اصفهان – «شب طلایی» ساخته یوسف حاتمی‌کیا در اصفهان با نقدهای مختلفی همراه بود، اکثر منتقدان به روایت تکراری و شخصیت‌های ناقص آن اشاره و به کارگردانی خوب آن تاکید داشتند.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: یوسف حاتمی‌کیا جا پای پدر یعنی ابراهیم گذاشته و حالا ادامه دهنده میراث پدر شده است. میراثی حاشیه‌های آن در دوره چهلم جشنواره فیلم فجر دامن‌گیر پسر شد. حاتمی‌کیا کوچک در این دوره با «شب طلایی» آمد، اثری که حاتمی‌کیا پدر آن را تهیه کرده است.

«شب طلایی» اتفاقات یک خانواده را در خانه مادری روایت می‌کند، اثری که علی‌رغم جذابیت روایت، به نظر می‌رسد مشکلاتی در فیلم‌نامه داشته باشد. یکی از ویژگی‌های این اثر وجود ردپای کرونا در فیلم است. شب طلایی در اصفهان نیز اکران شده و اعضای انجمن منتقدان حوزه هنری اصفهان با همکاری خبرگزاری مهر اصفهان این اثر را تماشا و نقد کردند که در ادامه شرح نقدها را می‌خوانیم.

شروع امیدوار کننده حاتمی‌کیای پسر

محمد بزرگ، روزنامه‌نگار و منتقد سینما درباره «شب طلایی» تاکید می‌کند: ایده گم شدن یک فرد و پیدا شدن هویت افراد را فرهادی بخوبی در فیلم «درباره الی» عنوان می‌کند. آنقدر خوب و منسجم این کار و انجام می‌دهد که بعد خودش هم دیگر نتوانست آن را تکرار کند هر چند در فیلم «همه‌می‌دانند» به‌سراغ همین ایده می‌رود اما کارکرد فیلم تحسین شده خود را دیگر ندارد. حال در فیلم «شب طلایی» با چنین ایده‌ای مواجه هستیم با این تفاوت که در اینجا شمش طلا گم می‌شود. همیشه وقتی یک شیء در دل روایت اهمیت پیدا می‌کند که با گم شدنش موضوعاتی پیش بیاید که شیء به فراموشی سپرده شود (مگ‌کافین).

وی ادامه می‌دهد: شروع داستان و جمع شدن خانواده دور «مادر» به عنوان طلای اصلی داستان فضای صمیمی و گرمی را رقم می‌زند، کشمکش‌ها بالا می‌گیرند و اوج آن را کارگردان هنرمندانه با نشان دادن هدفن و بلند کردن صدای موسیقی هوی متال نشان می‌دهد. این نوع موسیقی که در دهه هفتاد میلادی به اوج خود می‌رسد. که شکل پست مدرن آن با توجه به زیست آدم‌ها در دنیای مدرن همسویی دارد دلیل آن هم این است که این موسیقی بر اساس دنیای امروز آدم‌ها و مناسبات آنها و همچنین وجود سر و صدای ماشین‌ها و کارخانه‌ها و بی اعصابی آدم‌ها تدوین و در دنیای امروز تسری پیدا کرده است. در این نما کارگردان تنازعات و سردرگمی آدم‌ها را چنین به استهزا می‌کشاند.
اما میانه فیلم بدلیل همسو نبودن متن با الگوهای یاد شده فیلم به مغاکی وارد می‌آید که برای بیرون آمدن از آن متوسل ایجاد کنش در داستان می‌کند و این کنش‌ها با توجه به شکل روایت کم‌اثر هستند و نهایتاً پایانی بدور از انتظار را رقم می‌زنند. در مجموع اولین کار یوسف حاتمی‌کیا با توجه به آغاز فیلم‌سازیش امیدوار کننده است. بازی‌های خوب و انتخاب آگاهانه‌ی آن‌ها از نکات مثبت فیلم است.

قصه تکراری با کارکترهایی که تیپ باقی ماندند

مریم محمدی، سینماگر اصفهانی درباره ساخته یوسف حاتمی کیا اظهار داشت: موضوع تکراری «شب طلایی» یکی از نقاط ضعف فیلم یوسف حاتمی کیا است. تعدد بیش از حد شخصیت‌هایی که نیازی به بودن آنها در فیلم نیست نیز یکی از نکات دیگر منفی این فیلم است. اما از همه اینها که بگذریم هدایت این تعداد بازیگر در لوکیشنی ثابت کار هر کارگردانی نیست و نشان می‌دهد یوسف حاتمی کیا کارش را نسبتاً خوب انجام می‌دهد.

فرزان معظم، دیگر منتقدی است که به قصه تکراری «شب طلایی» اشاره دارد و توضیح می‌دهد: فیلم «شب طلایی» یک قصه تکراری با یک کارگردانی در یک فضای داخلی موفق می‌شود. اما وجود کاراکتر های که در حد تیپ باقی می‌مانند.

جمال احمدی، منتقد سینما هم «شب طلایی» را فیلمی ساده و روان با بازی‌های باور پذیر و کارگردانی یکدست توصیف می‌کند و می‌گوید: چیزی بیرون نمی‌زند و این برای یک فیلم اولی کافی است. هرچند که تعدد شخصیت باعث می‌شود فیلمنامه فقط در عرض پهن شود و قصه به جلو حرکت نکند. هیچ روند سلسله واری وجود ندارد و فیلم سفر ندارد و شخصیت‌هایش منحنی طی نمی‌کنند. قصه از بهانه داستانی اش یعنی شمش‌ها فراتر نمی‌رود و شخصیت حقیقی ندارد و صرفاً با انبوهی شخصیت پردازی مواجه هستیم.

رسول احمدی دیگر منتقدی است که به تماشای «شب طلایی» نشسته و درباره آن تصریح می‌کند: فیلمی که مخاطب شبیه آن را بارها دیده و نه به لحاظ ایده، نه داستان و نه حتی پایان، حرف جدیدی ندارد. زمان به سختی سپری می‌شود و مخاطب در پایان به ازای تحمل این زحمت، مابه‌ازایی دریافت نمی‌کند. بعید است فیلم بهره چندانی از فروش گیشه داشته باشد، بیشترین بهره برای کارگردان جوان فیلم است که حالا با اولین تجربه سینمایی خود می‌تواند به فکر فیلم‌های بعدی باشد.

«شب طلایی» حاتمی کیا از منتقدان اصفهانی معدل نه چندان مطلوب ۱.۷ را از پنج ستاره ممکن کسب کرد.