نماینده ولی فقیه در سپاه تمسک به قرآن را بهترین راه مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن دانست و گفت: رفع مشکلات در گرو برقراری ارتباط با آمریکا نیست؛ بلکه در تمسک جستن به قرآن و عمل به آن است.

به گزارش خبرگزاری مهر، حجت‌الاسلام عبدالله حاجی‌صادقی نماینده ولی فقیه در سپاه در آیین تجلیل از پاسداران برگزیده مسابقات قرآنی نیروهای مسلح، اظهار داشت: انقلاب اسلامی ایران، انقلابی است که نسخه اصلی آن را قرآن به ما داده و این در شرایطی محقق شده که عامل حرکت آن قرآن بود؛ به همین دلیل این نظام همواره در پی حاکمیت قرآن است.

وی با اشاره به اینکه برای اولین بار حاکمیت الله در دوران ما دهه پنجم خود را می‌گذراند و امیدواریم که بتوانیم قرآن را از مهجوریت خارج کنیم، گفت: حدود نیمی از خواهران شاغل در سپاه، قرآنی هستند و این نشان می‌دهد که سپاه یعنی همه چیز آن قرآن است.

نماینده ولی فقیه در سپاه افزود: البته هیچ‌گاه نباید نسبت به فعالیت‌های قرآنی که در سپاه صورت می‌گیرد، متوقف بمانیم؛ بدین معنی که اگر مقایسه‌ای با فعالیت‌های قرآنی سایر دستگاه‌ها صورت می‌گیرد، هرچند خوب است، ولی نباید به سطحی که در آن قرار داریم، اکتفا کنیم.

حجت‌الاسلام حاجی‌صادقی ادامه داد: قرآن فقط یک عبادت و فضیلت نیست، بلکه تمسک به قرآن بهترین راه مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن است؛ بر این اساس باید گفت که قرآن، ما را در برابر قوی‌ترین تهاجم‌های دشمنان حفظ می‌کند؛ پس یکی از اولویت‌های اصلی ما توجه به قرآن است؛ چون همه چیز ما باید قرآنی باشد.

وی بیان کرد: با وجود همه محدودیت‌هایی که داریم، اما در موضوع فعالیت‌های قرآنی محدودیت بودجه‌ای نداریم؛ به همین جهت باید به تشکیل هیأت‌های اندیشه‌ورز قرآنی، آموزش‌های قرآنی، افزایش بیش از پیش هم‌افزایی و استخراج مفاهیم متعدد از آیات قرآن توجه کنیم.

نماینده ولی فقیه در سپاه تأکید کرد: فعالان قرآنی برای سخنران‌ها و ائمه جمعه باید مطالبی را در زمینه جنگ ترکیبی دشمن با استفاده از آیات قرآن استخراج کنند؛ زیرا استقامت فکری و عملی در تمسک به قرآن به دست می‌آید.

حجت‌الاسلام حاجی‌صادقی با تأکید بر اینکه امام (ره) اسلام ناب را زنده کرد و این باعث شده تا همه فرماندهان سپاه به‌ویژه فرمانده کل سپاه در فعالیت قرآنی ممتاز باشند، گفت: رفع مشکلات مردم در گرو برقراری ارتباط با آمریکا نیست؛ بلکه در تمسک جستن به قرآن و عمل به آن است و این هم موضوعی است که نسبت به آن بعضاً غفلت می‌کنیم.