به گزارش خبرگزاری مهر، آئین نکوداشت هفتمین روز درگذشت جهانگیر خسروشاهی، نویسنده برجسته جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی ظهر دیروز سه شنبه ۱۹ بهمن در مسجد آیت‌الله خامنه‌ای حوزه هنری برگزار شد.
قلم خسروشاهی سلاح او پس از جنگ بود
مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری در این نشست گفت: جهان، بی‌هیاهو کار کرد و قلم خود را ادامه سلاحی که در جنگ در دست داشت می‌دانست. او کاری را کرد به آن اعتقاد داشت. همانگونه که در زمان جنگ از آرمان‌های ما دفاع کرد با قلم خود آن دفاع را ادامه داد.
سرهنگی افزود: جهان روحیه توحیدی داشت. وی هیچگاه لبخند خود را از کسی دریغ نمی‌کرد. جهان از یاران اصلی آقا مرتضی آوینی بود.
وی با بیان خاطره‌ای گفت: آغاز سال ۱۳۷۲ مصادف با روزهای پنجم یا ششم فروردین، آقا مرتضی را در حیات حوزه هنری دیدم. تازه از سفری برگشته بود و بلافاصله آماده سفر دیگری به مناطق جنگی خوزستان بود. به او گفتم شما که تازه از سفری مشابه برگشته‌اید دوباره می‌خواهید بروید. ایشان پاسخ داد که نمی‌دانم چرا سفره‌ای که برای امام حسین پهن می‌شود اینقدر برکت دارد. جهان خسروشاهی نیز چنین رویکردی داشت.
سرهنگی افزود: آوینی معتقد بود که به انقلاب بدهکار است و هر قسمت از مستندهای روایت فتحی که از او پخش می‌شود یکی از بدهی‌هایش را با انقلاب تسویه می‌کند.
وی در پایان گفت: از خدا می‌خواهم جای خوبی برای آقا جهان ما کنار بگذارد.
اخلاق خسروشاهی زبانزد بو
وحید جلیلی قائم مقام رئیس سازمان صداوسیما در امور فرهنگی و دبیر ستاد تحول در آن سازمان گفت: در دوست داشتنی بودن مرحوم خسروشاهی شکی نیست چرا که همه افراد مرتبط با وی او را دوست داشتند.
وی افزود: خسروشاهی هنرمند، دقیق و صادق بود.
جلیلی با بیان اینکه قله‌های هنر ما در تاریخ همواره ذیل معرفت، آئین و فرهنگ شکل گرفته است، گفت: برای خسروشاهی اصل بر معرفت بود و همواره آن را ارج می‌نهاد.
وی افزود: آن چیزی که ما می‌توانیم در مورد مرحوم خسروشاهی بگوییم علاوه بر اخلاق نیکو و مهربانی، می‌توان از متدین بودن او سخن گفت. او بر خلاف بسیاری از هنرمندان هیچ فخری برای خودش را بالاتر از تدین نمی‌دانست.
جلیلی در پایان گفت: بی‌شک به دلیل تدینی که او داشت جزو رستگاران است.
گریه‌های خسروشاهی در روضه‌ها فراموش نشدنی است
محسن مومنی‌شریف رئیس سابق حوزه هنری و عضو شورای سیاست‌گذاری حوزه هنری نیز با حضور خود در این مراسم با بیان خاطره از نکوداشتی که پیش از فوت خسروشاهی برای ایشان گرفته شده بود، گفت: مرحوم خسروشاهی انسان متواضعی بود و هیچگاه از تعریف و تمجید از خود خوشحال نمی‌شد.
وی در ادامه با اعتقاد ویژه شهید آوینی به مرحوم خسروشاهی افزود: هنگامی که مجموعه داستان‌های کوتاه «صخره‌ها و پروانه‌ها» به قلم خسروشاهی منتشر شد متوجه شباهت انسان خلق شده او با آثار آوینی شدیم.
مؤمنی گفت: خسروشاهی تسلط خوبی روی متون دینی، انقلاب و دفاع مقدس داشت. اما تواضع وی از دیده شدنش جلوگیری کرد.
وی در پایان افزود: گریه‌های خسروشاهی در مجالس عزاداری اهل بیت علیهم السلام فراموش‌نشدنی است. بار دیگر درگذشت ایشان را تسلیت می‌گویم و امیدوارم راه‌شان ادامه داشته باشد.