رفاه و آسایش و خورد و خوراک و این حرف‌هایمان بیشتر شود. امام پنج هدف برای انقلاب در نظر گرفتند و گفتند: انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، جامعه اسلامی، دولت اسلامی، تمدن نوین اسلامی. اینها اهدافی بود که امام برای انقلاب ترسیم کردند.
انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، نظام آن تشکیل شد، دولت اسلامی شکل گرفت که البته ما در این مرحله سوم، فعلاً آن موفقیتی که باید داشته باشیم، نداشته‌ایم و اگر به پیشرفت‌های لازم نرسیده‌ایم به خاطر دشمنی‌های دشمنان و به خاطر کوتاهی‌های خودمان بوده است. اگر ما غفلت نمی‌کردیم شاید به مراتب وضعمان بهتر از امروز بود.
شما در این سال‌هایی که فرمانده بوده‌اید بارها با مقام معظم رهبری دیدار و گفتگو داشتید، مهمترین توصیه‌ای که ایشان به شما و نیروهای مسلح داشتند چه بود؟
مقام معظم رهبری از ارتش و نیروهای مسلح انتظار آمادگی دارند. از ما می‌پرسند: رسالت شما چیست؟ ما می‌گوئیم: رسالتمان ایجاد و تقویت بازدارندگی است. ما اصلاً هستیم تا مردم در امنیت و آسایش کامل باشند و به همین خاطر باید مانع تعرض عناصر کشورهای دیگر به کشورمان بشویم. ما می‌خواهیم تمامیت ارضی، استقلال نظام و خود نظام را حفظ کنیم.
مقام معظم رهبری می‌گویند: برای این کار باید آماده باشیم. آمادگی را هم فقط در آمادگی ظاهری نمی‌بینند. ایشان برای آمادگی بالغ بر ۲۶ مؤلفه را ذکر می‌کنند. آمادگی ظاهری و باطنی، جسمی و روحی، ایمانی، تشکیلاتی، تسلیحاتی، سازماندهی، پشتیبانی و… ایشان راهبرد شأن قرآنی است و قرآن می‌گوید: «وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن قُوَّةٖ». اعدوا لهم یعنی در مقابل دشمنان آماده و مهیا باشید و مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم یعنی تا آنجایی که در استطاعت تان است آماده باشید و برای آمادگی سقفی قائل نیستند می‌گویند تا آن جایی که می‌توانید آماده باشید، تا دشمنان خدا و دشمنان خود را بترسانید.
ما آماده مقابله با اجرای نیات پلید دشمنان هستیم تا جرأت تعرض به ما را نداشته باشند. اگر ما ضعیف باشیم حق مان در این نظام جنگلی پایمال خواهد شد. چرا مردم یمن، افغانستان، فلسطین و سوریه چندین و چند سال است که مورد هجمه قرار می‌گیرند؟ چون ضعیف هستند، اگر اینها اقتدار داشتند، دشمن هرگز به خودش اجازه حمله نمی‌داد.
بنابراین ما در هر شرایطی آماده هستیم که بازدارنده باشیم و از تعرض دشمن جلوگیری کنیم. حضرت آقا مکرراً به نیروهای مسلح دستور آماده باش می‌دهند. ایشان انتظار دارند که ما با آمادگی مان بسترساز ظهور شویم و سربازی امام زمان (عج) را بکنیم. سربازی نظام اسلامی و سربازی خدا را بکنیم و بتوانیم امام زمان (عج) را در تحقق اهداف عالی شأن کمک کنیم و بستر ساز ظهور باشیم. ما در نیایش‌های صبحگاهی مان همیشه از خدا می‌خواهیم که ما را از سربازان و زمینه سازان ظهور حضرت قرار دهد.
مقام معظم رهبری این انتظارات را از نیروهای مسلح دارند و از طرفی هم چون نیروهای مسلح، نیروهای مردمی هستند، باید در خدمت مردم باشند و در این مسیر از هیچ کوششی دریغ نکنند و تا جایی که می‌توانند و کاری از دستشان بر می‌آید در جهت کمک به مردم تلاش کنند. این کمک به مردم در زمان بحران‌های عمومی مثل سیل، زلزله، کرونا، کم آبی و رخدادهایی از این قبیل اتفاق می‌افتد و ما باید به یاری شأن بشتابیم و برای مردم یک نقطه اتکا باشیم. مردم باید به ما تکیه کنند و با وجود ما احساس آرامش و امنیت کنند.
الحمدلله نیروهای نظامی ما در این چهل سال موفق بوده‌اند. البته ناگفته نماند مردم هم کم نگذاشتند، اگر مردم در هشت سال دفاع مقدس به یاری ارتش نمی‌شتافتند، قطعاً این پیروزی و این امنیت حاصل نمی‌شد.
مردم هم واقعاً کمک حال و در کنار ارتش بودند و شعار ارتش فدای ملت، ملت برای ارتش، تا الان تحقق پیدا کرده و توانسته‌اند آرمان‌های بلندی که حضرت آقا انتظار دارند، تحقق ببخشند و آن اهداف را عملی بکنند.
امیدواریم که این آمادگی‌ها روز به روز افزایش پیدا کند و ان‌شاءالله نیروهای مسلح ما بتوانند یک روزی پرچم انقلاب را تحویل صاحبش بدهند و در تبعیت از امام زمان (عج) بکوشند.